Senior writer

Het besluit van Antwerpen om niet mee te stappen in de geplande fusie van zeven intercommunales binnen Eandis leidt tot een kortsluiting in het Vlaamse elektriciteitslandschap.

Antwerpen stapt niet mee in het fusieverhaal omdat de Vlaamse energieregulator Vreg niet toestaat dat de Antwerpse distributienetbeheerder voor zijn inwoners een voordelig elektriciteitstarief krijgt. Dat was voor Antwerpen een opschortende voorwaarde voor de deal. Het standpunt van Antwerpen is begrijpelijk: de fusie tot één distributiebedrijf zou de elektriciteitsrekening voor de Antwerpenaren flink doen stijgen. Het standpunt van de Vreg is eveneens begrijpelijk: het zou bizar zijn dat een fusiebedrijf een voordeeltarief geeft aan elektriciteitsklanten in één regio.

De beslissing van Antwerpen heeft verreikende gevolgen. Zullen de zes andere intercommunales doorgaan met de krachtenbundeling in Eandis? Wat met de intrede van een kapitaalkrachtige partner? Er was al kritiek op de intrede van het Chinese State Grid, en die staat nu helemaal op de helling. Want de Chinezen koppelden hun instap aan de voorwaarde dat Antwerpen mee zou doen. Hoe moet het verder met de samenwerking die in de steigers stond tussen Eandis en Infrax, de andere netwerkbeheerder in Vlaanderen?

Advertentie

Het is een zootje. De plannen gestuurd door de Vlaamse regering om tot een grotere stroomlijning van de elektriciteitsdistributie in Vlaanderen te komen, dreigen ferm te worden doorkruist. Vlaams minister voor Energie Bart Tommelein (Open VLD) beklemtoonde gisteravond in het tv-programma ‘Terzake’ nog dat hij moet kunnen rekenen op een sterk elektriciteitsdistributiebedrijf in Vlaanderen om de energieomslag naar groene stroom te kunnen realiseren. Het gevaar bestaat echter dat er nu weer een grotere versnippering komt, omdat de verschillende intercommunales, of de gemeenten in die intercommunales - en de politici die er de dienst uitmaken - opnieuw een eigen koers willen varen en de noodzakelijke samenwerking ondergeschikt maken aan de prijs die hun inwoners moeten betalen voor elektriciteit. Het is een centenkwestie.

Daar ligt de kern van het probleem: dat de gemeenten verantwoordelijk zijn voor de elektriciteitsdistributie. In een dichtbevolkt en een verstedelijkt gebied als Vlaanderen is het efficiënter dat de elektriciteitsdistributie verzorgd wordt door één bedrijf, al dan niet in handen van de overheid.

Telenet kan als voorbeeld dienen. Het heeft tijd gevergd, maar uiteindelijk hebben alle gemeenten en intercommunales in Vlaanderen de exploitatie van hun kabelnetwerken aan Telenet overgedragen. Telenet heeft vervolgens een kapitaalkrachtige internationale partner aan boord gehaald, en die nam later de controle over het bedrijf. Telenet is nu een commerciële, dynamische en hoogtechnologische onderneming. De Vlaamse kabelklanten zijn er wel bij gevaren.

Waarom kan hetzelfde niet met de elektriciteitsnetten? Dat is opnieuw een centenkwestie. Uiteraard willen de gemeenten dan een vergoeding voor hun distributienet. En de Vlaamse overheid heeft niet het geld daarvoor. Een privébedrijf misschien wel. Maar daar zijn de geesten nog niet rijp voor.

Advertentie
Gesponsorde inhoud