Antwerpse moderebellen omarmen metaverse en blockchain

De Australische Shayli Harrison trok in 2013 naar Antwerpen om aan de befaamde Modeacademie te studeren. In 2018 studeerde ze af en ondertussen was ze aan de slag gegaan met 3D-printing, 3D-scanning en virtual reality (VR). Ze nam deel aan de tentoonstelling Dissidence in het Hasseltse Huis voor Actuele Kunst, Design & Architectuur Z33. Die dissidentie is ook van groot belang bij haar start-up Mutani (spreek uit zoals 'mutiny', rebellie) die in februari werd opgericht.

Medestichter is Ann Claes, die senior projectmanager Mode is bij de vzw voor de creatieve sector Flanders DC. 'De modesector staat bekend voor snelle vernieuwingen in de inhoud, maar in de manier van werken waren er de afgelopen zestig, zeventig jaar nauwelijks veranderingen', stelt Claes vast.

Uitbuiting

Daar moet verandering in komen. Op zijn site zegt Mutani 'rebellie tegen de onderdrukkende en exploiterende aard van de modesector' te voeren. In de metaverse, ruwweg het geheel van virtuele omgevingen, kan een modeontwerper onbelemmerd creatief zijn. De blockchaintechnologie maakt daarbij nieuwe zakenmodellen mogelijk. Jonge ontwerpers krijgen een alternatief voor een karig betaalde job van zeven dagen per week bij een groot modehuis.

Mutani werkt met non-fungible tokens (NFT's), registraties op een blockchain die verwijzen naar digitale of fysieke objecten en die verhandeld kunnen worden. 'Je kan nu echt eigenaar worden van digitale 3D-objecten en ze gebruiken in verschillende digitale ruimtes', legt Harrison uit. Ze verwijst naar grote gamingbedrijven zoals Epic Games en Electronic Arts, die openstaan voor blockchainintegratie. 'De speler krijgt meer autonomie.'

Harrison merkt op dat gamers best wel hard 'werken' om bepaalde objecten in de spelomgeving te verwerven. Nu kunnen ze daar eindelijk ook eigenaar van worden. 'Het gaat uiteindelijk om zelfexpressie, dat is ook zo met kleren in de fysieke wereld', vult Claes aan.

En modeontwerpers kunnen met hun creativiteit een nieuw publiek aantrekken. Mutani helpt hen door hun werk te digitaliseren en klaar te maken voor de digitale marktplaatsen.

Digitale activewear

Vrijdag om 19 uur pakt Mutani uit met een eerste NFT-lancering, ook wel 'drop' genaamd. Het gaat om modestukken van Stefan Kartchev, die in 2018 afzwaaide bij de Modeacademie. Hij heeft gewerkt voor de modeontwerper Walter van Beirendonck, voor de fabrikant van veganistisch schoeisel Rombaut en voor Bioracer, dat wielerkledij ontwerpt en maakt. Kartchev zoekt naar nieuwe manieren om activewear te interpreteren en de limieten van het menselijke lichaam te exploreren.

De verkoop gebeurt via het online verkoopplatform The Dematerialised. Dat platform belooft transparantie en authenticiteit te garanderen via LUKSO-blockchaintechnologie.

De prijzen bedragen 150 euro en 250 euro. Er is ook een exclusieve NFT-phygital (samentrekking van fysiek en digitaal) die de koper offline kan dragen. De prijs voor de phygital is 2.000 euro. The Dematerialised laat naast betalingen in cryptomunten ook gewoon geld toe.

'We brengen een golf van creativiteit die zijn gelijke niet kent in digitale mode', benadrukt Claes. Grote merken lanceren weliswaar digitale versies van hun producten in de virtuele werelden Roblox en Fortnite, maar volgens Harrison zijn dat digitale kopieën van de fysieke producten. Die passen niet noodzakelijk in die virtuele werelden. Het is haar bedoeling dat modeontwerpers met onbelemmerde creativiteit kunnen inspelen op mogelijkheden van de metaverse en de talrijke subculturen die daar vertoeven.

Met steun van de Stad Antwerpen werkt Mutani aan een nieuw project waar zes ontwerpers bij betrokken zijn. Alles wordt gemaakt met de Unreal Engine, software die toelaat digitale objecten van hoge kwaliteit te maken.

Ook al stelt Mutani zich bijzonder kritisch op tegenover de modesector, toch lieten merken interesse blijken voor hun diensten. Harrison wijst dat niet af. 'Het kan ons helpen meer te doen voor onafhankelijke modeontwerpers', zegt ze.

Ontzorgen

Mutani wil de modeontwerpers 'ontzorgen' van technische problemen. De start-up neemt de digitalisering voor zijn rekening met freelanceontwikkelaars die over de hele planeet verspreid zitten, in ruil voor een deel van de opbrengst. 'Cruciaal is dat de digitale ontwikkelaars geïnspireerd raken door onze creatieve visie', zegt Harrison.

De oprichters van Mutani geloven niet dat de modeontwerper een digitale ontwerper moet worden. 'Voor modeontwerpers is het belangrijk te weten wat de
mogelijkheden zijn en dat er een bijkomend zakenmodel is', zegt Claes. 'Een mode-ontwerper heeft traditioneel patroonmakers, naaiatelier en textielexperts nodig. Nu gaat het over ontwikkelaars.' Mutani legt een brug tussen beide werelden.

Bij de Antwerpse Modeacademie merkt Harrison interesse bij studenten en een aantal docenten. Ze ziet potentieel in een samenwerking met de internationaal vermaarde afdeling voor gamedesign en -ontwikkeling van het Kortrijkse Howest.