Wat weet de fiscus over uw geld?
Hoewel van een vermogenskadaster in ons land nog lang geen sprake is, werd het pad ernaar de voorbije jaren toch meer geëffend. Een overzicht van wat de fiscus al weet over uw centen.
De strijd tegen witwassen en terreur leidde er de voorbije jaren toe dat de fiscus steeds meer instrumenten ter beschikking heeft om uw financiële situatie in kaart te brengen. Er zijn drie niveaus waarop de fiscus aan zijn informatie komt. Ten eerste omdat u die informatie zelf verstrekt via de belastingaangifte, ten tweede omdat de fiscus die spontaan van buitenlandse belastingdiensten ontvangt, en ten derde omdat databanken beschikbaar zijn die de fiscus onder voorwaarden kan inkijken. Op alle drie domeinen is de hoeveelheid informatie waarover de fiscus beschikt gevoelig toegenomen.
1. U geeft de informatie zelf
Kom op zaterdag 16 november naar Finance Avenue, de grootste nationale geldbeurs van De Tijd voor spaarders en beleggers. U krijgt er de strafste tips om te beleggen, te investeren in vastgoed en om uw vermogens- en pensioenplanning aan te pakken. Schrijf u nu gratis in.
Hebt u spaarproducten, aandelen of beleggingsfondsen bij een Belgische bank, dan onderwerpt die bank de inkomsten die u daaruit haalt in principe aan een bevrijdende roerende voorheffing. Dat betekent dat u die roerende inkomsten niet hoeft aan te geven in uw belastingaangifte en de fiscus ook geen zicht heeft op het saldo op uw rekening.
Wie echter inkomsten opstrijkt die belastbaar zijn, maar geen bevrijdende belasting aan de bron hebben ondergaan, moet die inkomsten aangeven in zijn belastingaangifte. Het gaat dan bijvoorbeeld om inkomsten die in het buitenland werden geïnd, of inkomsten uit bepaalde beleggingsfondsen die fiscaal transparant zijn en waarop de bank dus geen bevrijdende roerende voorheffing heeft toegepast. Ook wie meerdere spaarboekjes heeft en daar gezamenlijk meer dan 980 euro intresten uit puurde, moet die opnemen in zijn aangifte.
Sinds 2018 is daar extra, weliswaar vrijblijvende informatie bijgekomen. Die heeft te maken met de mogelijkheid de roerende voorheffing op aandelen - die de bank automatisch heeft afgehouden - te recupereren. Er geldt een maximumbedrag van 800 euro aan dividenden (inkomsten 2019), wat betekent dat u 240 euro (800 euro x 30%) kunt recupereren. De voorwaarde is wel dat u via uw belastingaangifte inzicht geeft in uw aandelenportefeuille.
Voorts moet u als belastingplichtige het bestaan van buitenlandse rekeningen, verzekeringen of juridische constructies aangeven. Het gaat om een veld dat u moet aanvinken. Ook het land van herkomst wordt gevraagd, maar saldi van de rekeningen moet u niet geven. Voor het aanslagjaar 2018 werden 173.048 buitenlandse rekeningen gemeld, 45.825 buitenlandse verzekeringen en 1.705 juridische constructies.
Ten slotte moet een belastingplichtige die meer dan één effectenrekening heeft dat ook melden in zijn aangifte. De effectentaks van 0,15 procent is van toepassing voor wie gezamenlijk meer dan 500.000 euro op een of meerdere effectenrekeningen heeft staan. De taks werd onlangs wel door het Grondwettelijk Hof vernietigd, waardoor ze vanaf 2020 wegvalt.
2. Fiscus krijgt informatie
Elk jaar ontvangt de fiscus informatie over het saldo op uw buitenlandse rekening en over de inkomsten die vanop die rekening werden uitgekeerd aan de Belgische rekeninghouder.
