Meer dan 5,5 miljoen Belgen hebben een hospitalisatieverzekering, van wie meer dan 4 miljoen via de werkgever. Daarmee is de verzekering een van de courantste extralegale voordelen die worden toegekend. De link met de werkgever houdt echter ook enkele gevaren in. Wat als de werkgever u ontslaat of als u van werkgever verandert? Of wat als u met pensioen gaat?
Om een zekere bescherming te bieden is er sinds 2007 de wet-Verwilghen. Die geeft werknemers het recht om bij het verlies van de collectieve verzekering, om welke reden dan ook, de polis individueel voort te zetten. Daarvoor moet de verzekerde geen bijkomend medisch onderzoek ondergaan en geen vragenlijst invullen. Ook moet de dekking van de individuele polis gelijk zijn aan die van de groepspolis.
Er zijn maar twee voorwaarden: dat de collectieve polis al langer dan twee jaar liep op het moment dat ze beëindigd werd, en dat u de verlenging aanvraagt binnen 30 dagen na het verlies van de verzekering.
Hoewel de wet heel wat bescherming biedt, zit er een adder onder het gras. De premie die u betaalt voor de voortzetting van de polis zal een heel stuk hoger liggen dan wat uw werkgever betaalde. Dat heeft twee oorzaken. ‘De individuele hospitalisatieverzekering omvat een levenslange bescherming, terwijl een groepsverzekering slechts verzekert tot de pensioenleeftijd. Dat is een fundamenteel verschil’, zegt Patrick Cauwert, CEO van Feprabel, de federatie van Franstalige verzekeringsmakelaars.
‘Een ziekenhuisopname kost het meest tijdens de laatste twee of drie jaar van het leven. Een 20- tot 25-jarige die onder een collectief contract valt, kost bijna ‘niets’. Maar als hij een individuele polis afsluit, die hem tot aan zijn dood dekking garandeert, zal de premie natuurlijk totaal anders zijn.’
Peperdure premies
Een tweede reden heeft te maken met de leeftijd waarop u in een individuele polis stapt. Hoe hoger die leeftijd, hoe hoger de premie. Zo kan de premie voor een 65-jarige die een polis onderschrijft makkelijk drie keer hoger liggen dan die voor een 35-jarige. Die premieverschillen zijn een gevolg van het onderliggende risico voor de verzekeraar. Hoe hoger uw leeftijd, hoe groter de statistische kans dat de verzekering tussenbeide moet komen en dus hoe groter het risico voor de verzekeraar.
Opent u op uw 40ste een wachtpolis, dan zal de premie die u op 65 jaar betaalt voor de individuele hospitalisatieverzekering flink lager zijn dan anders.
Wie op 65-jarige leeftijd met pensioen gaat en besluit de hospitalisatieverzekering van zijn werkgever op individuele basis voort te zetten, riskeert dus peperdure premies. Om dat deels op te vangen werd de wachtverzekering in het leven geroepen. Die kunt u al op jonge leeftijd afsluiten. Eenvoudig gezegd is de wachtpolis een verzekering tegen de hoge premies die u anders op 65-jarige leeftijd zou moeten betalen als u de groepspolis individueel voortzet.
Stel dat u een hospitalisatieverzekering hebt lopen bij uw werkgever en u op uw 40ste beslist een wachtpolis te openen, dan kunt u op uw 65ste een individuele polis afsluiten waarbij u een premie betaalt alsof u al sinds uw 40ste bent aangesloten. Hoe eerder u dus intekent op een wachtpolis, hoe lager de toekomstige premie voor een individuele hospitalisatieverzekering. Een bijkomend voordeel is dat de verzekeraar niet kan weigeren u te verzekeren op grond van uw medische voorgeschiedenis of leeftijd.
Een voorbeeld van AG Insurance kan dat verduidelijken. ‘Een 65-jarige die op zijn 35ste een wachtpolis onderschreef, zal voor zijn individuele hospitalisatieverzekering 50 euro per maand betalen. Een 65-jarige zonder wachtpolis zal 125 euro betalen, of 75 euro meer’, zegt Sven Adams van AG. Daartegenover staat wel de kostprijs van de wachtpolis. 30 jaar lang betaalde de 65-jarige voor die AG-polis 22 euro per maand. Het duurt dus meerdere jaren voor de kostprijs van de wachtpolis gecompenseerd is door het lagere tarief dat u betaalt.
AG wijst echter op aanvullende voordelen van de wachtpolis. ‘Zo worden de medische kosten die het plafond van de verzekering via de werkgever overtreffen terugbetaald als dat plafond minstens twee keer de wettelijke tussenkomst bedraagt. Ook is er een terugbetaling voor de behandeling van zware ziekten en hebt u recht op bijstand in het buitenland’, vervolgt Adams.
