Als werknemers te veeleisend worden
Werknemers verwachten meer: meer flexibiliteit, meer persoonlijke ontwikkeling en meer zinvol werk. Hoe ga je daar als leidinggevende het best mee om?
Terwijl werk vroeger centraal stond in ons leven, verlangt een groot deel van de werknemers vandaag een betere balans tussen werk en privé. De pandemie heeft het thuiswerken genormaliseerd. Werknemers - vaak de jongeren onder hen - zijn niet alleen op zoek naar een aantrekkelijk salaris en secundaire arbeidsvoorwaarden, maar ook naar zinvol werk en flexibele werkroosters.
- De auteur
Professor Mieke Audenaert en professor Adelien Decramer zijn verbonden aan de onderzoekslijn people en performance management van de Universiteit Gent.
- De kwestie
Onder meer door thuiswerk zijn werknemers veeleisender geworden. Dat leidt tot frustraties aan beide kanten.
- De conclusie
Investeren in werknemers levert de beste resultaten op als dat gekoppeld wordt aan hoge verwachtingen.
Dankzij technologie kunnen we bijna overal werken, wat bijdraagt aan de behoefte aan vrijheid en autonomie. Organisaties spelen daarop in door flexibele werktijden en thuiswerkmogelijkheden aan te bieden. Maar die trend kent ook uitdagingen. Hoewel tal van bedrijven hun werknemers proberen te verleiden om terug te keren naar kantoor, realiseren ze zich ook dat thuiswerk een blijver is. Dat creëert een spanningsveld: hoe behouden we de betrokkenheid van werknemers als ze minder fysiek aanwezig zijn? En wat als de werknemers meer vrijheid eisen dan wat de werking van de organisatie toestaat?
Als de balans doorslaat naar te veel flexibiliteit en persoonlijke vrijheid, kan dat ten koste gaan van de productiviteit en de inzet.
Veel bedrijven proberen de werkomgeving aantrekkelijker te maken met zaken als kinderopvang, teambuildings en inspirerende kantoorruimtes. Maar dat volstaat niet. De rollen lijken omgedraaid: terwijl werkgevers ooit flexibiliteit van werknemers eisten, verwachten werknemers nu dat hun werkgevers zich aanpassen aan hun behoeften.
Die verschuiving in verwachtingen kan leiden tot frustraties bij beide partijen. Werknemers die gewend zijn aan het gemak van thuiswerk en flexibele uren kunnen teleurgesteld zijn als organisaties die vrijheid proberen te beperken. Leidinggevenden kunnen zich gefrustreerd voelen door de constante druk om tegemoet te komen aan de almaar veranderende eisen van hun medewerkers. Als de balans doorslaat naar te veel flexibiliteit en persoonlijke vrijheid, kan dat ten koste gaan van de productiviteit en de inzet.
Groei en voldoening
Werknemers zoeken niet alleen flexibiliteit, maar ook zinvol werk: projecten die bijdragen aan maatschappelijke relevantie en duurzaamheid. Tijdens sollicitatiegesprekken peilen ze almaar vaker naar de bedrijfscultuur en het engagement van organisaties. Leidinggevenden spelen daarop in door te investeren in ontwikkelingsmogelijkheden en het promoten van een cultuur van duurzaamheid en maatschappelijke betrokkenheid.
Vooral jongere werknemers willen ook dat hun werk bijdraagt aan hun persoonlijke groei en voldoening. In een krappe arbeidsmarkt zijn ontwikkelingsgerichte beloningen zoals trainingen en loopbaanontwikkeling essentieel om talent aan te trekken en te behouden.
Het is niet omdat een leider denkt coachend te zijn dat werknemers dat ook zo ervaren
Maar alleen tegemoetkomen aan de behoeften van werknemers is niet genoeg. Organisaties moeten ook zinvolle, uitdagende verwachtingen stellen. Onderzoek toont aan dat de beste resultaten worden bereikt als sterke investeringen in werknemers gepaard gaan met hoge verwachtingen. Als de balans verschuift naar te veel investeringen zonder overeenkomstige verwachtingen kunnen werknemers hun voordelen wegrationaliseren en minder betrokken raken bij de organisatie. Dat betekent dat leidinggevenden niet alleen in hun werknemers moeten investeren, ze moeten ook een cultuur van zinvolle uitdagingen bevorderen.
Daarbij past een meer coachende leiderschapsstijl, waarbij minder nadruk ligt op hiërarchie en meer op begeleiding en autonome motivatie. Werknemers willen niet alleen weten wat ze moeten doen, ze willen ook weten waarom hun werk belangrijk is. Coachend leiderschap is niet vanzelfsprekend: het is niet omdat een leider denkt coachend te zijn dat werknemers dat ook zo ervaren.
Door strategisch te investeren in zowel materiële als immateriële beloningen en een balans te vinden tussen hoge verwachtingen en beloningen kunnen organisaties floreren. Het omarmen van een coachende leiderschapsstijl, heldere communicatie over de verwachtingen en het heroverwegen van performancemanagementsystemen zijn daarbij cruciaal. Leiders moeten niet alleen reageren op de huidige behoeften van hun werknemers, maar ook anticiperen op toekomstige trends. Alleen dan kunnen ze een duurzame, betrokken en productieve werkomgeving creëren in een wereld die constant in beweging is.
Meest gelezen
- 1 Roebel in vrije val, Rusland grijpt in
- 2 Inflatie verhoogt loon van half miljoen bedienden allicht met zo'n 3,6 procent
- 3 Liggen private bankingklanten wakker van voorstel om meerwaardetaks in te voeren?
- 4 Engie waarschuwt: morrelen aan kernuitstap bedreigt verlenging jongste centrales
- 5 Vooral kleinere erfenissen winnen bij verlaging erfbelasting