Dit is het zakelijk netwerk van Alexander De Croo

‘A lexander is niet bang van machtige vrouwen’, klinkt het wel vaker als we grasduinen in het netwerk van Alexander De Croo. De nieuwe premier van België dankt die eigenschap ongetwijfeld aan zijn moeder, die als Franstalige topadvocate gespecialiseerd was in echtscheidingen, in een tijd dat dat nog hoogst zeldzaam was. Ze wekte bij de jonge liberaal een feminisme op dat twee jaar geleden gestalte kreeg in het boek ‘De eeuw van de vrouw. Hoe feminisme ook mannen bevrijdt.’

Dat zou volgens ingewijden verklaren waarom De Croo toen hij als strategiespecialist voor het consultancybureau Boston Consulting Group (BCG) werkte als een blok viel voor Annik Penders, zijn echtgenote. Die ‘sterke madame’ en ‘hyperintelligente consultant’, die volgens voormalige collega’s uit die periode ‘sneller carrière maakte dan hijzelf’, is managing partner bij de Belgische tak van het Amerikaanse bedrijf. Ze staat aan het hoofd van de verzekeringstak van de groep in West-Europa, Zuid-Amerika en Afrika.

Uit die consultancyperiode hield De Croo een pak andere geprivilegieerde contacten over, zoals Laurent Hublet en Karolien Gielen. Hublet is vandaag directeur van de Brusselse techcampus BeCentral en werd tussen 2014 en 2018 door De Croo aangezocht om het project Digital Belgium te trekken. Gielen is een vriendin die nog steeds voor BCG werkt. Met anderen richtte De Croo in 2006 Darts IP op, een adviesbureau in de wereld van intellectuele eigendom en patentrecht. De Croos zus Ariane werkt nog steeds voor het intussen Amerikaanse bedrijf, dat onder meer Google, LVMH en Procter&Gamble onder zijn klanten telt.

Zakelijk ingesteld

De periode als consultant maakte De Croo tot iemand die extreem zakelijk ingesteld is. ‘Hij werkt altijd met duidelijke doelstellingen, waar hij niet van afwijkt als hij maatregelen moet verdedigen die je eerder als links zou bestempelen’, vertrouwt een waarnemer ons toe. ‘Mensen die de zaken in vijf minuten uitleggen, hebben bij Alexander een streepje voor op wie daar vijf uur voor nodig heeft. Hij houdt van mensen die bij hem met oplossingen komen in plaats van met problemen.’

Het ondernemersvirus kreeg De Croo te pakken tijdens zijn studies handelsingenieur aan de Solvay Business School. Behalve het organiseren van sportevents richtte hij Promoboom op, een bedrijfje dat door merken gesponsorde skireizen verkocht. Aan het einde van zijn studies verkocht hij zijn start-up met een stevige winst.

Uit zijn studentenperiode dateren de goede relaties die hij onderhoudt met diverse bedrijfsleiders. Zo studeerde hij met Bertrand Bodson (de chief digital officer van het farmaconcern Novartis met wie hij geregeld gaat fietsen), Steven Cosyns (de CEO van het reclamebureau BBDO België) de Brusselse serieondernemer Toon Vanagt en Eva De Bleeker, de kersverse staatssecretaris van Begroting.

Techwereld

De Croo heeft daarnaast goede contacten in de techwereld. In de weinige vrije momenten die hij als politicus heeft, gaat hij in zijn garage graag aan het werk met een 3D-printer om wisselstukken voor zijn fiets te printen. In zijn tuin heeft hij een eigen weerstation staan. Die technologische interesse is vaak terug te voeren tot kennissen als de digitale goeroe Peter Hinssen, Google België-baas Thierry Geerts en jonge Brusselse techondernemers als Xavier Damman (Open Collective) en Sébastien Deletaille (Rosa).

Ook in het klassiekere bedrijfsleven kent de premier de ‘juiste mensen’. Behalve met Koen Van Loo, ex-kabinetschef van de huidige eurocommissaris Didier Reynders (MR) en baas van het Belgisch staatsinvesteringsfonds FPIM, kan hij het goed vinden met topbestuurder Johnny Thijs. Toen Thijs CEO was van Bpost en De Croo minister van Pensioenen vond de spoorbaas in De Croo een medestander toen de PS’er Jean-Pascal Labille, de toenmalige minister van Overheidsbedrijven, het salaris van de spoorbaas in vraag stelde.

