Krant maakt school

5 miljoen euro. Dat bedrag investeert Mediahuis in de specialist in softskilltrainingen Lepaya. Mediahuis, de uitgever van De Standaard, Het Nieuwsblad, De Telegraaf en NRC, treedt met zijn investering in de Nederlandse scale-up toe tot een snel groeiend internationaal leer- en onderwijsecosysteem.

De nood aan tools en content voor reskilling en levenslang leren is met de Covid-19-crisis alleen maar groter geworden. Dat bedrijven meer en meer investeren in zogenaamde edtech (onderwijstechnologie), trainingen en leerinhoud is dus logisch. Het budget dat de Vlaamse overheid begroot voor onderwijs loopt al in de miljarden. Maar ook de middelen die bedrijven en individuen aan naschoolse opleidingen besteden, beloven stevig te zijn. De markt van het leren heeft een gigantisch potentieel.

Mediahuis investeert niet als enige mediabedrijf in leren en onderwijs. Enkele weken geleden lanceerde de Nederlandse tv-zender VPRO een oproep aan ‘digitaal gevorderde docenten’ om tegen betaling zijn beeldarchief optimaal voor te bereiden voor onderwijsdoeleinden.

De Britse staatszender BBC biedt jongeren met 'Bitesize' een heel assortiment lessen aan. De video’s zijn afgestemd op het officiële curriculum en bevatten oefentoetsen om de thuisstudent voor te bereiden op examens.

Zelfs Netflix, eerder een puur entertainmentbedrijf, mikt met educatieve series als 'History 101' op leergierige kijkers. Met Language Learning with Netflix kan je online je talenkennis aanscherpen. Binge learning… wie weet wordt dat nog iets?

Keuze

De student van de toekomst krijgt een ongelooflijke keuze aan alternatieve leermogelijkheden voorgeschoteld. Het traditionele onderwijsmodel ziet naast zich een ecosysteem van kortlopende trajecten  opduiken. Vaak ontwikkeld door commerciële bedrijven - media en andere - die over veel middelen beschikken.

Vroeg of laat storten bigtech- en mediabedrijven zich massaal op leren en onderwijs. Bedrijven als Apple, Microsoft, Google en zelfs Facebook en Netflix, omdat het voor hen nog een relatief onontgonnen sector is met een grote hefboom voor omzet en beurswaarde. Mediabedrijven, omdat het in het verlengde ligt van hun missie mensen te informeren en te gidsen. Ze zitten op een gigantische berg content en beschikken over de expertise en middelen om die wervend te brengen.

Dat zal ongetwijfeld een impact hebben op scholen, docenten en uitgevers van schoolboeken, de traditionele stakeholders van het onderwijs. Het onderwijsmonopolie zit nog enigszins veilig verschanst achter de hoge muur van regulering en de onvermijdelijke certificering van kennis en vaardigheden via erkende diploma’s.

Het is geen al te gek toekomstscenario dat de student als ‘onderwijsconsument’ hogere eisen stelt aan de traditionele instituten waar hij een opleiding volgt. Zeker op een moment dat afgestudeerden geconfronteerd worden met een competitievere arbeidsmarkt.

Talent

Nu velen de voordelen van thuiswerken hebben ontdekt en werknemers niet meer per se op het bedrijf aanwezig moeten zijn, is het bijna vanzelfsprekend dat werkgevers ook buiten de landsgrenzen naar talent op zoek gaan. Talent dat niet alleen goedkoper is, maar ook gewend zichzelf continu heruit te vinden met korte, relevante opleidingen. Waar staan we dan met onze rigide oldschooltrajecten en diplomafetisjisme?

Leren is het ideale instrument om voor zoveel mogelijk mensen welzijn en welvaart te creëren. Maar wat als de investering in traditionele, langdurige onderwijstrajecten voor de student niet meer rendeert? Dat verschijnsel neemt in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk al dramatische vormen aan. Waar staan we dan met onze welvaart?

Dat commerciële bedrijven, ondernemende burgers of vooruitziende professionals zelf initiatief nemen, frustreert het bestaand onderwijssysteem mogelijk. Als ik het scenario in lezingen vermeld, krijg ik weleens tegenwind. Dat is jammer, want die evolutie heeft ook voor het onderwijsveld een immens potentieel.

Het gaat om de ervaringsdeskundigen bij uitstek, die meestal waanzinnig gemotiveerd en getalenteerd zijn om studenten - jong en oud - voor te bereiden op de toekomst. Getuige daarvan de soms exuberante lonen die sommige docenten op commerciële leerplatformen verdienen. Die trend kan dus ook voor de bestaande onderwijsorganisaties en professionals een signaal zijn om sneller en met schaalbaarheid in het achterhoofd te innoveren.

De gloeilamp is niet uitgevonden door de marktleider in kaarsen. De markt van de verlichting heeft daar niet op gewacht. Voor de markt van het leren zal dat niet anders zijn.