Kus de ring van Trump, of…

Na de fenomenale steun van Musk aan kamp-Trump tijdens zijn campagne en na zijn verkiezing is er nu een indrukwekkende knieval van Mark Zuckerberg net voor de start van het nieuwe presidentschap. Nadat de topman van Meta eerst de regels verslapte rond contentmoderatie op zijn platformen, gaat nu ook het Meta-beleid rond diversiteit en inclusie op de schop.

Zuckerberg, die via diensten als Facebook, Instagram en Whatsapp een derde van de wereldbevolking als klant heeft, probeert zijn manoeuver te rationaliseren. Hij stelt onder meer dat er een culturele bocht rond vrijheid van meningsuiting aan de gang is, net als een juridische en beleidsmatige bocht rond diversiteit en inclusie. Maar het is een dun laagje vernis: Zuckerberg probeert zijn eigen hachje en dat van zijn bedrijven te redden, net voor Trump het Witte Huis intrekt.

Sprong de expliciete steun van Musk aan Trump maanden geleden nog uit de band, dan lijkt hij vandaag de toon te hebben gezet voor een beweging waarbij bedrijfsleiders en ondernemers in de VS de ring van Trump kussen uit schrik voor represailles of om zich straks te verzekeren van zijn steun.

Naast de bocht van Zuckerberg, draait Amazon van Jeff Bezos een documentaire over first lady Melania, en blies een significant deel van Wall Street een deel van zijn klimaatengagementen op. Daaronder vermogensbeheerder Blackrock, tot voor kort een van de vurigste voorvechters van de verduurzaming van de financiële wereld.

Weg lijkt het ‘Trump agnosticisme’ van bedrijfsleiders uit diens eerste termijn waarbij ze zijn initiatieven pro bedrijven omarmden, beleefd probeerden om te gaan met zijn onberekenbare kanten en vaak stil bleven over de controversiële. In aanloop naar Trumps tweede termijn moet er kant worden gekozen. En nu het niet enkel meer de tegendraadse Musk is die trouw zweert, wordt de druk op de rest groter om dat ook te doen.

Dat is niet alleen betekenisvol voor Amerikaanse bedrijven. Ook voor Europese en Belgische bedrijven die actief zijn in de VS of er zaken mee doen, wordt het risico groter om meegesleurd te worden in een politieke wildwaterbaan. De trend van de voorbije jaren, waarbij bedrijven zich staande moesten houden te midden van een razende cultuuroorlog, lijkt alleen maar vaart te gaan winnen.

Denk aan hoe AB InBev zich in de VS grandioos mispakte aan een socialemediacampagne voor zijn vlaggenschip Bud Light. Die was opgehangen aan een transgender persoon, waarna de brouwer conservatief Amerika over zich heen kreeg. Of omgekeerd, aan hoe Nike een tijdlang met gestroomlijnde marketing zijn commerciële agenda succesvol wist te koppelen aan een opschuivend maatschappelijk bewustzijn rond de nood aan meer diversiteit.

Vandaag lijkt een stevige tegenbeweging ingezet tegen bedrijven als Nike. Het wordt een hoofdbreken in veel bestuurskamers. Misschien nog meer commercieel dan principieel. De ring van Trump kussen en uit zijn vuurlinie blijven is één ding. Die bocht uitgelegd krijgen aan klanten – of zoals bij Zuckerbergs Meta-imperium: adverteerders – is nog wat anders.