Michel plant voorjaarsoffensief

‘Elke dag tussen nu en de laatste dag van de legislatuur moet nuttig zijn voor de versterking van onze economie en voor de modernisering van de arbeidsmarkt’, stelde premier Charles Michel (MR) maandagavond op de nieuwjaarsreceptie van de Vlaamse werkgeversorganisatie Voka. Daarmee maakte de Franstalige liberaal duidelijk dat hij de heisa, die voor de kerstvakantie is ontstaan over de getuigenissen van gerepatrieerde Soedanezen die beweren bij hun terugkeer in hun land te zijn gemarteld, achter zich wil laten. De Soedan-affaire kwam afgelopen weekend tot een climax toen N-VA-voorzitter Bart De Wever zelfs met de val van de regering dreigde

Om opnieuw de controle over zijn regering in handen te krijgen, plant Michel een voorjaarsoffensief. Boven op de geplande hervormingen zoals het Investeringspact, het Energiepact inclusief de kernuitstap en een reeks pensioenhervormingen denkt hij aan een nieuw hervormingspakket, vernam De Tijd in regeringskringen. De filosofie van de premier is dat de kiezers op het einde van de rit de dagdagelijkse kleine oorlogjes vergeten zijn en naar de resultaten kijken.

Op welke plannen de premier broedt, is onduidelijk. Maar voor de hand ligt een verdere hervorming van de arbeidsmarkt. Nooit waren in ons land meer vacatures, maar bedrijven vinden niet de geschikte kandidaten om die op te vullen. De werkgeversorganisaties dringen daarom onder meer aan op meer flexibiliteit en het beter activeren van onder meer oudere werklozen. ‘We moeten dit momentum gebruiken’, is te horen in regeringskringen. ‘Na alle heisa beseffen alle meerderheidspartijen dat we echt nog niet achterover kunnen leunen.’

Op de eerste vergadering van het kernkabinet sinds Nieuwjaar maakte Michel alvast duidelijk dat het hem menens is. Er werd een strakke timing vastgelegd voor het afsluiten van het Investeringspact en het Energiepact. Voor dat tweede pact, dat ons land moet voorbereiden op de sluiting van de kerncentrales tegen 2025, zou Michel al een uitgewerkte oplossing in zijn hoofd hebben. De tijd - lees: de N-VA, die ook na 2025 twee kerncentrales wil openhouden - is evenwel nog niet rijp om daarover te landen. De komende twee à drie maanden zou op al die dossiers evenwel grote vooruitgang moeten worden geboekt.

Kersen op de taart

Het voorjaarsoffensief moet vermijden dat zijn regering na de paasvakantie in een soort van lopende zaken terechtkomt die aansleept tot de gemeenteraadsverkiezingen van oktober en de regionale en federale verkiezingen van 2019. Meer resultaten, of kersen op de taart, zoals Michel het graag noemt, moeten hem ook toelaten zijn regering in de markt te zetten als een regering die in één legislatuur meer hervormde dan welke eerdere regering ook.

Tegelijk moet een voorjaarsoffensief helpen de focus op de regering te houden en niet op de kibbelende partijvoorzitters. Niets sluit uit dat de vicepremiers opnieuw bekvechten over de hervormingen. Maar in het verleden hebben de vices bewezen dat eens er een akkoord is, ze dat ook voluit verdedigen. Zo wordt er in regeringskringen op gewezen dat CD&V-vicepremier Kris Peeters, die heel lang dwars lag over het Zomerakkoord, daar geen kritische noot meer over laat horen. Als er daarentegen niet meer over de inhoud wordt gesproken, dreigen de maanden tot de verkiezingen een langgerekte herhaling te worden van het schouwspel van de afgelopen dagen en daar zit in de meerderheid niemand op te wachten.

Handpop

Het helpt Michel dat zijn coalitiepartners beseffen dat ze het de afgelopen twee weken te ver hebben laten komen. De heisa begon nadat staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) de premier net voor de kerstvakantie zou hebben voorgelogen over nog geplande repatriëringen naar Soedan. Zowel de oppositie als sommige leden van de meerderheidspartij CD&V stuurden aan op zijn ontslag. Bij de terugkeer na de vakantie afgelopen weekend deden alle partijvoorzitters ook nog eens hun zegje, waarna Bart De Wever duidelijk maakte dat een ontslag van Francken gelijk zou staan met het einde van de regering. ‘Als de partijvoorzitters zich roeren, is het altijd miserie’, schampert een vicepremier.

Voor Michel is alle heisa bijzonder vervelend. Hij is het beleid van Francken altijd loyaal blijven steunen en hij voelt zich tegen de muur gezet door de N-VA doordat die partij er in haar communicatie keihard tegenaan ging om haar goudhaantje te verdedigen. Daardoor kreeg Michel in Franstalig België de kritiek dat hij de N-VA achterna holt en hij haar handpop is.

Chantage

Door duidelijk te maken dat hij ‘niet onder de indruk is van de chantage’ van De Wever die met de val van de regering dreigde en hij ‘zijn agenda door niemand laat dicteren’ wilde Michel een signaal geven dat de grens bereikt is. Dat signaal lijkt te zijn aangekomen, want De Wever benadrukte in een reactie dat hij niemand wilde chanteren. Om de heisa af te sluiten nam Michel daarop gisteren Francken in bescherming. ‘Hij heeft niet de volledige waarheid verteld over de repatriëringen, maar hij heeft ook niet gelogen.’

De storm rond Francken gaat daardoor in elk geval tijdelijk liggen. De lijn van de regering is nu dat eerst een onderzoek moet worden gevoerd naar de getuigenissen en het optreden van de diensten van Francken. De premier heeft de meerderheidspartijen gevraagd te zwijgen tot het onderzoek klaar is. De resultaten worden eind januari verwacht.