Haat of liefde

In 2002 klonk het in het jaarverslag nog mierzoet: 'De definitieve basis is gelegd voor een schitterende toekomst voor Omega Pharma. En u mag op onze totale inzet rekenen om maximale shareholders value te creëren.'

Amper een jaar nadien was het gedaan met de liefde. 'Geachte aandeelhouder', schreef Coucke toen, 'Er is blijkbaar een vertrouwensbreuk ontstaan tussen Omega Pharma en de financiële wereld.'

De liefde keerde nimmer terug. Deze week startte Coucke zijn bod op alle Omega-aandelen, met als 'onmiddellijk doel het bekomen van de schrapping van de beursnotering van Omega Pharma's aandeel.'

Bizar toch, dat iemand die jarenlang met volle teugen van het enthousiasme en het geld van de kleine belegger genoot de beurs nu zo vijandig gezind lijkt. En wat gezegd van de redenering dat de noodzakelijke 'strategische herpositionering enkel geïmplementeerd kan worden met behulp van sterke financiële partners die de langetermijndoelstellingen volledig begrijpen en ondersteunen'?

Zeer bizar is dat, en zeer respectloos bovendien. Alsof er enkel cynische speculanten op de beurs te vinden zijn. Nochtans bleven duizenden kleine beleggers jarenlang trouw zitten tijdens de wilde door het Omega-management bestuurde beursrit, precies omdat ze in het langetermijnproject geloofden.

Is het niet té bizar allemaal? Achter het mistgordijn schuilt mogelijk een andere waarheid: het gaat minder goed dan gedacht met Omega Pharma. Omega torst bijvoorbeeld zo'n 1 miljard euro aan immateriële vaste activa. Vooral goodwill, het bedrag dat Omega voor overgenomen bedrijven boven op hun boekwaarde betaalde. Het is mogelijk dat Omega die participaties (onder meer in 'kernregio' Italië) zal moeten afwaarderen.

Tevens kapitaliseerde het bedrijf vorig jaar opvallend veel ontwikkelingskosten voor nieuwe producten. Die bedragen worden over meerdere jaren afgeschreven in plaats van ze ineens in het resultaat op te nemen. Ook daalt de vraag van derde partijen om hun producten te verdelen. Die business maakt vandaag een derde van Omega's omzet uit.

Dat zijn stuk voor stuk risicofactoren. Misschien wil Marc Coucke de kleine belegger gewoon behoeden voor toekomstige ontgoochelingen. Misschien is het toch de liefde die hem drijft.

In Waldorf bespreekt Pierre Huylenbroeck dagelijks een stukje economische actualiteit