Bingokoning Willy Michiels overleden

Willy Michiels was één van de meest markante figuren in de al uitzonderlijke groep naoorlogse Vlaamse ondernemers. De boerenzoon uit het Oost-Vlaamse Haaltert - tussen Aalst en Ninove - bouwde zonder veel schoolopleiding op de import van jukeboxen vanaf de jaren 50 een gokimperium uit.

Den Chipper

Zijn bijnamen 'Bingo Willy' en 'Den Chipper' heeft hij te danken aan de machines die hem rijk maakten. Nadat hij begon met jukeboxen voor cafés en danstenten, zag hij ook brood in productie en levering van jackpots en bingotoestellen aan cafés en speelhallen. Hij groeide uit tot een van de belangrijkste spelers in een vrijwel ongereguleerde markt. De jackpot werd verboden, maar toen was Michels al lang overgeschakeld op bingo. En de markt verdeelde hij: Michiels kreeg Vlaanderen, twee andere gokondernemers Wallonië en Brussel.

De gouden tijden stopten in de jaren 90 toen de overheid actie ondernam tegen de bingospelen - het onbeperkt verlies werd aan banden gelegd en de taksen gingen omhoog. Het leidde tot de sluiting van de toestellenfabriek in Haaltert.

Michiels was slim genoeg om te diversifiëren. Opnieuw in de café-business vergaarde hij fortuin dankzij een eigen kredietmaatschappij. Hij financierde startende cafébazen, maar kreeg een massa vastgoed in bezit doordat de cafés na faillissement in zijn handen vielen.

Baronie

Op zijn imperium ontstond ook één van de bekendste gokbedrijven van ons land. Sterke vrouw van Napoleon Games was zijn dochter Mieke Michiels. Maar Napoleon Games bevoorraadde zijn speelhallen officieel met automaten van Eurautomat, het bedrijf waarmee vader Willy furore maakte. De familie verdween van het toneel bij de verkoop in 2015 verkocht aan de Belgisch-Nederlandse investeringsgroep Waterland.

Met groeiend fortuin bouwde Michiels een lokale baronie. Hij was veertig jaar politiek actief en speelde graag weldoener. Op elkse straathoek in Haaltert verscheen de naam van Willy Michiels.

Hij opende zijn eigen domein voor buurtfeesten en sponsorde kunst en het verenigingsleven. Uiteraard zonder zichzelf te kort te doen. Hij kwam drie jaar geleden in het nieuws toen hij tijdens de Zoute Grand Prix in Knokke-Heist een Mercedes Maybach kocht voor 1,2 miljoen euro. Nooit eerder was in België een wagen voor zoveel geld onder de hamer gegaan. De familie bezit naast kastelen, huizen, een centrum voor paarden ook een collectie oldtimers en Italiaanse sportwagens, aldus Het Laatste Nieuws.

Duistere kant

In 1976 werd hij burgemeester van zijn thuisdorp Kerksken, en van 1982 tot 1982 ook van fusiegemeente Haaltert. Door zijn politieke zichtbaarheid kwam ook de duistere kant van zijn bingo-imperium in de kijker.

Na twee opeenvolgende gemeenteraadsverkiezingen - in 1994 en 2000 - werd zijn voordracht als burgemeester telkens geweigerd door de minister van Binnenlandse Zaken. Dat had alles te maken met een dossier van fiscale fraude waar hij in de jaren 80 in betrokken was geraakt. Maar ook al omgordde hij de sjerp niet meer, lokaal klonk het dat Michiels en hij alleen de sterke man was.

Michiels werd in 2011 geschorst als schepen en voorzitter van de gemeenteraad. Reden was een voorwaardelijke celstraf van drie jaar voor een omkoopaffaire in 1999. Hij werd ervan beticht een ambtenaar van de overheidsfinanciën te hebben betaald om de nieuwe kansspelwet in zijn voordeel te schrijven. Bij de ambtenaar werd een half miljoen Belgische frank aan smeergeld in lege sigarettenpakjes gevonden. Er was ook sprake van 24 flessen Chateau Petrus en een vakantie in de villa van Michiels aan de Azurenkust. De uiteindelijke wet zorgde ervoor dat Michiels 20.000 automaten uit cafés moest halen.

Michiels overleed in een woonzorgcentrum. Daar kwam hij terecht na een hersenbloeding in oktober vorig jaar en een lang verblijf in een revalidatiecentrum.