Bert Kruismans | Kaarten voor gevorderden

Tip voor onze Franstalige landgenoten die een mondje Nederlands willen leren: volg de Belgische politiek en de Nederlandse woordenschat komt vanzelf. Het woord van de maand dat recent in de Franstalige pers opdook, is ‘Zwarte Piet’. Als grote kindervriend mag hij dan verbannen zijn, die olijke Frans waart wel nog rond in de Wetstraat. Georges-Louis Bouchez mag dan bij hoog en laag beweren dat hij het dit keer echt niet was, vooral in de Vlaamse pers had de voorzitter van de MR de boter en de bonen gevreten.

Zelf begrijpen we zeer goed dat Bouchez wat overstuur was. Het moet toeval wezen dat hij, net in de week dat hij even de stekker uit Arizona trok en zich zo een beginselvaste liberaal toonde, te horen kreeg dat zijn steun en toeverlaat Julie Taton niet tijdig naar Mons was verkast. Zoals wij hier eerder meldden, had Georges-Louis de kersverse volksvertegenwoordiger overtuigd om het Waals-Brabantse Lasne in te ruilen voor zijn stad. Lasne mag dan de rijkste gemeente van Wallonië zijn, er moet daar iets in het grondwater zitten waardoor niemand er wil wonen, officieel althans.

Herinner u Laurette Onkelinx. Ooit arriveerde zij met een fikse vertraging voor een ochtendinterview op de RTBF-radio. Haar excuus? Er stond een monsterfile op het viaduct van Kraainem. De RTBF woont in Schaarbeek, Laurette officieel ook. Uw dienaar zat die ochtend toevallig aan haar zijde en vulde live op de radio aan dat mensen van Schaarbeek dat viaduct helemaal niet nodig hebben om de RTBF te vinden, maar die van Lasne wel. Laurette kon er niet mee lachen.

Deze keer moet de verhuis van populaire Julie naar Mons haar voorzitter helpen de burgemeesterssjerp binnen te rijven, maar die vlieger gaat voorlopig niet op. Volgens de lokale politie woonde Julie op 1 augustus helemaal niet in het vrijgezellenflatje dat haar huisbaas, een zekere Georges-Louis Bouchez, haar onbaatzuchtig ter beschikking had gesteld. Taton is dus ook niet verkiesbaar op 13 oktober.

Uiteraard legt Bouchez zich daar niet bij neer. Dinsdag liet hij op een persconferentie weten dat Julie liberaal kandidaat blijft in Mons en dat hij in beroep gaat bij Binnenlandse Zaken. Hij mompelde ook nog iets in de micro over dat woonwagenvolk dat in de stad ongestraft terreinen mag kraken, maar besefte blijkbaar al snel dat het misschien een beetje vroeg op de dag was voor zattemansklap. Bouchez en Conner Rousseau mogen al eens van mening verschillen, ze hebben klaarblijkelijk toch enkele dingen gemeen.

PS-voorzitter Paul Magnette was, zo veronderstellen wij toch, bloednuchter toen hij deze week bij de rentrée politique Les Engagés zijn eigen zwartepiet toespeelde. In Le Soir en op de RTBF liet hij weten dat die partij de maskers nu wel heeft laten vallen en dat Maxime Prévot en co. geen meerwaarde bieden, maar gewoon het aanhangwagentje zijn van die verfoeilijke liberalen. Volgens Magnette wordt Jean met de pet door Arizona linea recta richting bedelstaf en voedselbank gestuurd. Hij voorspelde zelfs een terugkeer van de 48 urenweek. In welke supernota hij die had gevonden, was niet helemaal duidelijk.

De Waalse socialisten hebben de verkiezingsnederlaag van 9 juni duidelijk geanalyseerd. Hun ijver om zich roder te tonen dan de kameraden van de PTB viel niet in goede aarde bij de gematigde kiezer. Die verkoos vooral het alternatief van Les Engagés. In 2018 was het cdH, de voorganger van Les Engagés, in Brussel en Wallonië goed voor 65 burgemeesters, de PS leverde er 85, de MR 93. Als de socialisten dat zilver willen behouden, is het duidelijk op wie ze de volgende weken hun pijlen moeten richten.