Belfius zweert obligaties niet af

De beleggingsafdeling van de grootbank Belfius raadt haar adviseurs in het kantorennet geen exotische strategieën aan. ‘Vandaag is er geen alternatief voor aandelen’, brengt hoofdstrateeg Jan Vergote in herinnering. ‘Het gapende verschil tussen het rendement van dividenden en dat van coupons van obligaties maakt dat zeer duidelijk.’ In Europa bedraagt het eerste grofweg 3 procent per jaar. Voor obligatieschulden met een laag risico uit de eurozone is dat (gevoelig) minder dan 1 procent.

De focus van Vergote ligt in Europa. Klanten van Belfius met een 'medium'-risicoprofiel zijn voor 54 procent belegd in aandelen, twee derde daarvan zit in Europese aandelen. Het accent op aandelen komt er omdat ‘een synchrone wereldwijde economische groei’ de bedrijfswinsten aanjaagt. Die worden uitgekeerd als dividend.

‘De groei in de VS was dit jaar zwak en werd nadien nog neerwaarts herzien’, merkt hoofdeconoom Geert Gielens op. ‘Daarnaast is er Europa, nog altijd de underdog, dat de verwachtingen in de eerste jaarhelft sterk overtrof. Dat maakt de afbouw van monetaire stimulus makkelijker.’

Centrale banken zullen volgens Gielens ‘ongelooflijk traag’ te werk gaan met dat laatste. De Amerikaanse Fed kondigde begin deze maand aan dat het geld uit obligaties, die terugbetaald worden op de vervaldag, vanaf oktober geleidelijk aan zal vernietigen. Na de financiële crisis kocht de Fed in een rotvaart voor honderden miljarden schulden op om de economie aan te zwengelen. Nu zal het die portefeuille liquideren in een tempo van enkele tientallen miljarden per jaar.

De Europese Centrale Bank (ECB) koopt maandelijks nog steeds voor 60 miljard euro in. In december zal dat bedrag dalen volgens Gielens. Maar van een echte ommekeer is geen sprake, want de ECB blijft driftig spenderen. ‘Wereldwijd zullen centraal bankiers nog voor lange tijd meer geld maken dan ze doen verdwijnen. Dat schept weinig ruimte voor stijgende obligatierentes. We schatten dat het monetair beleid in de eurozone de obligatierendementen met 1,5 procentpunten kan doen stijgen.’

In dat scenario gebeurt er geen ramp voor de Belfius-klant met het medium-profiel, die voor 46 procent in obligaties zit. Zijn of haar schuldpapier met een lage rente-uitkering zakt in waarde als vers uitgegeven schulden een hogere coupon bieden. Toch verdedigt Vergote het belang van obligaties. ‘Zo lang de sfeer op de beurzen goed is, zoekt iedereen risico’s op. Als het slecht gaat, krijgen we telefoons van mensen die plots bang zijn voor risico’s.’

Vergote predikt het orakel van de actieve fondsen voor kleine obligatiebeleggers. Met een beperkt bedrag het risico spreiden is moeilijk omdat coupures van 1.000 euro of (veel) meer een hoge instapdrempel vormen. ‘Maar wie in een brede standaardkorf van klassieke obligaties belegt (via trackers), koopt ook deels obligaties met een quasi nulrendement.’

Voor groeilandobligaties - zowel in lokale munt als in dollarpapier - is dit allerminst het geval. Daar vallen coupons te rapen van 5 à 6 procent en hebben centrale banken nog marge om de rentevoeten te verlagen. 'Ze verdienen zeker een plaats in de obligatieportefeuille,' zegt Vergote daarover. Voor obligaties van bedrijven of overheden met een lage kredietwaardigheid - uitgedrukt in euro - gaat het om een gemiddelde coupon van 2,5 procent. ‘Maar daarbij is het risico de prijs niet meer waard. Wie ze heeft kan ze wel houden gezien het voorzichtige beleid van de ECB.’