Toon Coppens & Lorenz Bogaert

Even leek hun sociaalnetwerksite Netlog op weg om de wereld te veroveren, tot het enorme succes van Facebook een einde maakte aan het sprookje. Vervolgens staken ze al hun energie in de ‘ontmoetingssite’ Twoo, die in geen tijd de gevestigde datingsites naar de kroon stak. Eind vorig jaar verkochten ze Massive Media, de groep boven Twoo en Netlog, voor 18,9 miljoen euro aan de Franse onlinedatingspecialist Meetic, zelf een dochter van de Amerikaanse internetreus IAC. Het had een typisch succesverhaal uit Silicon Valley kunnen zijn, maar de Aalstenaars Lorenz Bogaert (foto rechts) en Toon Coppens slaagden erin het te schrijven in een land dat geen internetscene van betekenis heeft.

De verkoop van Massive Media, in de stille dagen voor Kerstmis, kwam een beetje uit de lucht vallen. Maar eigenlijk waren ze al een paar maanden bezig geweest met de mentale voorbereiding. Bogaert: ‘Ze hadden ons al eens gecontacteerd toen Twoo sterk begon te groeien, maar we hebben dat afgewimpeld omdat we eerst op eigen kracht marktleider wilden worden. Maar als het dan zo ver is en je stelt vast dat je je boekjaar toch met 2,5 miljoen euro verlies afsluit, komt dat hard aan. Daarom hebben we het moment gegrepen om met een partner te gaan werken.’

Maar een puur rationele beslissing is dat toch niet?

Lorenz Bogaert: ‘We hebben ook rekening gehouden met hoe we ons er zelf bij voelden. We hadden al veel meegemaakt met Netlog, dat speelt mee. Waarom dan niet verkopen aan de grootste partij uit de sector, en een stuk zekerheid krijgen? Dat ik er na al die maanden geen spijt van heb, heeft ook te maken met de manier waarop de deal in elkaar zat. We kregen een stuk zekerheid, maar we wisten ook dat we nog zouden groeien, en voor die groei kan er nog een bedrag bovenop komen.’

Ook het profiel van IAC heeft ons gerustgesteld. Die Amerikaanse groep heeft altijd slimme en geslaagde overnames gedaan en biedt voldoende groeimogelijkheden. We hebben ook gepraat met andere bedrijven uit die groep, en iedereen was er positief over. De timing zat ook goed, het was een beetje nu of nooit. Dat idee van op het juiste moment een exit te doen, is in onze sector belangrijker dan in andere sectoren. Ik voel me niet slecht bij onze keuze.’

Hoe autonoom bent u nu nog? De echt grote beslissingen worden toch elders genomen?

Bogaert: ‘Wat zijn dat, grote beslissingen? IAC is een groep bedrijven, een soort holding, met een portfoliostrategie waar wij in passen. Je moet uiteraard de groepsfilosofie volgen, maar voor de rest hebben we operationeel echt veel vrijheid. Het voelt niet aan alsof ik nu voor een baas moet werken. En ik zou dat ook niet willen. We hebben ook het grote voordeel dat de CEO van de datingdivisie, Sam Yagan, zelf zijn bedrijf OkCupid heeft verkocht in 2010, in vergelijkbare omstandigheden. Hij begrijpt onze gevoeligheden.’

Jullie zijn dertigers met een gezin, een goede job en financiële zekerheid. Is er nog de drive om met iets nieuws te beginnen?

Toon Coppens: ‘Er is geen gebrek aan ideeën. De vraag is altijd of je tijd en energie genoeg hebt om ze waar te maken. Wat we vroeger zeer goed gedaan hebben, is focussen op het project waarmee we bezig waren. Je moet altijd beslissen of andere dingen je tijd wel waard zijn. Het is belangrijk te kunnen en te willen kiezen, maar dat is natuurlijk makkelijker als je een heel snelle groeier hebt zoals Netlog of Twoo. Maar ook in zo’n overnameverhaal moet je keuzes maken. En we zullen dat blijven doen als dat nodig is.’

Ziet u zichzelf verdergaan als echte ondernemers of meer als financiers van projecten?

Bogaert: ‘Nu spreek je al over de heel verre toekomst. Ik vind het belangrijk een zekere controle en invloed te hebben. Het serieel ondernemen is ons meer genegen dan het parallel investeren.’

Coppens: ‘Zonder dat het ene het andere moet uitsluiten. Maar het is ook voor mij belangrijk een impact te kunnen hebben, een eigen project waar ik mijn creativiteit en kennis in kwijt kan.’

Als u Netlog opnieuw van nul kon opbouwen, met alle kennis die jullie nu hebben, wat zou u dan anders doen?

