Voer internationale druk op Iran op

Terwijl de spanningen in de federale regering oplopen en de positie van minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) onzeker blijft, is de delegatie van de burgemeester van Teheran in alle rust teruggekeerd naar de Iraanse metropool na een citytrip naar Brussel. Je kan je de vraag stellen of de Iranrel in de Belgische regering nog enige invloed heeft op de kern van de zaak: paal en perk stellen aan het islamitische regime in Iran.

De schade is jammer genoeg aangericht en is niet alleen symbolisch. Iraanse agenten van de delegatie hebben Iraans-Belgische manifestanten in Brussel gefilmd. Dat beeldmateriaal zal het islamitische regime gebruiken om diaspora-opposanten te identificeren en te arresteren zodra ze het Iraanse grondgebied betreden. Een andere gekende tactiek is de familieleden van de opposanten die in Iran wonen onder druk zetten.

Het bezoek van de Iraanse burgemeester en co. lijkt een symbooldossier dat de Belgische politieke partijen gebruiken om, in de aanloop naar de verkiezingen, koppen te laten rollen. Dat leidt tot grote verontwaardiging bij de Iraniërs in binnen- en buitenland.

Sinds vorige woensdag is die nog versterkt. Toen is gebleken dat de regering van de Amerikaanse president Joe Biden stiekem een nieuw nucleair akkoord met het islamitische regime bekokstooft. Over dat nieuwe akkoord hebben Enrique Mora, de bemiddelaar van de Europese Unie, en de Iraanse nucleair onderhandelaar onderhandeld in Qatar.

De toegevingen aan het islamitische regime houden niet op. De regering-Biden heeft eerder deze maand toestemming gegeven om 2,7 miljard dollar aan bevroren tegoeden vrij te geven aan het Iraanse regime. Die nieuwe geldstroom versterkt de geoliede machine van het Iraanse staatsgeweld.

Opnieuw worden de opposanten daar het slachtoffer van. Na de dood van de jonge Iraans-Koerdische Mahsa Zhina Amini vorig jaar, waarna wijdverspreide langdurige straatprotesten plaatsvonden, is de rust nog altijd niet teruggekeerd in Iran. Amnesty International bericht over honderden doden en politieke gevangenen die de doodstraf gekregen hebben.

Ondanks dat staatsgeweld en de recente executies in Isfahan blijven vrouwen zonder hoofddoek op straat komen. Als regimegezinden hen daardoor lastiggevallen, filmen ze die en laten ze de beelden van deze aanhangers op sociale media rondgaan.

Ook etnische en religieuze minderheden zoals Koerden en Beloetsjen manifesteren. Daarnaast staken verschillende sectoren geregeld en laat de Iraanse lgtqi-gemeenschap haar stem almaar luider horen. Schoolmeisjes die tijdens de wijdverspreide protesten binnen de schoolmuren geprotesteerd hebben, kregen te maken met grootschalige represailles in de vorm van gasvergiftigingen. Dat schrikt de scholieren niet af. Net zoals voordien zitten die schoolmeisjes opnieuw op de schoolbanken.

Reputatieschade

Wat kan Europa doen om de druk op de leden van het Iraanse regime op te voeren? De elite kan harder geraakt worden door het aantal individuen op de sanctielijst uit te breiden en ze een inreisverbod voor Europa op te leggen. Mensenrechtenschenders moeten juridisch vervolgd worden door een nieuw Irantribunaal. Tegoeden in Europa kunnen bevroren worden. En de Revolutionaire Garde (IRGC) kan op de lijst van terreurorganisaties geplaatst worden.

Het belangrijkste is dat de ogen van de wereld op Iran gericht blijven. Het islamitische regime is erg gevoelig voor buitenlandse druk en reputatieschade, omdat het vreest verder geïsoleerd te worden. Daarom dient de druk vanuit de media en de publieke opinie in Europa almaar opgevoerd te worden.

De lange arm van het regime, zoals de agenten die de Iraans-Belgische manifestanten in Brussel gefilmd hebben, moet via de Iraanse ambassadeur in België aangepakt worden. In tegenstelling tot in een paar andere Europese hoofdsteden is de Iraanse ambassadeur in Brussel nooit op het matje geroepen. Ook dat kan anders.