Twijfelachtig of Waals relanceplan tot trendbreuk leidt

De Waalse regering werkt aan een relanceplan: Get Up Wallonia. Waals minister-president Elio Di Rupo (PS) lanceerde dat idee bijna een jaar geleden en ondertussen zit het plan in de laatste rechte lijn. Weinigen zullen betwijfelen dat extra inspanningen nodig zijn om de Waalse economie te versterken.

Economisch blijft Wallonië bij de zwakkere regio’s van Europa. Vooral op de arbeidsmarkt valt dat op. Terwijl in Vlaanderen in 2019 75,5 procent van de 20- tot 64-jarigen aan het werk was, was dat in Wallonië maar 64,6 procent. Vlaanderen zit net boven het Europese gemiddelde, terwijl Wallonië achteraan hangt en Brussel het nog slechter doet (61,7%). Die zwakke prestatie blijkt ook uit de cijfers van de kwetsbare groepen op de Waalse arbeidsmarkt: van de ouderen en nieuwkomers van buiten Europa werkt minder dan de helft, van de Waalse laaggeschoolden is dat maar een kleine 40 procent.

Het nieuwe plan zet in op onderwijs en opleiding, duurzaamheid, ondernemerschap, welzijn en goed bestuur. Dat zijn voor de hand liggende keuzes. Ook onderwijs en opleiding zijn cruciaal voor de economie, en Wallonië scoort daar pijnlijk zwak. Volgens de PISA-analyses van de OESO ligt de kwaliteit van het Waalse onderwijs onder het gemiddelde van de industrielanden. Volgens Europese cijfers doet amper 6,6 procent van de 25- tot 64-jarigen aan levenslang leren. Het Europese gemiddelde ligt op 11 procent, in de topregio’s is dat 36 procent.

Ook voor allerlei armoedemaatstaven presteert Wallonië ondermaats. Zo ligt het armoederisico van 24,6 procent duidelijk boven het Europese gemiddelde (21,4%). Dat Wallonië geen voorbeeldregio is in ondernemerschap of goed bestuur is allicht geen verrassing.

De vraag is of het plan de komende jaren het verschil zal maken. Dit is niet het eerste plan om de Waalse economie op de rails te krijgen. In 1999 was er het Contrat d’avenir en in 2005 het Plan Marshall. Geen van beide leidde tot een trendbreuk. De achterstand van Wallonië tegenover Vlaanderen in werkzaamheidsgraad bleef oplopen.

Ook nu lijkt er in Wallonië meer animo voor allerlei voorstellen die de situatie op de arbeidsmarkt eerder verslechteren dan verbeteren. De voorstellen voor stevige loonstijgingen, fors hogere minimumlonen, meer brugpensioen en een lagere pensioenleeftijd, die zowel van de PTB als de PS steun krijgen, zullen niet meer mensen aan het werk krijgen.

Of Get Up Wallonia tegen die achtergrond een positieve dynamiek op gang brengt, is hoogst twijfelachtig.    

Bart Van Craeynest

Hoofdeconoom bij Voka en auteur van'Terug naar de feiten'