Bogaert: (aarzelt niet) ‘Verhuizen. Ik heb nergens spijt van, maar als ik nu één raad moet geven aan iemand die met het volgende Netlog bezig is, dan is het te verhuizen. Als je in onze sector onderneemt, wordt je succes meestal bepaald op het moment dat je je bedrijf verkocht hebt, via de beurs of een buy-out. En dat landschap is gewoon veel groter in de Verenigde Staten, Londen of Berlijn dan bij ons. Hier zijn geen internationale internetgroepen, er is geen internetcultuur. Je kan hier niet zomaar mensen weghalen van bij andere internetbedrijven. Dat maakt het moeilijk een team samen te stellen, waardoor je al je expertise zelf moet opbouwen. Van de start tot het moment van exit zit je in België in een benepen, bekrompen situatie.’

Zijn we dan gedoemd om kleine Belgen te blijven?

Bogaert: ‘Eerlijk gezegd, kijk eens naar een bedrijf als Combell. Het doet het heel goed in de internetdomeinnaamsector en heeft potentieel om internationaal te gaan. En de mensen achter Combell worden dan door een minister (minister van Economie Johan Vande Lanotte, red.) compleet gekleineerd en bestempeld als leugenaars en luchtverkopers. Eerlijk gezegd, mijn eerste reactie daarop was: vertrek toch naar het buitenland, jongens. Een logische conclusie voor iemand die door zijn eigen overheid geschoffeerd wordt, terwijl hij honderd mensen tewerkstelt. Ik kan me niet inbeelden dat een Amerikaanse minister dat zou kunnen zeggen zonder achteraf ontslag te moeten nemen.’

Maar u zit hier wel nog altijd.

Coppens: ‘We hebben het geluk gehad - of net de tegenslag - dat we hier een heel sterk team hebben opgebouwd. Dat is het enige dat ons hier houdt, en dat spreekt ook voor Vlaanderen: je hebt hier goed onderwijs, goede ingenieurs. Je moet ze eerst vinden, maar als je ze eenmaal hebt en in een goede cultuur opleidt, dan werkt het wel. Maar een ingenieur die eerst een paar jaar werkt bij een bank of bij de overheid heeft het heel moeilijk om weer uit die cultuur te geraken. Dat ligt helemaal anders in Silicon Valley. Als je al bij een ander internetbedrijf hebt gewerkt, is het veel makkelijker om over te stappen of om zelf iets op te starten.’

Werden jullie als ondernemers gehinderd door de overheid?

Bogaert: ‘Ik ga niet alles opsommen omdat daar juridische aspecten aan vasthangen. Maar ik denk dat we drie of vier controles hebben gehad van de sociale inspectie, die vond dat we een prikklok moesten installeren. Al onze hoogopgeleide ingenieurs moesten hun paspoort bovenhalen, en uiteindelijk hebben we dus een soort prikklok moeten installeren. Sorry, maar dat klopt toch niet. Geen probleem dat ze dat bij de overheid doen. Maar die mensen worden hier zeer goed betaald, er waren geen klachten, en dan moet je je tijd in zulke dingen steken.’

Coppens: ‘Als je wilt concurreren met een typisch internetbedrijf, waar ze nachtelijke hackathons met pizza’s organiseren, en waar die gasten met volle goesting de hele nacht doorwerken… Dat gaat dus niet met een prikklok, hè.’

Bogaert: ‘Eerst voelt dat aan als ondernemertje pesten, en denk je dat het zo belangrijk niet is. Maar als je dan een investeerder gaat zoeken en je krijgt tijdens het boekenonderzoek de vraag welke recente contacten je met de overheid hebt gehad, dan moet je zulke dingen voorleggen. Die mensen komen eerst niet meer bij van het lachen, maar daarna vragen ze zich wel af wat daar in België aan de hand is. En dan zijn er ook nog eens de hoge loonkosten.’

Wegen die loonkosten zwaar? En hoe kijkt de aandeelhouder daarnaar?

Coppens: ‘Je hebt dan wel de voordelen van goede mensen, maar het is erg duur om ze goed te verlonen. Waardoor je met een kleinere groep gaat werken die je nóg beter moet verlonen. We gaan prat op ons zeer getalenteerde team, maar dat betekent ook dat de mensen die net niet goed genoeg zijn eruit moeten. Zo beperk je de groeimogelijkheden.’

Bogaert: ‘We hebben het enorme voordeel dat onze eigenaar al een acquisitie gedaan had in Frankrijk, en dat die dus op dat vlak al een en ander gewoon was. Maar voor andere bedrijven is het zeker iets dat afschrikt.’

Netlog is onbedoeld een incubator geweest voor veel nieuwe bedrijfjes van voormalige werknemers.

Bogaert: ‘En de meesten zitten in het buitenland, hè. Gelukkig maar. Omdat ik het hun aanraadde? Rechtstreeks en onrechtstreeks wel, ja. Ik roep het ook altijd tegen iedereen: doe het als je de kans krijgt, en als je het familiaal aankunt. Je loopt er sowieso geen groot risico mee. Vergeet ook niet dat er veel mensen vertrokken zijn bij wie het niet gelukt is, hè. Maar dat mensen iets opstarten en het gevoel hebben te ondernemen, dat is belangrijk.’