Jérémy, de kleinzoon van Yves Rocher, stelt zijn privéappartement in Le Marais in Parijs open voor diners, expo’s en ‘private art viewings’, mét de mogelijkheid om er te overnachten.
Hij heeft er nochtans de looks voor, maar in de beautysector is Jérémy Rocher (40) nooit actief geweest. Uiteraard is hij sinds zijn geboorte aandeelhouder van Yves Rocher, het cosmeticabedrijf dat zijn grootvader in 1959 oprichtte in La Gacilly, Bretagne. Daar bevinden zich nog altijd het hoofdkwartier, de stichting, de botanische tuin en het restaurant Le Végétarium. Maar anders dan zijn grootvader en oom – beiden ook burgemeester van La Gacilly – bleef Jérémy Rocher nooit in de regio. ‘Ik hou wel van de streek, maar groeide op in een boerderij vlak bij Aix-en-Provence. Tot voor kort pendelde ik tussen Hongkong en Milaan. Na een korte tussenstop in Luxemburg woon ik nu in Parijs met mijn vrouw Kym Ellery, een Australische ontwerpster. Ik renoveerde dit appartement toen ik nog vrijgezel was. Het was bedoeld als ‘point de chute’ en ‘anti-galerie’: een huiselijke plek om kunst en design te exposeren. Maar sinds we twee kleine kinderen en een hond hebben, besef ik dat zo’n leven toch complex is.’
In de voorbije vijftien jaar is Jérémy Rocher zo’n dertien keer verhuisd, zegt hij. Maar het is niet dat hij als jonge vader nu plots een sedentair leven leidt. ‘Je n’arrive pas à me projeter dans un lieu’, geeft hij toe. ‘Ons definitief in dit appartement vestigen zie ik ook niet gebeuren. Ik wil buiten Parijs wonen, ergens waar er meer natuur is voor de kinderen, zoals Kym en ikzelf zijn opgegroeid. Momenteel zitten de Balearen in mijn hoofd.’
Palazzo in Le Marais
Het is nochtans geen straf om in dit minimalistische appartement van driehonderd vierkante meter te wonen. Gelegen in hartje Marais, op een armlengte van de conceptstore The Broken Arm. Rochers woning op de eerste verdieping is – zelfs naar Parijse normen – du jamais vu. Geen hausmanniaanse volumes, klassieke sierlijsten of Franse grandeur: de flat doet eerder denken aan een hedendaags Italiaans palazzo. Met terrazzovloeren, gewelfde plafonds en expressieve marmersoorten, zoals je die weleens tegenkomt bij de Milanese interieurkunstenaar Vincenzo de Cotiis.
‘De leefruimtes in het appartement zijn heel polyvalent’, zegt hij. ‘Nu staat er een lange tafel voor twaalf mensen, maar we kunnen hier makkelijk diners voor vijftig gasten organiseren.’ Het Deense designmerk Frama heeft hier al diners georganiseerd, net als Tiffany & Co., terwijl luxemerken zoals Hermès en Berluti deze ruimte hebben gekozen om hun nieuwe collecties te fotograferen. ‘Ik laat hier soms ook shoots of productlanceringen plaatsvinden. Maar ik zeg lang niet op alle aanvragen ja, ook al bieden ze veel geld. Elk project dat ik hier verwelkom, moet oprecht getuigen van waardering voor kunst of design. Zo niet, dan is dit niet de juiste plek. Dit is geen appartement voor afterparty’s.’
Het liefst werkt Rocher samen met kunst- en designgaleries van topniveau om gecureerde tentoonstellingen te houden in Maison Rocher. ‘Tijdens Art Basel Paris, bijvoorbeeld, werkte ik samen met curator Ashlee Harrison en Étienne Macret voor een grote expo met werk van onder meer Andy Warhol, Franz West, Studio Job, Man Ray, Raymond Pettibon, Rick Owens en Carlo Bugatti. Dit was mogelijk dankzij partnerschappen met gerenommeerde galeries zoals David Zwirner en Carpenters Workshop Gallery, om er maar een paar te noemen. Maar Maison Rocher is geen galerie. Ik ben niet vijf dagen per week open voor het grote publiek, ik heb geen vitrine, ik vertegenwoordig zelf geen artiesten en exposeer niet op kunstbeurzen.’
