Saneringsopbod nekt markten

De onrust op de financiële markten drijft beleggers weer richting veilig Duits staatspapier. Daardoor zakt de Duitse tienjaarsrente 8 basispunten naar 2,57 procent, een nieuw diepterecord. De Belgische rente staat op het laagste punt sinds september 2005. De Spaanse rente klimt tegelijk 7 basispunten naar 4,12 procent.

Daardoor loopt het Spaans-Duitse renteverschil, een belangrijke barometer om de onrust over de schuldencrisis in de eurozone te peilen, weer op tot 155 basispunten. Daarmee is het renteverschil weer bijna bij de piek van 164 basispunten op 7 mei. De spread was vervolgens fors gedaald na het reddingspakket van 750 miljard euro op de eurozone, maar die opluchting bleek slechts tijdelijk.

Ik had het er over met chef markten Kurt Vansteeland. Hij zegt dat de markten een beetje als verwende kinderen zijn. Eerst sturen ze aan op schuldenafbouw bij de overheden. Wanneer de overheden daar dan werk van maken, is er paniek omwille van het deflatoire effect.

Vansteeland heeft eigenlijk vooral kritiek op het gebrek aan Europese coördinatie. Dat Zuid-Europese landen alle zeilen bijzetten om hun overheidsfinanciën op orde te krijgen, is begrijpelijk en verantwoord. Maar wat er nu gebeurt is een opbod.

Duitsland kondigde een bijzonder restrictief begrotingsbeleid aan, wellicht ook om de Europese partners onder druk te zetten. Nochtans is Duitsland één van de weinige Europese landen met een omvang én een financiële situatie die zou toelaten om een minder restrictief beleid te voeren dat ook nog een invloed heeft op de rest van Europa.

Met andere woorden, terwijl Zuid-Europa zou saneren, zou Duitsland wat meer kunnen consumeren en investeren om deflatie in de eurozone te voorkomen. In de plaats daarvan heeft een saneringsopbod plaats, dat de markten al evenzeer doet panieken als financiële laksheid. 

Roland Legrand