Nyrstar: iedereen verlaat zinkend schip

Nyrstar  begint het jaar nochtans goed dankzij de rally van de zinkprijs (1). Dalende zinkvoorraden en een tekort van 1 miljoen ton erts in 2017 doen de prijs voor een ton zink oplopen naar 3.575 dollar per ton, ver boven de gemiddelde kostprijs van 2.100 dollar die de mijnbouwgroepen moeten uitgeven om zink te delven. Nyrstar is volop zijn mijnen aan het heropstarten om van die rush te profiteren.

De jaarcijfers belanden iets onder de verwachtingen, maar topman Hilmar Rode kan de beleggers sussen met de belofte dat het vanaf nu beter moet gaan (2). Hij voorspelt hogere verwerkingslonen voor de smelters, meer winst uit de mijnen en een positieve brutobedrijfswinst (ebitda) voor heel 2018, zodat Nyrstar zijn schuldenput kan beginnen te delgen. De eerste nettowinst in zes jaar, dankzij de terugname van waardeverminderingen op mijnen, is een extra opsteker.

Schulden

De schulden zijn de dissonant bij de eerstekwartaalcijfers (2). De put loopt op tot ruim anderhalf miljard euro. De financieel directeur krijgt zijn ontslagbrief. Toch krijgt Nyrstar bij de beleggers respijt, want de omvorming van de Australische loodsmelter Port Pirie tot een recyclagefabriek voor multimetalen ligt voor op schema. Port Pirie moet dit jaar 40 miljoen euro ebitda opleveren, en 100 miljoen in 2019.

Het halfjaarrapport leidt even tot herstel (4). De koers spurt een vijfde hoger, omdat de ebitda een vijfde toeneemt dankzij de hogere zinkprijs en de mijnen die 30 procent meer produceren. De schulden dalen weer wat. Nyrstar kondigt zelfs aan dat het opportunistisch obligaties zal inkopen. Rode spreekt over een ‘schitterende vooruitgang’ bij zijn bedrijf. Diezelfde week koopt hij voor bijna een half miljoen euro aandelen tegen 4,58 euro per stuk.

Maar de mooie liedjes duren niet lang. In de zomer keldert de zinkprijs een derde. Het schiet de droom om in de tweede jaarhelft een hogere winst te realiseren aan flarden, wat Nyrstar tot een winstwaarschuwing noopt (5). Even later gooien de laatste optimistische analisten de handdoek in de ring. Vooral ABN AMRO is kritisch, omdat Nyrstar via factoring en het toegooien van kredietlijnen net voor het einde van elk kwartaal meer schulden zou torsen dan het bedrijf wil laten uitschijnen.

De derdekwartaalcijfers tonen de harde realiteit (6). De ebitda verschrompelt driekwart tot amper 13 miljoen euro. Naast de lage zinkprijs doen de historisch lage verwerkingslonen, de gedaalde dollar en de dure energie Nyrstar de das om. Beleggers vragen zich af hoe Nyrstar zijn rentelasten van minstens 120 miljoen euro per jaar kan blijven ophoesten.

Horror

November wordt een rotmaand. Een vakblad meldt dat leveranciers moeilijk doen om nog aan ‘een Europese smelter’ ertsen te leveren. In Australië moet Nyrstar zijn loodsmelter stilleggen om te vermijden dat het bedrijf de uitstootnormen overschrijdt. ABN AMRO publiceert een rapport met de horrortitel ‘Abondon Ship’. Het koersdoel: 1 cent. Het aandeel halveert nogmaals (7).

Bij Nyrstar is het alle hens aan dek, en uiteindelijk gooit de grondstoffentrader Trafigura een reddingsboei (8). Nyrstar krijgt van zijn grootste aandeelhouder, klant én leverancier een werkkapitaalkrediet van 650 miljoen dollar. Maar Trafigura is geen mecenas. De gewiekste traders krijgen de smelter in Port Pirie als onderpand, en mogen voortaan bij elke financierings- of kapitaalronde tot de helft participeren. Voortaan trekt Trafigura nog meer aan de touwjes van Nyrstar.