Bert Kruismans | Welkom in het warme Wallonië!

Wat houden wij van die pre-electorale lente! De beloftes van ‘Morgen scheert men gratis’ spuiten als berkenpollen de lucht in. Op TikTok voert Elio Di Rupo (PS) bewegingen uit die men naar verluidt een dansje noemt. En er heerst meer peis en vree in de politiek dan de usance is, alvast toch in de eigen politieke familie. 

Geef toe, u pinkte ook een traantje weg bij de beelden van Georges-Louis Bouchez (MR) en Alexander De Croo (Open VLD), broederlijk naast elkaar in het betere Brusselse etablissement, samen onderweg naar een klinkende verkiezingsoverwinning in Brussel. ‘Wij zijn bijna een Siamese tweeling’, liet Bouchez zelfs weten. Dan klonk het in 2022 wel even anders.

‘Dreigementen en beschimpingen zijn niet de beste manier om als regeringsleider tot een consensus te komen. En de premier mag best wat meer respect voor zijn partners tonen.’ Dat liet de MR-voorzitter toen via de pers aan zijn Siamese tweelingbroer geworden.

Maar nu is het credo ‘Alle Menschen werden Brüder’, en dat moeten zelfs geen liberalen zijn. Van de communisten waren we het wel gewend. Die staan sinds jaar en dag als verworpenen der aarde over de hele wereld schouder aan schouder tegen de smerige kapitalisten. Vroeger kon je die rotzakken herkennen aan hun hoge hoed en hun sigaren, tegenwoordig geeft de familienaam Colruyt al een goede hint.

Het Vlaams Belang en de N-VA vonden geen Brussels speelkameraadje. Spijtig, bij een gezamenlijke persconferentie van Olivier Maingain (DéFI) en Bart De Wever (N-VA) hadden wij meteen een grote zak chips opengetrokken. Maar de andere Vlaamse partijen hengelen bij de federale verkiezingen wel samen met hun Franstalige tegenhanger naar de Brusselse stem. Iedereen weet dan ook dat de Vlamingen op eigen houtje roemloos ten onder zouden gaan in die stembusslag. En het toont in elk geval aan dat volgens deze partijen communautaire problemen geen verkiezingsthema zullen vormen. Wat na 9 juni gebeurt, zien we dan wel weer.

Nochtans zijn er wezenlijke verschillen tussen Walen en Vlamingen. Walen hebben bijvoorbeeld sneller kou dan Vlamingen, zeker als ze in de gevangenis zitten. De Franstaligen zeggen het zelf. Bij Le Soir hebben ze deze week de ecoscore van de Belgische gevangenissen onder de loep genomen, en wat blijkt? De top drie van de grootste energieslurpers ligt in Wallonië. Op nummer vier staat de gevangenis van het Brusselse Haren. Dan volgt die van Hasselt.

Het is opmerkelijk dat het alle vijf gloednieuwe complexen zijn. De grootste slurper is die van Marche-en-Famenne. Daar verstoken ze elke maand 360 euro per 100 vierkante meter aan gas en elektriciteit. Dat is 60 procent meer dan het gemiddelde van alle Belgische gevangenissen, inbegrepen de bouwvallige barakken uit de negentiende eeuw die ze in dit land een penitentiaire inrichting durven te noemen. De gevangenis van Marche is nog maar tien jaar in bedrijf.

Het probleem is dat die nieuwe gebouwen zijn uitgerust met nieuwe snufjes zoals warm water en toiletten met waterspoeling. Dat kost natuurlijk iets meer aan energie dan de milieuvriendelijke toiletemmer en het kommetje koud water dat in de oudere Belgische gevangenissen aan de kostgangers wordt aangeboden.

Waarom staan de nieuwe complexen van Beveren en Dendermonde dan pas op de 12de en de 18de plaats? Volgens de Regie der Gebouwen beslist elke instelling nu eenmaal zelf over de gewenste omgevingstemperatuur. Het is duidelijk, de Walen houden van een warme samenleving, ook in de gevangenis.

Dat verschil mag geen probleem vormen. De kans dat de toestand van de Belgische gevangenissen alsnog een verkiezingsthema wordt, is vrij gering te noemen.