Gentse elektronische bril klaar voor lancering

Veel brildragers kennen het gehannes: het voortdurend op- en afzetten van een leesbril, het maar niet kunnen wennen aan die multifocale glazen of bovenop een bril met dergelijke glazen er ook nogeen voor de computer nodig hebben. Met die uitdaging in het achterhoofd ontwikkelde de Gentse start-up Morrowoptics elektronische brilglazen. Het bedrijf werd opgericht door de ingenieurs Paul Marchal en Jelle De Smet die elkaar kennen van het techinstituut Imec. 

De spin-off van de UGent en Imec haalde al 10,4 miljoen euro op bij een pleiade aan investeerders, waaronder het Qbic-fonds van de vroegere CEO van Barco, Martin De Prycker, en de Amerikaanse investeerder New Science Ventures (zie inzet). De Prycker is er ook bestuurder.

MIT

Het werk bij Imec van De Smet, in 2017 door het befaamde Massachusets Institute of Technology uitgeroepen tot een van de ‘Innovators under 35’, ligt aan de basis van de innovatie om de sterkte van een brilglas elektronisch aan te passen. ‘Dat gebeurt door een vloeistof in een folie een andere brekingsindex te geven met een elektrische spanning’, legt directeur technologie Jelle De Smet uit. Net als Marchal doctoreerde hij als ingenieur.

‘De heel dunne folie, de eigenlijke innovatie, steken we vervolgens in een klassiek brilglas waardoor dat in plaats van een passieve lens met maar één stand een actieve wordt met meerdere standen. Datis eigenlijk hetzelfde als wat je oog doet voor het veroudert en niet goed meer werkt’, aldus De Smet.

Limited edition

De eerste brillen moeten later dit jaar al op de markt komen, in een limited edition. Volgend jaar komt er een tweede product, waarna Morrowoptics toe is aan een nieuwe kapitaalronde en het nog breder wil gaan in de distributie. Nochtans haalde de start-up al veel geld op voor een bedrijf van amper drie jaar. Maar dat is nodig omdat het hardware ontwikkelt. ‘Je moet daar wat masochistisch voor zijn. Hardware is veel kapitaalintensiever dan software’, zegt De Smet.

De Gentenaars schakelden andere Vlaamse bedrijven in voor de prototypes. Zo tekent Achilles Design uit Mechelen voor het ontwerp, Materialise heeft de kunststoffen brillen 3D-geprint en de glazen komen deels van het Belgisch-Japanse Tokai Optecs uit Tienen, van ondernemer Kurt Leuridan. Tokai is medeaandeelhouder van Morrowoptics.

Concurrent

De tijd voor de lancering dringt omdat de Japanse chemiegroep Mitsui met de TouchFocus al een concurrerend product verkoopt, maar voorlopig enkel in Japan. Mitsui vond de mosterd door het Amerikaanse PixelOptics te kopen,  dat begin deze eeuw al schakelbare lenzen op de markt bracht nadat er in de jaren 70 reeds een aanzet was. Voorts is er het Israëlische Deep Optics, maar dat richt zich eerder op VR-systemen. De zowat zeven eeuwen oude bril is duidelijk aan een grondige makeover toe.

Morrowoptics maakt zich echter sterk door zijn technologische keuzes voorsprong te hebben op Mitsui. ‘De belangrijkste uitdaging is een grote en sterke lens te hebben en op dat vlak hebben we demonstreerbaar betere resultaten dan de Japanners. Ik ben wel blij met de concurrentie, want niets is zo slecht als een weestechnologie in de markt te moeten zetten’, zegt CEO Marchal.

Premiumproduct

Mitsui vraagt omgerekend zo’n 2.000 euro voor zijn elektronische bril. Morrowoptics buigt zich nog over de prijszetting. ‘Het zal een premiumproduct zijn, maar in die prijscategorie willen we niet belanden. We willen gaan voor een redelijke meerprijs. Het is de bedoeling iets te maken dat verkoopt’, zegt de CEO.

Morrowoptics maakt gebruik van heel geavanceerde chip- en batterijtechnologie die het combineert met beeldschermtechnologie. Er komt zelfs een cleanroom bij kijken, bekend van de chips- of defarmasector. Bovendien zet het bedrijf, dat zeven patentaanvragen heeft lopen, recent ontwikkelde nieuwe materialen in. Daarbij komen dan nog andere uitdagingen zoals de strenge kwaliteitseisen, de technologie schaalbaar maken zodat de kost relatief laag blijft, het verbruik van de ingebouwde batterij beperken en het geheel miniaturiseren.

Knopje

Dat lijkt gelukt: het verschil tussen de prototypes die Morrowoptics ontwikkelde en een gewone bril is niet zo groot meer. Enkel de overgang tussen het montuur en de benen is dikker en aan één kant zit een minuscuul knopje om te switchen. De batterij houdt het bij normaal gebruik een week uit en kan worden opgeladen door een kabeltje in te pluggen. Op termijn kan Morrowoptics alle brilsterkten aanbieden.  

Marchal geeft toe dat de prototypes nog niet helemaal op punt staan. Vandaar dat het bedrijf zich openstelt voor partners om het product te verfijnen en het fashionas-pect verder uit te werken, zodat meer monturen en kleuren mogelijk worden. ‘Daarnaast zijn we op zoek naar opticiens voor de verdeling van het product in België.’

Unicorn

Een markt is er volgens het bedrijf en die wordt enkel maar groter, nu almaar meer mensen langer aan een scherm gekluisterd zitten en door de vergrijzing. ‘Het lijdt geen twijfel dat er een markt is. Wemoeten zorgen voor het juiste product en dan zou de rest vanzelf moeten komen. Het is mijn ambitie misschien een unicorn (een techstart-up met een waarde van meer dan 1 miljard dollar, red.) te worden, maar daar zijn we nog ver vanaf’, zegt De Smet. ‘Het is mijn zorg eerst het komende jaar te overleven’, riposteert Marchal lachend.

Schrik voor tegenwerking van de traditionele optiekindustrie heeft hij niet. ‘Die is wel conservatief. Maar de marges op brillen dalen, waardoor de klassieke spelers op zoek moeten gaan naar differentiatie. Voorts hebben nieuwe partijen als Apple en Google een eigen brillenstrategie. Dat zorgt voor onrust in de sector en doet de klassieke spelers openstaan voor innovatie.’