Beleggers mogen zich opmaken voor clash der continenten

Dat de Amerikaanse aandelenmarkten in 2024 al het rijk voor zich hadden, lijdt geen twijfel. De prestaties overtroffen ruimschoots die van Europa of China, net als in 2023. En met het presidentschap van Donald Trump in aantocht hebben ze hoge verwachtingen voor 2025 als het gaat om rendementen op Wall Street. Trump, die zich pro-business opstelt, heeft een 'Gouden Eeuw' voor de Amerikaanse economie aangekondigd.

Kunnen beleggers hun inspanningen dan maar beter alleen op de Verenigde Staten richten en de rest vergeten? Niet zo snel.

Trump heeft de markt al verrast met de aanduiding van enkele bijzondere mensen op sleutelposten in zijn toekomstige regering. Hoewel de Senaat de nominaties nog moet bevestigen, heeft alleen al het idee dat Robert F. Kennedy Jr. de minister van Volksgezondheid wordt de farmaceutische sector de stuipen op het lijf gejaagd. Dat Trump voorstander is van deregulering speelt in het voordeel van de farmabedrijven, maar een antivaxer aan het roer van het ministerie van Volksgezondheid heeft beleggers dermate afgeschrikt dat de farmaceutische aandelen op verlies staan. Ook zijn andere keuzes voor ministersposten zijn op zijn zachtst gezegd verrassend.

Maar waarom zou je, nu de groei van het bruto binnenlands product (bbp) in de VS nog altijd ijzersterk lijkt en Europa en China kwakkelen, nog moeite doen om elders te kijken?

Kanselier Merz

Hoewel ze sterk verschillen, bereiden de leiders in Europa en China zich voor op de terugkeer van Trump. Tenslotte weten ze wat te verwachten. De Chinese autoriteiten kunnen snel terugslaan, maar kunnen ook besluiten de economische stimulans drastisch te verhogen. En in Europa kan de Europese Centrale Bank het tempo van de renteverlagingen opvoeren. In Europa staan bovendien interessante zaken te gebeuren.

Duitsland trekt op 23 februari naar de stembus. De peilingen voorspellen een overtuigende overwinning voor Friedrich Merz en zijn CDU/CSU. Wat kan er veranderen als Merz de nieuwe kanselier wordt?

Hoe de Duitse coalitie er zal uitzien, weten we nog niet. Interessanter is de vraag of Merz een eurocentrist is. Als we daarvoor bij ChatGPT te rade gaan, luidt het antwoord dat Merz de voorkeur geeft aan een robuust Europa, waarin hij een verdere integratie als gunstig voor Duitsland ziet. En met een achtergrond in het bedrijfsleven en de financiële wereld is hij een groot voorstander van de vrije markt en de liberalisering. Bovendien ziet hij alle economische uitdagingen door een Europese bril. Als dat klopt, zou Merz een aanhanger van het plan-Draghi-zijn. De oud-voorzitter van de Europese Centrale Bank en ex-premier van Italië pleitte in een rapport voor 800 miljard euro aan bijkomende jaarlijkse investeringen in de EU.

Haviken in de VS

Omdat je in Europa nooit op één been kan staan, moeten we ook naar Frankrijk kijken, dat de krachten met Duitsland moet bundelen als we willen dat er iets verandert. De Franse president Emmanuel Macron kwam onlangs terug op de strengere kapitaalregels voor banken. Als Amerikaanse banken zich niet aan die regels houden, waarom zouden Europese banken dat wel doen? Ook op dat vlak dringt het tot de Europese leiders door dat we niet altijd de beste hoeven te zijn op het gebied van regelgeving. Draghi zelf laat doorschemeren dat een overijverige toepassing van regels en wetten Europa duur is komen te staan.

Dat gezegd zijnde is Macron deels een lame duck geworden, nu zijn regering afhankelijk is van de steun van extreemrechts in het parlement. Europa is dus nog niet uit de problemen.

China evenmin. Omdat de problemen in de vastgoedsector er nog lang niet opgelost zijn, spaart de bevolking liever dan dat ze consumeert. De consumptie blijft in China dus sterk achterophinken, waardoor de economie fors afhankelijk blijft van investeringen in infrastructuur en export.

Over export gesproken, het volgende twistpunt tussen de continenten betreft tarieven. Als Trump de tarieven invoert die hij heeft beloofd, zullen alle exportgerichte economieën daaronder lijden. Dat geldt bij uitbreiding voor de hele wereldeconomie en de al haperende wereldhandel. De inflatie zal ook toenemen, waardoor de centrale banken, vooral in de VS, zich meer als haviken zullen opstellen. Daarnaast zal de dreigende deportatie van miljoenen latino's zonder identiteitspapieren tot schaarste op de banenmarkt en een stijging van de prijzen leiden.

Vijandigheid zal toenemen

Tot slot gaan de hoge waarderingen op Wall Street uit van een ideaal scenario - met 22 keer de verwachte winst over de komende twaalf maanden, hoger dan het gemiddelde van 18,4 keer over de afgelopen tien jaar. De kloof met Europese waarderingen was nooit zo groot. Mogelijk is dat niet onterecht, als de VS het oude continent blijven ontgroeien. Maar het resultaat is dat continenten elk op hun manier zullen streven naar het behouden van economische groei. De concurrentie zal toenemen, en daarmee ook de vijandigheid.

Europa moet snel orde op zaken stellen als het niet verpletterd wil worden tussen de VS en China. De Duitse verkiezingen en het Draghi-plan kunnen een uitweg bieden uit de impasse.