Artbnb
Als verzamelaar en ‘early investor’ in het kunstplatform Artsy beschikt Jérémy Rocher over een uitgebreid netwerk in de kunstwereld. ‘Veel galeries zitten vlakbij in Le Marais. Ze zijn vragende partij voor ‘private viewings’ in mijn appartement. Op kunstbeurzen of in galeries heb je als verzamelaar nooit de tijd om in alle rust van een werk te genieten. Beurzen zijn shoppingmalls, waar de emotionele en artistieke beleving vaak te wensen overlaat. Hier krijgen verzamelaars de kans om twee dagen lang in alle privacy de werken te ontdekken die ze misschien willen aankopen. Dat biedt een veel persoonlijkere ervaring, een echte ‘private viewing’ – en nu zelfs met de mogelijkheid om hier te overnachten. Ik open het pand binnenkort als residentieplek en kijk ernaar uit om gasten te verwelkomen, zodat ze Maison Rocher kunnen beleven alsof het hun eigen huis is.’
Kunst in huis
Maison Rocher past perfect in de ‘domesticatie’ van de kunstmarkt: designgaleries en kunsthandelaars zoeken naar vernieuwende manieren om hun kunstobjecten te presenteren, los van de traditionele beurzen of ‘white box’-galeries. Spectaculaire privéwoningen dienen steeds vaker als backdrop voor kortlopende tentoonstellingen, waarop geselecteerde klanten worden uitgenodigd, al dan niet met een diner vooraf.
Dat is ook het bedrijfsmodel van het Parijse agentschap Genius Loci, dat de jongste jaren al expo’s organiseerde in privéarchitectuurparels van Auguste Perret, Giò Ponti, Ricardo Bofill en Antti Lovag.
Ook in België wint die praktijk terrein. Galeries als Ronny Van de Velde, Gokelaere & Robinson of Barbé huurden al het Zwart Huis in Knokke voor zomerexpo’s. Stéphanie Frederickx palmde onlangs de modernistische woning Chabot in Mechelen in. En onze designtrots Muller Van Severen kon zelfs al exposeren in de prestigieuze Villa Cavrois in Croix.
Hoewel Jérémy Rochers appartement zeer flexibel is voor het exposeren van allerlei soorten meubilair, collectible design en kunst, zijn er twee werken die niet gemakkelijk kunnen worden verplaatst: een hypnotiserende lichtbox van James Turrell en een wassen plafondsculptuur van Juliette Minchin. ‘Deze ruimte is ideaal voor sculpturen en driedimensionale installaties, maar ik had graag meer muurruimte gehad om schilderijen of foto’s te tonen. Dat zal anders zijn in mijn volgende project.’
De Parijzenaar is al in stilte aan de renovatie van zijn volgende ‘Maison Rocher’ begonnen: een oude industriële hangar in het 8e arrondissement. ‘Die ruimte is gigantisch. De plafonds zijn tot zeven meter hoog, perfect voor monumentale werken. Het wordt een plek met brutalistische trekken, veel stoerder dan de zachte rondingen en curves die architect Simon Pesin hier ontwierp in Le Marais. Samen met architect Clément Lesnoff-Rocard werk ik aan een unieke, grootschalige ruimte waarin elk detail telt. Alles wordt op maat ontworpen. Zelfs de deurklinken, het eerste object dat elke bezoeker aanraakt, worden door een kunstenaar gecreëerd. Het gebouw zelf wordt een kunstwerk.’
In zijn nieuwe project wil Rocher zich duidelijk nog meer artistiek uitleven. En dat hoeft niet te verbazen, gezien zijn achtergrond. ‘Mijn familie heeft zowel een zakelijke als een artistieke kant. Mijn vader is kunstenaar, net als mijn twee zussen. Noémie werkte eerst voor Damien Hirst, maar exposeerde onlangs bij Kamel Mennour in Parijs. Kunst is altijd mijn grote passie geweest. Als kind experimenteerde ik met verschillende creatieve media, maar vandaag draait het voor mij vooral om samenwerken met kunstenaars en designers om hun nieuwe creaties tot leven te brengen. Mijn creatieve visie vertaal ik naar architecturale projecten, waar hun werken de ruimte krijgen die ze verdienen.’ Of dat vanuit Parijs zal zijn of vanaf de Balearen? De toekomst zal het uitwijzen – en zodra het zover is, lees je het hier.
| Instagram | @maisonrocherparis
