Bert Kruismans | Allen samen de boer op

Valt het plaatsen van een mobiel frietkot op de pechstrook van de snelweg eigenlijk onder artikel 406 van het strafwetboek? Het is een vraag waarover zelfs onze juridische adviseurs al dagen lopen te piekeren en die we graag voorleggen aan ons erudiete lezerspubliek. 

Ik moet u er niet aan herinneren. Artikel 406 stipuleert dat met opsluiting van vijf tot tien jaar wordt gestraft hij/zij/het/hen/hun die kwaadwillig het verkeer op de spoorweg, de weg, de binnenwateren of op zee belemmert. Bij het ABVV kunnen ze ervan meespreken. 17 van hun vakbondsleden werden veroordeeld voor het blokkeren van de E40 in 2015 in Cheratte, onder meer omdat daar een chirurg vastzat die dringend naar het ziekenhuis moest. Hoe zit dat dan met dat frietkot dat deze week op de E40 in Aalter opdook? 

Het frietkot belemmerde uiteraard het verkeer, maar verstrekte ook frieten en curryworsten aan driehonderd uitgehongerde boeren die daar ook maar toevallig waren gestrand. En artikel 422bis van datzelfde strafwetboek stelt dat indien geen hulp wordt geboden aan een persoon in nood, men een gevangenisstraf van acht dagen tot één jaar riskeert. Ingewikkeld.

Want wees gerust, een boer met honger is een persoon in nood. De landbouwers namen de curryworsten met dank aan en vroegen zich niet eens af of ze Belgische kwaliteit aan het snacken waren dan wel goedkope rommel - zeg maar oneerlijke concurrentie - uit het verre buitenland. En of die pinten nu met volkseigen gerst of met Amerikaanse mais en rijst waren gefabriceerd, dorst is dorst. Want het weer zat ook al mee, voor de tijd van het jaar.

Het moet gezegd, tot donderdag hing best een gemoedelijk sfeertje rond de protesten. De barbecues snorden. Hier en daar werd een volksdansje geplaatst. Sympathisanten deelden chocoladebroodjes uit aan de demonstranten. Zolang die broodjes nog in de rekken van de supermarkt geraken, is er blijkbaar geen vuiltje aan de lucht. Er werd ook al eens een vuurtje gestookt, maar die paar extra putten in de Belgische snelwegen, een kniesoor die daarover valt. En trouwens, de meeste kampvuren ontstonden spontaan in de berm, en dat is landschapsbeheer. Zo kan Wegen en Verkeer straks in den uitkom wat besparen op het snoeiwerk.

Dweilen in Wallonië

Het startschot van de boerenkrijg van 2024 werd gegeven in Wallonië. Dat mag niet verbazen. De Franse boeren waren ruim een week vroeger al in de tractor gekropen. En in de Waalse huiskamers staan televisie en internet nu eenmaal steevast op de Franse buren gericht. Als het regent in Parijs, is het vaak dweilen geblazen in Wallonië. 

Wil je als journalist of politicus weten waarvan onze Franstalige landgenoten straks wakker liggen? Hou dan zeker Frankrijk in de gaten. Zijn ze daar in de ban van de gele hesjes, dan duiken die ook op in België. Circuleren onder Franse jongeren broodjeaapverhalen over needle spiking, dan worden al snel de eerste sterke verhalen gesignaleerd in Wallonië.

Bij het uitbreken van de coronacrisis in 2020 zagen de Vlaamse politici de bui meteen hangen. Hun Franstalige collega’s pleitten zeer snel voor het sluiten van de scholen. Omdat daar toen een wetenschappelijke consensus over bestond? Niet echt. Maar in Frankrijk waren de scholen al dicht. Dat was een stevig wetenschappelijk argument op zich.

Toegegeven, donderdag werd het jolige sfeertje ietwat ontsierd door relletjes in Brussel. Op het Luxemburgplein, waar ze wel wat syndicaal geweld gewend zijn, ging het beeld van een metaalarbeider de brandstapel op. De arbeider die het moet ontgelden bij een betoging van mensen die strijden voor hun job, moet daar nog ironie bij?