Weg met koude koffie op school!
Een korte pauze met een kop warme koffie is voor veel werknemers een evidentie. Leerkrachten in het basisonderwijs zien die dikwijls aan hun neus voorbijgaan.
Een kop sterke, hete koffie in de voormiddag, zo’n boost kan zo zalig zijn. De geur alleen al werkt bij sommigen verslavend. Op veel werkplekken staan hightech koffiemachines die bonen malen on the spot. Of espressomachines met tig keuzes. Hier en daar nog stevige doorloopkoffie van een fairtradelabel.
Wat gooien we met plezier in de prullenmand? Waar moeten we dringend van af? Onze opiniemakers ontdoen zich deze zomer van wat hen ergert of overbodig lijkt. Soms ernstig, soms niet, maar altijd oprecht.
De fairtradekoffie vind je ook in de lerarenlokalen van de Vlaamse basisscholen. Vaak wordt daar maandelijks samengelegd om die koffie te betalen. Maar nog erger: vaak wordt hij helemaal niet zo warm gedronken als hij geschonken wordt. De lerarenpauze bestaat namelijk alleen nog op papier.
Dat gaat zo: de juf komt enkele minuten na de speeltijdbel het lerarenlokaal binnen. De koffie staat gelukkig al klaar. Snel tankt ze een kop. Ze draait zich om en botst net niet tegen een collega die ook dringend nood heeft aan dat zwarte goud en bovendien een pak toetsen in de hand heeft. Die wil hij nog snel even doornemen voor de bel weer gaat, zodat hij al zicht krijgt op de belangrijkste fouten.
Zelf haast ze zich met haar kop naar de enige kopieermachine in de school om nog enkele oefenblaadjes voor de snelle leerlingen te kopiëren. Onderweg houdt de beleidsondersteuner haar staande. Of ze al gedacht heeft aan haar bijdrage voor het schoolwerkplan. Ja, ze is eraan bezig, maar ze twijfelt nog over het een en ander. Kunnen we er eens over samenzitten? Natuurlijk, ze maken een afspraak voor een gesprek tussen de middag. Gelukkig is er nog net tijd voor die kopieën en terwijl ze terugloopt naar de lerarenkamer en nipt van haar koffie, die dan al koud is, gaat de bel alweer.
Tijdens diezelfde pauze hebben de twee collega’s ‘met toezicht’ zelfs niet meer de moeite gedaan koffie in te schenken. Ze weten dat ze hun handen vol hebben. Letterlijk, aan kinderen die even een warme hand nodig hebben of aan heethoofden die tot rust moeten worden gebracht.
De lerarenpauze bestaat alleen nog op papier.
Nog andere collega’s hebben het lerarenlokaal niet opgezocht. Ze overleggen in hun eigen lokaal met de zorgleerkracht. Tussen de te lage bankjes gewurmd bespreken ze snel de voorbije en komende lesuren en de onverwachte dingen die sowieso gebeuren. Want een schooldag zit vol verrassingen en een leraar moet elke dag oneindig veel onverwachte, snelle beslissingen nemen. Gelukkig heeft hij zijn professionele expertise om op terug te vallen, maar het is fijn en nodig ook met iemand anders af te stemmen.
En dan heb ik het nog niet gehad over de leraren die elkaar tegenkwamen in de gang en leunend tegen de turnzakken aan de kapstokken vlug de taakverdeling voor het komende grootouderfeest doornamen en daardoor hun koffie misten.
Lerarenoverleg is de pijler waarop de kwaliteit van ons basisonderwijs rust. Door te overleggen, ervaringen en kennis uit te wisselen en hulp te vragen aan elkaar kunnen schoolteams groeien in expertise. Door de gigantische werkdruk lukt het niet langer dat overleg goed te organiseren. Dat moeten we aanpakken. De werkdruk moet omlaag. Geef leraren in hun kernopdracht twee uur per week om te overleggen. Zo kan de pauze worden gevuld met een ontspannende babbel met collega’s. En warme koffie.
Meest gelezen
- 1 Bonte, het oudste en enige riffelbedrijf van België, stopt ermee: ''Wat moeten wij nu doen?', vragen klanten'
- 2 Élodie Ouédraogo over het einde van Unrun: ‘Ik voelde zo veel schaamte, maar ook opluchting’
- 3 Weinig reden tot toosten bij champagnehuis Vranken-Pommery
- 4 De Wever moet op zoek naar kerstbestand na salvo van Bouchez
- 5 Frankrijk neemt zijn krachtigste kernreactor ooit in gebruik