Zonder dat u het beseft, komt de fiscus ook spontaan informatie te weten over uw financiële situatie. Dat heeft alles te maken met de internationale gegevensuitwisseling die in 2014 in de steigers werd gezet. De zogenaamde common reporting standards (CRS) betekenen dat landen informatie uitwisselen over de financiële rekeningen die inwoners van een bepaald land in de andere landen aanhouden. Intussen nemen bijna 100 landen deel, waaronder België en de andere 27 EU-lidstaten. Ook Zwitserland en beruchte belastingparadijzen als de Kaaimaneilanden en Liechtenstein doen mee aan de gegevensuitwisseling.
Elk jaar ontvangt de fiscus informatie over het saldo op uw buitenlandse rekening en over de inkomsten die vanop die rekening werden uitgekeerd aan de Belgische rekeninghouder. Ook buitenlandse verzekeringen zitten trouwens in het pakket van de CRS-gegevens, waardoor de Belgische fiscus perfect zicht heeft op de uitstaande kapitalen in zo’n verzekering. Vergeet de Belg melding te maken van de onbelaste inkomsten in zijn belastingaangifte, dan komt de fiscus ‘die vergetelheid’ makkelijk op het spoor. Voor het inkomstenjaar 2017 ontving de fiscus liefst 1,4 miljoen gegevens. Op basis van die data stuurde hij in mei al meer dan 200.000 brieven naar personen met een vraag om inlichtingen.
Ook op andere manieren kan de fiscus spontaan op de hoogte worden gesteld van uw vermogen. Dat is het geval bij een overlijden, waarbij de rekeningen meteen geblokkeerd worden en een aangifte voor nalatenschap moet worden opgesteld die de stand van de rekeningen vermeld. Ook bij spaar- of beleggingsverzekeringen worden de kapitalen bij overlijden zichtbaar. Belgische verzekeraars zijn bij het overlijden van de verzekerde verplicht de fiscus op de hoogte te stellen van het contract.
3. Fiscus kan gegevens opvragen
Spreker: Filip Smet, director tax Laga
14.00 - 14.45 uur Netto Corner
Tweet mee: #finav19
Ten slotte heeft de fiscus ook toegang tot databanken die ze onder voorwaarden kan raadplegen. Sinds 2014 zijn de banken verplicht alle bankrekeningen van hun cliënten door te spelen aan een Centraal Aanspreekpunt (CAP), dat gecoördineerd wordt bij de Nationale Bank. Het gaat om zicht-, deposito-, spaar-, effecten- en termijnrekeningen. Enkel de naam van de rekeninghouder en het rekeningnummer staan in de databank, zodat het meldpunt geen zicht heeft op de saldi op de rekening. Maar het CAP kan bijvoorbeeld wel zeggen wie spaarboekjes bij meerdere banken heeft. Vanaf 2020 zal de databank ook de Belgische spaar- en beleggingsverzekeringen bevatten. Voor buitenlandse rekeningen moet de belastingplichtige de gegevens zelf doorspelen aan het CAP.
‘De fiscale administratie kan het meldpunt enkel raadplegen als ze beschikt over aanwijzingen van fiscale fraude of als ze een indiciaire taxatie wenst te vestigen. Dat laatste houdt in dat ze op grond van bepaalde uitgavenpatronen in een belastbaar tijdperk de belastbare inkomsten tracht vast te stellen’, zegt Filip Smet van het advocatenbureau Laga.
Bij indicaties van fraude kan de fiscus ook, na een kennisgeving aan de belastingplichtige, rechtstreeks de financiële instellingen bevragen en een zicht krijgen op financiële transacties en tegoeden. ‘Dat is geen automatisme, enkel een mogelijkheid als het onderzoek indicaties van fraude heeft opgeleverd’, besluit Smet.
Meest gelezen
- 1 Waarom schuwen zoveel gezinnen de digitale meter?
- 2 Hogere lonen krijgen uitzicht op hoger wettelijk pensioen
- 3 Bart Tommelein wordt adviseur bij strategisch communicatiebureau van Peter De Keyzer
- 4 WDP koopt oude Renault-site in Vilvoorde voor 100 miljoen
- 5 Vakbonden schreeuwen moord en brand over 'pensioenroof', maar kloppen hun grieven ook?