Umicore-baas: ‘Hef 15 euro statiegeld op smartphones'

Uit de batterij kan het kobalt, nikkel, koper en lithium worden gehaald.

‘Willen we in de toekomst over voldoende grondstoffen beschikken om elektronicaproducten en batterijen voor elektrische auto’s te produceren, dan moeten we massaal recycleren’, zegt Grynberg, die in zijn fabriek in Hoboken elektronische schroot recycleert.

Grynberg schat de materiaalwaarde van afgedankte smartphones, tablets, camera’s, batterijen en toestellen die wereldwijd thuis liggen te verpieteren op 10 tot 15 miljard euro. ‘Die dure materialen moeten we zo veel mogelijk recupereren’, zegt hij.

Jaarlijks worden meer dan 2 miljard smartphones en tablets verkocht. Slechts 2 à 3 procent wordt gerecycleerd. België doet het iets beter met 5 procent. Maar ook hier liggen naar schatting miljoenen stuks in de lade. Men vermoedt dat een doorsnee westers gezin 4 tot 5 afgedankte smartphones in de kast heeft liggen.

‘Als we zien wat er allemaal aan huis wordt geleverd, kan het recupereren van e-schroot logistiek geen probleem vormen’, zegt Grynberg. ‘We leveren onze lege bak bier in het weekend toch ook binnen in de supermarkt?’

Ons land doet al veel inspanningen om afgedankte elektronica te recupereren via de inzamelpunten van Recupel in containerparken, supermarkten, kringloopwinkels, electro- en doe-het-zelfketens.

Grondstoffenproblemen

Maar volgens Grynberg kan het nog beter. ‘De overheid zou mensen moet aanzetten om oude toestellen en batterijen terug te brengen voor recyclage. Ik vind het schandalig dat dat niet gebeurt. Want als maatschappij kunnen we het ons niet meer veroorloven om onze waardevolle metalen en grondstoffen niet te recupereren. Statiegeld is maar één idee. Er zijn waarschijnlijk nog creatieve manieren. Vanzelf zal het niet lukken’.

Ook de elektrische auto dreigt grondstoffenproblemen te creëren. Dit jaar worden wereldwijd 2 miljoen elektrische auto’s verkocht. In 2025 zijn het er mogelijk 15 miljoen. Voor de batterijen van die e-auto’s is massa’s kobalt nodig, dat vooral in Congo wordt ontgonnen. Voorlopig is er nog genoeg. Maar tegen 2025 dreigt een tekort.

‘Vandaag gaat een derde van de productie van kobalt naar de consumentenelektronica’, zegt Grynberg. ‘Het gros daarvan wordt niet gerecupereerd’.