Belangrijk om te weten is dat u een wachtpolis niet moet afsluiten bij de verzekeraar waar uw hospitalisatieverzekering loopt. Sommige ziekenfondsen verkopen ook wachtpolissen. Onafhankelijk Ziekenfonds biedt bijvoorbeeld Hospitalia Continuïteit aan. Als de verzekering bij de werkgever stopt, kunt u in dat geval probleemloos overstappen naar de verzekeringen Hospitalia of Hospitalia Plus.
Alternatief
Maar niet alle verzekeraars zien de voordelen van een wachtpolis. ‘Bij een wachtpolis is de klant geen eigenaar van de betaalde premies en loopt hij het risico die kwijt te spelen, bijvoorbeeld bij een overlijden, of als de klant uiteindelijk kiest voor een individuele voortzetting bij een andere verzekeraar’, luidt het bij KBC Verzekeringen.
Daarom hanteert de groep een alternatieve aanpak. ‘Wij werken met het KBC-Hospitalisatieplan. Dat is een tak21-spaarverzekering waarin de klant een persoonlijke reserve opbouwt waarmee - hetzij onmiddellijk, hetzij op het moment dat hij zijn collectieve hospitalisatieverzekering verliest - de premies van de hospitalisatieverzekering betaald worden. Op de gespaarde reserve ontvangt de klant een vaste rente en mogelijk ook een winstdeling.’
Sinds 2018 bieden we niet langer een wachtpolis aan omdat onze nieuwe contracten zo’n polis onnodig maken.
De opgebouwde reserves blijven dus eigendom van de verzekerde, die kan beslissen ze aan te wenden voor de premies van de hospitalisatieverzekering. Omdat het een spaarverzekering betreft, zal voor elk gestort bedrag wel een verzekeringstaks van 2 procent van toepassing zijn. Bovendien gelden er instapkosten tot 5 procent.
DKV, de marktleider in hospitalisatieverzekeringen, besliste vorig jaar geen wachtpolissen meer aan te bieden. ‘Sinds 2018 worden de nieuwe hospitalisatiecontracten gefinancierd met zogenaamde risicopremies. Daarbij evolueert het tarief met de leeftijd, zodat de premie jaarlijks overeenstemt met het medische risico dat een verzekerde van die leeftijd gemiddeld loopt. Omdat in dat regime de premie voor iedereen evolueert, bestaat het concept van ‘instapleeftijd’ niet, en kan een wachtpolis niet garanderen dat de klant bij een tijdelijke onderbreking van zijn individuele verzekering zijn oorspronkelijke premieniveau behoudt’, zegt Birgit Hannes, directielid bij DKV.
Voor de 10.000 houders van een wachtpolis bij DKV wijzigt echter niets. Ze kunnen de polis voortzetten omdat ze contracten hebben lopen met genivelleerde premies. Daarbij wordt de premie vastgelegd op het ogenblik dat het contract wordt onderschreven (de instapleeftijd). Nadien wordt die premie in de regel alleen geïndexeerd. Zo prefinanciert een jongere een stuk van de premie die hij als oudere zou moeten betalen. In dat systeem betaalt een 65-jarige die al sinds zijn 40ste verzekerd is een veel lagere premie dan een 65-jarige die nog maar net een individuele hospitalisatieverzekering heeft.
Ook cliënten die bij DKV een contract vóór 2018, dus met genivelleerde premies, ondertekenden, kunnen nog een wachtpolis afsluiten. Het voorgaande toont aan dat het belangrijk is na te gaan of uw hospitalisatieverzekering met genivellleerde premies of met risicopremies werkt alvorens in te tekenen op een wachtpolis.
Wat met de kinderen?
Een kind kan onder de hospitalisatieverzekering van de werkgever van een van zijn ouders vallen tot zijn 25ste verjaardag. Daarna heeft het kind de mogelijkheid de verzekering individueel voort te zetten, zonder vragenlijst of medische formaliteiten en zonder wachttijd.
Let wel, de premievoorwaarden kunnen wijzigen nog voor het kind 25 jaar wordt. Dat is het geval bij AG Insurance. ‘Het kind kan verzekerd blijven onder het ouderschapscontract tot zijn 25ste, maar zodra het 20 jaar wordt, wordt het als volwassene beschouwd. De contractpremie wordt dan overeenkomstig aangepast.’
‘Op de leeftijd van 25 jaar heeft het kind 105 dagen de tijd om de verzekeraar op de hoogte te stellen van zijn voornemen de verzekering individueel te verlengen. Hij of zij ontvangt dan een verzekeringsaanvraag zonder medische formaliteiten.’
