Vive la Wallonie!

Dit weekend trek ik naar Namen. Om Wallonië overtuigd mee te vieren op haar feestdag. Leve Wallonië! Leve de kracht van onze identiteit! Nu ja, de N-VA en al dat gedoe over identiteit. Zouden jullie niet beter meer energie stoppen in de écht dringende dossiers, zoals het exploderende begrotingstekort? Het is een populaire kritiek in vele politieke analyses. Alsof de economie los staat van hoe (in)efficiënt dit land is georganiseerd. Alsof cultuur en identiteit geen groeimotor zouden zijn voor economische welvaart. Wie de gedeelde identiteit versterkt, versterkt het welzijn en onze welvaart.

De startnota van Vlaams informateur Bart De Wever (N-VA) baadt in een identitaire sfeer. Vanuit de wetenschap ook dat een economisch beleid dat rekening houdt met cultuurverschillen en gedifferentieerd is, tot meer welvaart leidt. Omgekeerd leidt de weigering om in het economisch beleid rekening te houden met cultuurverschillen tot collectieve verarming. Dat besef begint door te sijpelen in Vlaanderen, maar lijkt Wallonië nog niet echt te hebben bereikt. 183 pagina’s, 72.533 woorden telt het regeerakkoord van het Waals Gewest en de Franse gemeenschap. Het woord identiteit valt amper 5 keer, waarvan slechts één keer om, in kader van het toerisme, een link te maken met de Waalse identiteit. Een gemiste kans.

Dat een geëngageerde en gemobiliseerde identiteit niet enkel culturele samenhorigheid, maar ook betere economische prestaties en welvaart brengt, zien we in Vlaanderen. Vlaanderen zou nooit dezelfde dynamiek en welvaart hebben ontwikkeld indien het er niet in was geslaagd zijn culturele identiteit als handelsnatie te herwinnen.

Ook het economische succes van de Schotse identiteit is bijvoorbeeld ontegensprekelijk, en dan vooral van de gebruiken en symbolen die we daarmee associëren (zoals de kilt, de tartans en de oud-Schotse poëzie). Symbolen die volgens sommige historici trouwens grotendeels in de negentiende eeuw zouden zijn uitgevonden. Het bewijst dat ook gecreëerde tradities erg succesvol kunnen zijn en een volk een nieuwe toekomst kunnen geven.

Onvoldoende

Regio’s die het meest succesvol zijn gebleken, zijn erin geslaagd business know-how te koppelen aan hun sociale en culturele waarden. Daarmee overstijgen ze de klassieke visie op economische ontwikkeling die overheden, ngo’s en filantropische organisaties er op na houden. Zoeken naar efficiëntie, schaalvoordelen en standaardisering blijkt inderdaad onvoldoende. We moeten de impact van groeien van onderuit, vertrekken vanuit de gemeenschap en de strikte blik op economische return overstijgen, meer naar waarde schatten. Een sterke identiteit als economisch fundament.

Studies van de Wereldbank en het IMF komen tot diezelfde conclusie. Traditionele ontwikkelingskaders hebben onvoldoende tot resultaat geleid, net omdat de impact van cultuur, identiteit en de rol van individuen binnen de gemeenschap onderschat worden als katalysator van verandering. Moeilijk meetbaar, maar des te relevanter. Achterstand is niet alleen een economisch fenomeen. Het volgt mee uit een schaarste aan kennis en sociale relaties die het fundament zijn van elke gemeenschap en eerlijke rechtvaardigheid waarborgen. En die groei mogelijk maken. Culturele en gedeelde economische welvaart volgen wanneer de gemeenschap er ook zelf staat, en niet enkel de overheid of de private sector.

Dat het woord Vlaanderen slechts drie keer valt in het nieuwe regionale regeerakkoord is opmerkelijk. Nog opmerkelijker is echter dat het net daar valt wanneer gepraat wordt om meer Franstaligen aan te moedigen in Vlaanderen te gaan werken. Ook Wallonië heeft alles in huis om het te kunnen maken. Maar om die potentie te ontsluiten, wordt de kracht van een doorleefde Waalse identiteit best ontsloten. Ze zal een katalysator zijn voor maatschappelijke én economische groei. Laat alle Franstaligen ook dat vieren dit weekend. Draag uw Waalse identiteit fier en met overtuiging, het zal niet enkel uw gemeenschap maar ook uw economie versterken. Leve Wallonië!