Hoe beleggen in een macro-wereld? Zaterdag het antwoord!

Beleggen is een ondankbare job geworden. Wie zorgvuldig zijn huiswerk maakt, balansen en resultatenrekeningen doorploegt, en na veel wikken en wegen belegt in een bedrijf wordt daarvoor niet beloond. Wel integendeel, Vandaag wordt belegd op het ritme van de (macro-)economie. Het zijn de snelle traders die leven in de waan van de dag, die winnen in het huidige beursklimaat. Of toch niet?

Heeft de helse beursmaand augustus de appetijt voor de beurs definitief de das omgedaan? Is er nog plaats en toekomst voor kleine beleggers die zorgvuldig hun huiswerk doen en met liefde beleggen in aandelen van bedrijven? 

We vroegen (en kregen) reacties om die te verwerken in het verhaal. In de zaterdagkrant kan je dus onder meer een bloemlezing verwachten van reacties op deze blogpost. 

We polsten ook bij professionele stockpickers zoals Pierre Lagrange, Patrick Millecam (Value Square) en Kristoff Van Houte (Kroffinvest) hoe zij omgaan met de stuiterende beurzen.

'Stock picking is niet dood, maar springlevend. De helse beursmaand augustus en de focus van de beurs op macro-economie bieden uitzonderlijke koopkansen', zo luidt de conclusie.

Hieronder vind je hoe het project en de discussie zich de voorbije dagen ontwikkelde. Lees vooral ook de reacties.

We stelden de vraag niet enkel op deze blog maar ook in de rubriek "Answers" van LinkedIn, en ook daar kregen we interessante reacties. 

Maandag 29 augustus

‘Een belegger met een portefeuille van solide bedrijven mag verwachten dat zijn aandelen in waarde zullen schommelen. Maar hij mag niet bezorgd zijn om hevige verliezen, noch opgewonden raken van forse winsten.’ Deze wijsheid komt niet van ons maar van Ben Graham, de leermeester van waardebelegger Warren Buffett . Graham schreef met ‘The Intelligent Investor’ zowat de bijbel van de belegger.

Autocrash

Met wat we de voorbije weken achter de kiezen hebben, zijn Grahams woorden niet echt een troost voor de gepijnigde belegger. Een Amerikaans onderzoek heeft blootgelegd dat het beleggersgemoed stuitert tussen drie emoties: pessimisme, woede en machteloosheid. Beleggers ervaren de voorbije gebeurtenissen alsof ze toeschouwer én passagier zijn bij een nakende autocrash. Ze zijn niet in staat om de onvermijdelijke botsing te verhinderen, tegelijkertijd kunnen ze hun ogen er niet vanaf houden.

De beursturbulenties van de voorbije dagen hebben de aandacht gelegd op twee ‘beursfenomenen’ die al langer in de markt aanwezig zijn. ‘Volatiliteit’ en ‘correlatie’. Moeilijke woorden voor heel vertrouwde fenomen.

Volatiliteit is een geleerd woord voor de mate waarin de dagdagelijkse schommelingen van de beurs afwijken van het gemiddelde. In onzekere tijden neemt de volatiliteit toe. Zeker in het huidige beursklimaat waarbij niet de Fundamentals van de bedrijven domineren, maar wel de macro-economische realiteit. Komt er een recessie? Zal de euro breken? Gaan de VS in wanbetaling? Het zijn die vragen die de markten vandaag bezighouden, niet de vraag of Bekaert , Telenet of Colruyt het goed doet in zijn markt.

Dat heeft een belangrijk gevolg. Beleggers stappen vandaag in of uit de aandelenmarkt wanneer de macro-omgeving gunstig dan wel ongunstig is. Dat doen ze niet door individuele aandelen te kopen maar wel door mandjes aan te schaffen. Is er goed nieuws over de economische groei in Europa, dan kopen ze een beurstracker die de Duitse DAX volgt. Komt er slecht nieuws over de financiële sector, dan verkopen ze hun mandje financiële waarden.

Tandem

Daarmee zijn we bij het andere beursfenomeen beland: correlatie, of de mate waarin beursreturns met elkaar verbonden zijn. Door het ‘mandjesgedrag’ zakten defensieve aandelen bijna even hard als conjunctuurgevoelige aandelen. De plaatsen om te schuilen zijn heel zeldzaam geworden. Een aantal ‘veilige’ havens, zoals goud en de Zwitserse frank (die stilaan op zeepbellen beginnen te lijken), niet te na gesproken.

Het huidige beleggersklimaat roept een aantal belangrijke vragen op. Na de financiële crisis van 2008 met onder meer het Fortis-debacle hebben tal van kleine beleggers de aandelenmarkt de rug toegekeerd. Zijn er nog kleine beleggers in de aandelenmarkt? Is de nobele kunst van het ‘stockpicking’ dood en begraven? Met andere woorden loont het nog om als belegger je huiswerk te doen?

Hoe reageren de kleine beleggers die wel nog in de aandelenmarkt aanwezig zijn? Stilzitten en geschoren worden? Gooien ze de handdoek en smijten ze alle aandelen overboord? Beginnen ze als losgeslagen gekken te traden? Of maken ze van de beurszwakte gebruik om bij te kopen?

En u?

Hoe gaat u om met de beursturbulenties? Reacties over dit onderwerp zijn meer dan welkom onder dit artikel.

Dinsdag 30 augustus

Bedankt voor de reacties! We zijn ze volop aan het bekijken, we kregen ook reacties op LinkedIn binnen. Op basis daarvan maakten we een eerste mindmap. 

Om de mindmap te bekijken: u kan links beneden met de icoontjes in- en uitzoomen, of naar full screen gaan. U kan ook ergens in de map klikken en ze rondschuiven.

Heeft u bedenkingen, reacties op de mindmap, laat het ons weten!

Ondertussen ook nog deze woordenwolk op basis van uw reacties (klik op te vergroten):

Enkele links in verband met het thema:

Is stock picking a dead art? (WSJ MarketBeat)

Only moderate correlations in conclusions of articles about highg correlation (DealBreaker) 

Are ETFs Responsible for Rising Market Correlations? (ETF Trends) 

End of Stock-Picking: S&P Stocks in Lockstep With Index (CNBC Behind the Money)