Europese Airbus voor energie hoeft geen vrome wens te zijn
Bundel de krachten van de Europese landen in een Europese Airbus voor energie, zodat we onze toekomst grotendeels zelf in handen krijgen.
Het Overlegcomité over energie heeft een muis gebaard. We menen dat onze energietoekomst een veel ambitieuzere actie van onze leiders vergt. Wij pleiten voor de oprichting van een Airbus voor Energie, een Europees industrieel consortium dat milieuvriendelijke energie produceert en verdeelt, onze energieonafhankelijkheid waarborgt en kwalitatieve jobs schept. Op die manier hoeven we niet te lijden onder tien moeilijke winters, maar kunnen we ons energetisch lot in eigen handen nemen door de krachten te bundelen.
Verdienen de energiecrisis en haar dramatische gevolgen geen gelijkaardige inspanning als die voor de creatie van de Europese luchtvaartgigant Airbus?
Wat bindt de landen van de Europese Unie meer dan hun behoefte aan energieonafhankelijkheid? Welke andere kwestie kan een gegroepeerde ambitie rechtvaardigen? Al in 1950 lag de behoefte aan kolen en staal (Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal - EGKS) aan de basis van de Europese Unie. Twintig jaar later ontstond Airbus uit de wens om beter te kunnen concurreren met de Amerikaanse luchtvaartconstructeurs. In beide gevallen wisten de Europese landen dat zij alles te winnen hadden bij een bundeling van hun belangen én hun expertise.
- De auteurs
Fabrice Brion en Arnaud Stiévenart zijn de oprichters en de CEO's van I-care Group, dat sensoren maakt om de gezondheid van industriële machines te monitoren. - De kwestie
De energiecrisis heeft Europa in haar greep. - Het voorstel
Bundel de krachten van de Europese landen in een Europese Airbus voor energie, zodat we meester kunnen worden van onze eigen toekomst.
Omdat Europese staten en bedrijven samenwerkten, ontstond een luchtvaartgigant die meer dan 125.000 mensen in dienst heeft. Het bedrijf is beursgenoteerd en voor 25 procent in handen van de Franse, Duitse en Spaanse overheid. Airbus heeft nu een voorsprong op Boeing voor vliegtuigen voor de middellange afstand en concurreert zelfs met de Amerikaanse onderneming in haar historische niche van de jumbojets. Verdienen de energiecrisis en haar dramatische gevolgen - miljoenen gezinnen en bedrijven die in grote moeilijkheden verkeren - geen gelijkaardige inspanning?
Energiestrategie
Winter is coming. Hij zal aantonen hoe afhankelijk Europa van fossiele brandstoffen en vooral van Russisch gas blijft. Die afhankelijkheid levert niet alleen grote geopolitieke, economische en ecologische problemen op, maar leidt er ook toe dat we landen financieren die onze idealen niet delen. Tegelijkertijd neemt de ongelijkheid door de inflatie toe. We verliezen op alle fronten.
We moeten in Europa voor energie ambitieuzer zijn en verder durven te gaan dan de onvermijdelijke vermindering van ons verbruik en de broodnodige versnelling van de energietransitie. Een performante en verregaande Europese energiestrategie dringt zich op.
Er moet een samenhangend Europees energiebeleid komen, waarbij de eigenheid van de landen wordt gerespecteerd en het beste uit elke natie wordt gehaald. Tegen de stemmen die het spookbeeld van Europese inertie oproepen, zeggen wij: het is mogelijk! En niet over twintig jaar. Die tijd hebben we trouwens niet.
Als enkele landen en nationale industrieën zijn overeengekomen om voor defensie samen te werken, is dat voor energie zeker mogelijk en haalbaar.
Als het Airbus-model een doorslaand succes is geweest, is dat omdat het een resultaat is van drie factoren die ook vandaag kunnen worden samengebracht. Een, een vurig streven naar Europese onafhankelijkheid. Twee, een intensieve samenwerking om een Europees industrieel consortium op te bouwen waarin overheden, onderzoekscentra en ondernemingen zijn verenigd. En drie, samenwerking en diepgaande uitwisselingen tussen deskundigen, inzake technologische praktijken en arbeidsculturen.
Europa heeft het met Airbus bewezen: als Europa zijn zaakjes op orde heeft, kan het de wereld veroveren. Waarom aarzelen we dan over hoe we de energieprijzen kunnen vastzetten in plaats van kordaat in te grijpen?
Strategische sector
Sommigen zullen zeggen dat een Airbus voor energie een vrome wens is, omdat energie voor elk Europees land een strategische sector is. Maar als enkele landen en nationale industrieën voor defensie samenwerken, is dat voor energie zeker mogelijk en haalbaar.
Europa heeft de digitaliseringstrein gedeeltelijk gemist. We gebruiken Google, Facebook, Amazon, TikTok of Huawei zonder er enige meerwaarde aan te ontlenen. De reuzen die onze gegevens controleren zijn Amerikaans of Chinees. Geen van hen is Europees. Maar Europa is wel een belangrijke speler in groene technologie, zoals windenergie. Als elke crisis een kans is om onszelf opnieuw uit te vinden, laat ons dan de ambitie hebben uit te groeien tot de wereldleider in energie.
Meest gelezen
- 1 Ghelamco-eigenaar Paul Gheysens verkoopt duurste penthouse van België
- 2 De must-reads van het weekend
- 3 Bijna kwart miljard euro winst voor Gents gamebedrijf Larian Studios
- 4 Toch akkoord op klimaattop: ontwikkelingslanden krijgen 300 miljard dollar per jaar
- 5 Brusselse beurs hoopt op boost door alle beleggers te ontmaskeren