Vlaamse jongeren op COP28: 'Een ontmoeting die hoop geeft'

Op de zesde dag van COP28 had ik een gesprek met Wopke Hoekstra, een kans die velen hier hadden gewild. Hoekstra is de nieuwe Europese commissaris voor de Green Deal, waarmee hij deels de functie van Frans Timmermans overneemt. Timmermans, die ontslag nam om een gooi te doen naar het Nederlandse premierschap, was cruciaal bij het vormgeven van de Europese klimaatambities. Zijn vertrek baarde me zorgen. Hoekstra, die bij de oliegigant Shell heeft gewerkt, was geen gedroomde vervanger.

Voor ons gesprek voelde ik me gesterkt door de respons de avond ervoor, toen ik op een EU-evenement de openingstoespraak mocht geven. Het verbranden van fossiele brandstoffen heeft onze dromen van een duurzame wereld veranderd in nachtmerries van stijgende zeeën, brandende bossen en extreme weersomstandigheden, zei ik daar. Die boodschap en mijn oproep tot dringende klimaatactie en het uitbannen van fossiele brandstoffen kwamen aan. 

Ook zag ik in Dubai Selwin Hart, de klimaatadviseur van VN-topman Antonio Guterres, nog eens. Zijn groet gaat altijd vergezeld van een omhelzing. Hart, afkomstig uit Barbados, is niet alleen een warme persoonlijkheid. Hij is ook onmisbaar bij mijn inspanningen om de herdenkingsdag voor de slachtoffers van de klimaatcrisis, die in de EU al bestaat, op VN-niveau erkend te krijgen.

Hart beschouw ik als een bondgenoot, net als Timmermans. Het gesprek met Hoekstra daarentegen kon minder soepel verlopen. Zou hij even standvastig zijn als Timmermans? Of zou hij zich door zijn verleden bij Shell anders opstellen?

Tot mijn opluchting bleek Hoekstra ook te geloven in het uitfaseren van fossiele brandstoffen. Meer nog. Voor hem is het succes van COP28 afhankelijk van het opnemen van die ambitie in alle afspraken.

Hoekstra stemde er ook onmiddellijk mee in de komende maanden een groepje tienerklimaatactivisten te ontmoeten in het Berlaymontgebouw in Brussel, de zetel van de Europese Commissie. Dat toont dat hij bereid is rechtstreeks in gesprek te gaan met de stemmen van de toekomst en rekening te houden met onze verwachtingen bij het vormgeven van het klimaatbeleid van de EU. 

Hoopvol

De ontmoeting met Hoekstra overtrof mijn verwachtingen. De toewijding die hij toonde om jonge activisten op het hoogste niveau te horen, stemde me voorzichtig hoopvol. 

Op COP28 draag ik niet alleen het gewicht van de uitdagingen die voor ons liggen, maar heb ik ook een hernieuwd gevoel van voorzichtig optimisme. Waarschijnlijk ben ik naïef, maar ik geloof dat dialogen tussen mensen met verschillende levenspaden, met verschillende ervaringen en van verschillende leeftijden de weg vooruit zijn. De weg is nog lang, maar het momentum van die ontmoetingen op deze plaats stemt me hoopvol dat een duurzame en rechtvaardige toekomst mogelijk is.