English royalty

ARM Holdings . Al van gehoord? De kans is klein. Nochtans is het technologiebedrijf uit de Engelse universiteitsstad Cambridge misschien wel de meest onmisbare schakel in de digitale revolutie. Elke iPhone die Apple ooit verkocht heeft, draait op chips die ARM ontwikkelde.

En daar stopt het niet: de Engelse whizzkids zijn ook de pioniers in het internet der dingen. Van alledaagse toepassingen in uw slimme ijskast, uw hartslagmeter of de sfeerverlichting die zich aan de muziek in de auto aanpast, tot minder alledaagse toepassingen zoals sensoren waarmee Zuid-Koreaanse viskwekers de waterkwaliteit in de gaten houden: de kans dat er een chip van ARM achter zit, is groot.

Zelf produceert ARM niets. De bollebozen uit Cambridge ontwerpen chips, waarop ze vervolgens licenties verkopen. 1.350 intussen. En dan begint de fun pas echt. Telkens als er een chip op basis van die licentie verkocht wordt, strijkt ARM een royalty op. Jaar na jaar.

Het resultaat: over het eerste kwartaal steeg de omzet 21 procent bij winstmarges die zelfs die van Apple evenaren. Ongeveer de helft van de inkomsten komt nu uit royalty’s. Alleen al in 2015 werden 15 miljard door ARM ontworpen chips verkocht, goed voor een marktaandeel van 32 procent. 15 miljard keer een beetje kassa is samen héél veel kassa.

Best straf voor een bedrijf dat in 1978 onder de noemer Acorn Computer heel bescheiden begon als producent van de toen populaire microcomputers. De BBC Micro, de computer die BBC in 1981 samen met Acorn bricoleerde, stond in 1984 in 80 procent van de Britse klaslokalen. Acorn besefte echter dat als het ooit iets wou betekenen op de computermarkt, betere rekenkracht nodig was.

Een obscure studie van twee Berkeley-ingenieurs leverde de oplossing: een microprocessor met een eenvoudigere en dus energie-efficiëntere set van instructies, reduced instruction set computing (RISC). Het leverde de Acorn Risc Machine op. De computer flopte, maar ARM was geboren. In 1990 sloot het een deal met Apple voor de processoren om de Newton-zakcomputer te laten draaien.

Newton en zijn zuinige processor waren hun tijd echter twintig jaar vooruit en flopten. Acorn zelf ging op de fles, ruw van de weg geduwd door de Wintel-computers, die krachtpatserchips van Intel nodig hadden om het vele bytes slurpende Microsoft Windows te laten draaien.

Twee decennia later is de wraak zoet. Terwijl gigant Intel er met zijn krachtpatserchips maar niet in slaagt klein te denken en 12.000 mensen moet ontslaan, is ARM alomtegenwoordig met zijn kleine, efficiënte chips. Niet dat die chips op hun manier ook geen krachtpatsers zijn.

‘Sommige van onze licentiehouders verkopen voor 20 cent chips die meer rekenkracht hebben dan nodig is om een man op de maan te zetten’, liet CEO Simon Segars zich in The Guardian ontvallen. We schatten dat, terwijl Segars die quote in de mond nam, de kassa bij ARM zo’n 5.000 keer rinkelde.