Vlaams-nationalist moet Belgisch voetbal redden

Beste Alain,

Het lijkt een strategische meesterzet van Bart De Wever (N-VA) om zijn eerste luitenant Lorin Parys los te laten op het Belgisch voetbal, dat naast frieten en chocolade het laatste nationale bastion lijkt. We voelen ons ook allemaal Belg als de Rode Duivels winnen, nietwaar Alain.

Standard Luik en Charleroi hadden er blijkbaar geen moeite mee dat een Vlaams-nationalist aan het roer komt van de Pro League, zeg maar het Belgisch profvoetbal. Het lijkt alsof Franstalig België er zich bij heeft neergelegd dat Vlamingen de lakens uitdelen in de Pro League.

De Belgische voetbalcompetitie is ook steeds meer een Vlaamse competitie geworden. Bij de 26 profclubs in eerste en tweede klasse zijn nog maar zes Waalse en drie Brusselse clubs. Het zijn Vlaamse CEO's, zoals Club Brugge-voorzitter Bart Verhaeghe en zijn rechterhand Vincent Mannaert, Anderlecht-CEO Wouter Vandenhaute en Antwerp-topman Paul Gheysens die de plak zwaaien.

Van solidariteit is nauwelijks sprake. Bij de verdeling van de opbrengsten van de televisierechten hebben de grote clubs het zo geregeld dat zij met het grootste deel gaan lopen. Er is nauwelijks sprake van een transfer van het noorden naar het zuiden van het land. Het is ieder voor zich. Als Vlaams-nationalist zal het voor Parys niet moeilijk aarden zijn in het 'Vlaamse' profvoetbal.

Het vertrek van Parys is allerminst een meesterzet van De Wever om het Belgisch voetbal kapot te maken. De waarheid is dat De Wever van voetbal geen verstand heeft, en dat graag zo wil houden. Het vertrek van Parys bezorgt hem vooral hoofdbrekens, omdat hij de ideale meesterknecht was. Hij knapte de klusjes op waarvoor De Wever met zijn vele petjes geen tijd heeft.

Er loopt bij de N-VA geen tweede Parys rond op wie De Wever blindelings kan terugvallen om de N-VA-machine gesmeerd te doen draaien. Theo Francken kan je moeilijk nog vragen loopjongen te spelen en ondervoorzitster Valerie Van Peel speelt een andere rol dan Parys. Ze is communiceert actiever voor de schermen.

Stilaan luidt de vraag wie nog de kroonprins wil zijn, als de koning nooit opstapt? Elke Vlaamse partijvoorzitter die in 2019 een verkiezingsnederlaag leed, is van het toneel verdwenen, op De Wever na. Hij zit al bijna 20 jaar op de voorzittersstoel, en het ziet ernaar uit dat hij daar nog even blijft.

Vergis je niet, Alain, De Wever klampt zich niet vast aan het voorzitterschap. Hij zou niets liever doen dan opzouten, als hem dat gevraagd wordt. Alleen is er niemand die het hem vraagt.

De N-VA kan al lang geen eenmanspartij meer worden genoemd, maar als De Wever van het toneel zou verdwijnen, dreigt de partij te verworden tot een van de vele 10 procentpartijtjes die Vlaanderen rijk is. Ook de N-VA heeft het moeilijk. Maar uit een peiling van DPG-mediagroep blijkt dat de N-VA weer de grootste partij van het land is. De Wever & co. deden haasje-over met het Vlaams Belang.

Dat De Wever nog altijd onvervangbaar is, maakt duidelijk hoe belangrijk Parys is geweest. Hij maakte het mogelijk dat De Wever aan het roer kon blijven, zonder alle lastige klusjes te moeten opknappen.

Wim