Engie mikt op groot waterstofproject bij Charleroi

Na verschillende plannen voor waterstoffabrieken in Vlaanderen krijgt nu ook Wallonië een eerste groot project. De kalkproducent Carmeuse, het energiebedrijf Engie en de industriegroep John Cockerill hebben de handen in elkaar geslagen om hernieuwbaar gas te produceren van waterstof en CO₂, die zal worden afgevangen bij een nieuw type kalkoven van Carmeuse.

Op een site van Engie bij Charleroi moet een elektrolyse-installatie komen van 75 megawatt, veel groter dan de bestaande installaties van meestal minder dan 1 megawatt. Daar zal waterstof geproduceerd worden van groene stroom. Een dochterbedrijf van Engie, Storengy, zal de waterstof mengen met de CO₂ van Carmeuse om er hernieuwbare methaan van te maken, zeg maar ‘zelfgemaakt aardgas’.

Het groene gas kan in het nationale gasnetwerk geïnjecteerd worden, of het kan dienen als grondstof voor industriële gebruikers of als brandstof voor de transportsector. Het project kan jaarlijks meer dan 240 gigawattuur aan gas opleveren. Dat volstaat om ruim 10.000 gezinnen van gas te voorzien om te verwarmen en te koken.

Door de koolstof die bij kalkproductie vrijkomt af te vangen en te hergebruiken verwachten de initiatiefnemers in tien jaar tijd 900.000 ton aan CO₂-uitstoot te besparen. Naar eigen zeggen is het daarmee het grootste project ter wereld in de kalkindustrie. De omzetting van kalksteen in kalk gebeurt nu in grote ovens, een proces waarbij veel CO₂ vrijkomt.

Europese financiering

Voor het project is een totale investering van 150 miljoen euro nodig. De initiatiefnemers hopen een 'substantieel deel van dat bedrag' te halen uit Europese subsidies. Ze hebben daarvoor een financieringsaanvraag ingediend bij het Europese Innovatiefonds en hebben een erkenning aangevraagd als Europees project van algemeen belang. 'Het project kan enkel doorgaan als er de nodige financiering komt van Europa', zegt Engie-woordvoerder Hellen Smeets. Als de financiering lukt, kan de bouw in 2022 beginnen, zodat het project in 2025 operationeel is.

Voor het Luikse John Cockerill kan het Waalse initiatief een belangrijk visitekaartje worden. Het bedrijf is een wereldspeler in de productie van elektrolyse-installaties om waterstof te maken. Het wil in de groeiende waterstofeconomie een belangrijke rol spelen als leverancier van de steeds grotere industriële elektrolyse-fabrieken.

Vraag naar groene stroom

De plannen voor waterstoffabrieken schieten als paddenstoelen uit de grond sinds de Europese Commissie van waterstof een speerpunt heeft gemaakt in haar Green Deal. De Commissie wil de komende tien jaar 240 tot 380 miljard euro mobiliseren voor de uitbouw van de Europese waterstofeconomie. Waterstof van hernieuwbare energie kan als duurzaam alternatief dienen voor fossiele brandstoffen in chemische processen, transport en verwarming. Terwijl er nu wereldwijd nog geen 50 megawatt (MW) aan elektrolyse-installaties staat voor groene waterstof wil Europa tegen 2030 aan 40.000 MW geraken.

Ook in België is die ambitie gretig opgepikt. In de Gentse haven staat met North C Methanol een project van 140 miljoen euro op stapel, in Antwerpen is er het Power to Methanol-initiatief en in Zeebrugge en Oostende zijn er plannen om waterstoffabrieken te bouwen die draaien op stroom van de windparken op zee.

Het wordt niet evident al die projecten van de nodige groene stroom te voorzien. Het Federaal Planbureau becijferde onlangs dat voor de productie van waterstof tegen 2050 tot 100 terawattuur extra elektriciteit nodig is. Samen met de verdere elektrificatie van de economie zou zo de vraag naar elektriciteit in België verdrievoudigen. Het totale stroomverbruik bedraagt nu zo'n 82 terawattuur per jaar.