Beiden zitten op één golflengte over overheidsbedrijven. Dat werd duidelijk toen De Croo in de regering-Michel verantwoordelijk werd voor die materie. Beiden zagen brood in een overname van PostNL door Bpost, om er een waardige speler van te maken die op Europees niveau kan concurreren. En ze vonden elkaar in een doorgedreven modernisering van Bpost, ‘zelfs als dat betekent dat nog maar twee keer per week de post wordt bedeeld’, klinkt het bij een waarnemer. ‘Terwijl anderen zich eerder politiek zouden opstellen vanuit een gevoeligheid voor de sociale relaties met de vakbonden zal bij De Croo de zakelijke aanpak het veel sneller halen.’

Gentse denktank Liberales

Op politiek vlak kwam het voor De Croo echt op gang toen hij zware kritiek had op de politieke aanpak van de financiële crisis na 2008. Een groepje vrienden, onder leiding van Mathias De Clercq (kleinzoon van het liberale boegbeeld Willy) en Egbert Lachaert, de huidige Open VLD-voorzitter die hij kent sinds 2005, daagde hem uit: ‘Of je zwijgt, of je waagt het er zelf op.’ Meer was niet nodig voor De Croo. Hij sloot zich bij hen aan in de Gentse denktank Liberales en stelde zich kandidaat bij de Europese verkiezingen, waarbij hij bijna 48.000 voorkeurstemmen kreeg. Een tweede virus had zich van hem meester gemaakt: dat van de politiek.

In 2009 besloot hij voor het voorzitterschap van Open VLD te gaan, die toen aan de verliezende hand was. Daarbij kruiste hij de degens met favoriet Marino Keulen en Gwendolyn Rutten. Na zijn overwinning werd hij omringd door Vincent Van Quickenborne en Johan Hanssens. Aan die laatste schrijven sommigen De Croos beslissing toe de stekker uit de regering te trekken in 2010, wat leidde tot de ernstigste politieke crisis ooit in België - die beroemde 541 dagen zonder regering. In die tijd vormde zich de groep M5, een harde kern van believers, en ontstond de relatie met Tom Meulenbergs, die al meer dan tien jaar woordvoerder is van De Croo.

In de periode daarna duiken twee nieuwe gezichten op in zijn entourage: Ruben Lecok, vandaag headhunter bij Egon Zehnder, die hem bijstond in de formatie van de regering-Di Rupo. En Peter Moors, een diplomatieke hoogvlieger en vandaag het hoofd van de FOD Buitenlandse Zaken.

‘Geen superchef’

‘De Croo stelt zich niet op als een superchef, zoals andere politici’, zegt een Franstalige liberaal. ‘Hij is in staat een stoel bij te schuiven en 20 minuten intens met je te praten.’ ‘Hij is een teamspeler’, voegt een naaste medewerker toe. ‘Elke maandag komt iedereen bij elkaar om de komende week te analyseren en de doelstellingen op langere termijn te bespreken.’

Aan zijn functie als minister van Financiën, en dus als lid van de eurogroep, hield De Croo goede relaties over met onder anderen zijn toenmalige Duitse evenknie, Olaf Scholz. Met hem moest De Croo, als bevoegd minister voor het investeringsvehikel FPIM, tot een vergelijk komen in de besprekingen met de Duitse luchtvaartmaatschappij Lufthansa over het reddingpakket voor Brussels Airlines.

In 2015 sloot De Croo zich aan bij de ‘Young Global Leaders’ van het Wereld Economisch Forum in het Zwitserse Davos. Dat gaf hem toegang tot belangrijke internationale zwaargewichten, zoals Emmanuel Macron of Albert Rivera, de oud-voorzitter van de Spaanse partij Ciudadanos. Daar geniet hij ten volle van, aldus een ex-medewerker: ‘Als hij naar Davos gaat, legt hij zichzelf een overvolle agenda op, omdat hij zo graag mensen ontmoet met een bepaalde intellectuele status.’

Dat leidt soms tot doorbraken. Als minister van Ontwikkelingssamenwerking verzekerde hij zich in 2017 van de steun van Bill Gates in de strijd tegen de slaapziekte. Hij slaagde erin de Microsoft-oprichter en filantroop te overtuigen om de Belgische investering van iets meer dan 25 miljoen in dat project te verdubbelen.