Het loopt gesmeerd voor oliesector

Sinds het dal eind juni steeg de olieprijs al met een kwart naar 56,33 dollar per vat.  Vandaag wordt een belangrijke dag voor de verdere richting van de oliemarkt. De OPEC-leden komen bijeen op hun hoofdkwartier in Wenen om over de productiequota te praten. De huidige afspraak om dagelijks 1,8 miljoen vaten minder te produceren, geldt tot maart 2018. Ook enkele landen die geen lid zijn van de OPEC, zoals Rusland, doen aan die deal mee.

De Iraakse minister van Olie Jabbar al-Luaibi liet uitschijnen dat misschien extra productiebeperkingen op stapel staan.  ‘Enkele leden willen de huidige, lagere quota verlengen met 3 tot 6 maanden, sommige tot eind 2018.  Andere leden, waaronder Ecuador en wijzelf, denken dat de markt eerder gebaat is met een extra productieknip van 1 procent.’ Irak ziet in de recente prijsstijging het bewijs dat de aanpak werkt, want de strategie die Saoedi-Arabië lang volgde om de kranen volop open te draaien, draaide uit op een sisser.

De klim van de olieprijs is niet alleen toe te schrijven aan de lagere productie van de OPEC. Minstens even belangrijk is de stijging van de vraag. Het Internationaal Energieagentschap verhoogde de raming voor de wereldwijde vraag naar ruwe olie vorige maand alweer. Het stelt dat er in 2018 dagelijks 1,6 miljoen vaten extra nodig zullen zijn. De boomende economie in de VS en Europa en het snelle herstel van de Chinese industrie zijn daarvoor verantwoordelijk.

Spanningen in Irak

Ook de spanningen in Irak kunnen de olieprijs hoger jagen. Op 25 september houdt de olierijke noordelijke provincie Kirkoek een referendum over een onafhankelijk Koerdistan, een stembusgang die de regering in Bagdad niet erkent. Aangezien de  5 miljoen stemgerechtigde Koerden in Kirkoek de ruime meerderheid van de bevolking uitmaken, staat de uitslag zo goed als vast. De Iraakse premier Haider al-Abadi omschrijft het referendum als ‘ongrondwettelijk en illegaal’. Hij kreeg vorige week van het parlement het fiat om de eenheid van het land ‘met alle mogelijke middelen’ te verzekeren.

Ook de buurlanden Turkije, Syrië en Iran zijn gekant tegen de volksraadpleging, omdat ze vrezen voor een besmetting van hun gebieden, waar veel Koerden wonen. Zelfs de VS en Duitsland, traditionele bondgenoten van de Koerden, ijveren voor het afblazen van het referendum omdat het de regio nog ontvlambaarder kan maken. Analisten gaan er vanuit dat de Koerden niet meteen de onafhankelijkheid zullen uitroepen, maar de uitslag aan de onderhandelings-tafel met Bagdad zullen gebruiken om een groter deel van de olie-inkomsten voor zich te kunnen houden.

Beleggers die van de olierally willen profiteren, kunnen vanzelfsprekend terecht bij grote verticaal geïntegreerde oliemaatschappijen als Shell, Total, BP of ExxonMobil. Die aandelen kenden de voorbije weken een sterke remonte. Ze betalen bovendien een stevig dividend, waardoorze ook geschikt zijn voor de couponminnaars.

Een andere manier om in de oliesector te beleggen is via zogeheten Exchange Traded Funds (ETF’s), die u bij alle makelaars kan verhandelen. De meest verhandelde olietracker ter wereld is het United States Oil Fund (ticker USO). De voorbije vijf jaar had de tracker een correlatie van 0,96 met de olieprijs. Dat betekent dat de koers van de tracker bijna exact de koers van de ruwe olie volgt.

Via de tracker iShares US Oil & Gas Exploration & Production (ticker IEO) belegt u niet in de grondstof, maar in100 Amerikaanse bedrijven die olie en gas ontginnen en produceren. De grootste participaties zijn ConocoPhilips en EOG Resources. Iets gediversifieerder is de tracker Vanguard Energy ETF (ticker VDE), die in 150 grote bedrijven uit de hele olie- en aardgasketen investeert. De belangrijkste bedrijven in portefeuille zijn ExxonMobil, Chevron en Schlumberger.

U kan ook de toeleveranciers kopen, zoals de bodemonderzoekers, de leveranciers van boormateriaal, de transporteurs van olie of de makers van boorplatformen. De koers van de Belgische oliereder Euronavherstelde in één maand met 12 procent, ook al zijn de vrachttarieven nog niet gestegen. Analisten waarschuwen dat het nog een tijd kan duren eer de sector weer volop investeert. Daarvoor duurt het prijsherstel nog niet lang genoeg. Vooral voor bedrijven die zich specialiseren in dure diepzeeboringen lijkt het tij nog niet gekeerd. Vorige week vroeg de Noorse verhuurder van boorplatformen Seadrillbescherming tegen zijn schuldeisers. De Franse bodemonderzoeker CGG vroeg het faillissement aan voor zijn Amerikaanse tak.