De Jef-korting van Colruyt

- Colruyt -9%. Houdt Jef Colruyt zich tegenwoordig te veel bezig met boomknuffelen? Colruyt geniet terecht een status van atypisch bedrijf dat zich niks van de waan van de dag aantrekt en verdient daar alle lof voor. Ik herinner mij nog dat de belegger midden 2005 geschokt reageerde toen toenmalig CEO René De Wit plots een Vandenbrouckske deed en meldde filosofie en wiskunde te gaan studeren (hoe zou het eigenlijk zijn met René??). Maar de wereldvreemdheid kan precies ook wel te ver gaan. Kookboeken schrijven en groene stroom produceren, allemaal goed en wel. Maar intussen gaat het met de ooit samen met Tesco meest bewonderde retailer van Europa van kwaad naar erger.

- Resultaten geven aan dat de retailer die alles zelf wil doen loonkosten niet langer onder controle heeft en de zijsprong richting groene stroom niet echt rendeert.

- Intussen doemt na Albert Heijn nog een potentiële concurrent op: Tanger (spreekt uit op zijn Nederlands en niet op zijn Frans!) trekt naar t Stad. Groot-Antwerpen is dus niet alleen voor de politiek het proeflabo van België, maar ook voor onze retailers

- Beleggers jagen Colruyt – ooit een favoriete schuiloord in barre tijden - 9% lager. Koers op laagste peil sinds najaar 2006.

- Een primeur in het Belgisch ondernemersleven: de grootste aandeelhouder stippelt voor de komende jaren het dividendbeleid uit, de raad van bestuur mag vervolgens op het ja-knopje drukken. Meestal zijn de rollen omgekeerd. Maar ja, het is dan ook Belgacom. Belgacom zou zo plots zijn dividendrendement tot bruto 12% opkrikken. En rivalen als France Telecom, Deutsche Telekom of Mobistar met hun 8 à 10% ver het nakijken geven. Niet onbelangrijk: want voor de saaie jongens genaamd telecombeleggers is een royaal dividend zowat het enige waar ze opgewonden van raken. Daarom ook dat Telenet er altijd op hamert een ‘mediabedrijf’ te zijn en geen telecomoperator.

- Al goed dat Merkel & Sarko vorige week in Straatsburg overeenkwamen het niét meer en public over de ECB te hebben. Want ze komen op dat vlak echt in niets overeen. Volgens Handelsblatt ruziën Parijs en Berlijn over de Stark-job van hoofdeconoom in Frankfurt. Sinds Otmar Issing is dat een job waarmee je achter de schermen bij de ECB flink mee het beleid kunt uittekenen.

- Nog wat ratingskes, voor wat die waard zijn

Fitch trekt de AAA van Obama in twijfel, maar geeft terecht Australië een AAA.  Maar Australië staat dan ook sinds de jaren zestig terecht te boek als ‘the lucky country’. Zeg nu zelf.

Een overheid die discussieert over hoe groot het begrotingssurplus nu wel zal uitvallen.

Een centrale bank die als eerste in het westen de rente moest verhogen om economie en inflatie af te koelen.

-          En ja, de Fransen blijven tobben over ‘le AAA’. Get over it, you French drama queens. 

Meer over dit alles tijdens de chatsessie van 12 uur: