Bert Kruismans | Een vrouw of Brigitte Macron?

Als het een troost mag wezen, ook in het zuiden des lands worstelt men weleens met levensvragen zoals ‘mag men dezer dagen eigenlijk nog ergens mee lachen of hoe zit dat hier?’

De steen werd vorige week nog eens opgeblonken en in de kikkerpoel gegooid door het RTBF-programma ‘Le Grand Cactus’. Voor zij die niet ingewijd zijn in de fijnere, Franstalige humor: neem ‘De Ideale Wereld’ maar véél groter. Een decor waarvan de shiny floor pijn doet aan de ogen, een talrijk en zeer enthousiast publiek, twee presentatoren, enkele wonderlijke panelleden van wie niet duidelijk is of ze een typetje dan wel helemaal zichzelf spelen, de obligate bekende gast, knotsgekke filmpjes en een bende humoristen die gretig in de verkleedkoffer met pruiken en brilletjes zijn gedoken. 

Het programma opende vorige week zijn tiende seizoen met een sketch over de Julie Taton-saga in Mons, waarbij de actrice de mond van een dame in het publiek opentrok om te concluderen: ‘Ik zie 32 tanden, ik bevind me hier in deze studio duidelijk niet in Mons.’

Protest van die van Bergen kwam er niet. Ze zijn misschien al blij dat steevast Charleroi door 'Le Grand Cactus' als het centrum van de baraki, zeg maar de hoofdstad van de marginalen, wordt afgeschilderd. Ook de Waalse versie van Donald Muylle die in een steenkolenfrans zijn keukens aanprijst, passeerde zonder enige rimpeling.

Gestolen Fiat

Maar dan kwam de persiflage op een liedje van de Franse elektroband Indochine. Die gaat straks opnieuw toeren en dat was de aanleiding om hun grote hit ‘3SEX’ nog eens op te voeren, weliswaar met een licht aangepaste tekst. Behalve een Waalse versie van Indochine-boegbeeld Nicola Sirkis verscheen in de studio ook een kloon van Redcar, een Franse mannelijke artiest die tot voor kort door het leven ging als zangeres onder de naam Christine and the Queens. 

Zij vertolkten in de nieuwe tekst hun twijfels over hun identiteit. Die twijfels gingen ver. U vindt de integrale vertoning op YouTube, maar hierbij alvast een fijnzinnig citaat: ‘Je suis une fraise de Cavaillon, un melon qui vient de Wépion.’ Culinaire fijnproevers kunnen die ironie wel smaken. Er werd ook gezongen: ‘Ik ben een kikker of een reiger. En ik ben een konijn dat zich voelt als een vis. Ben ik een vrouw of ben ik Brigitte Macron, gemaquilleerd als een gestolen Fiat.’ 

Dat laatste is niet netjes ten opzichte van Italiaanse wagens en vooral niet tegenover de echtgenote van de Franse president, die volgens een hardnekkige stadslegende als man ter wereld is gekomen. Het Franse leger is nog niet gesignaleerd aan de grens in Couvin, maar de storm der verontwaardiging kwam er wel al.  

Volgens een lgbtqia+-vereniging ‘versterken die opmerkingen een denigrerende perceptie van genderidentiteiten buiten het binaire spectrum en stellen ze ze voor als absurd'. De winnaar van 'Drag Race Belgique', een programma dat straks een tweede editie krijgt op de RTBF, schreef een vrije tribune tegen ‘de transfobie, verspreid door de openbare omroep’. Andere deelnemers tekenden mee. Indochine zelf vond het een verontrustende parodievideo en biedt zijn volledige steun aan de lgbtqia+-gemeenschap. De Liège Pride liet weten dat ze de samenwerking met de RTBF als mediasponsor stante pede opzegt.

De zender zelf verklaarde dat het hier een parodie betrof in een satirisch programma dat niet de intentie heeft om transgenders en niet-binaire personen te schaden of respectloos te benaderen. Achter de schermen wordt naar verluidt stevig gepraat om de gemoederen te bedaren. In elk geval kan de volgende uitzending, op 3 oktober, nu al op heel wat extra kijkers rekenen.