De terp van Solvay

Gewone stervelingen - tenminste zij die al eens bij de bovenste beste buur op vakantie gaan - denken bij het woord terp aan de kunstmatige heuvels die je in Friesland overal aantreft, kwestie van bij hoogwater de voeten droog te houden. Wie bij terp eerst aan ‘theoretical ex-rights price’ denkt, mag zich officieel een übernerd noemen.

Nochtans is die ‘terp’ een cruciaal begrip bij elke kapitaalverhoging. Dus ook de kapitaalronde die Solvay voor het eerst sinds 1863 organiseert om de miljardenovername van het Amerikaanse Cytec te financieren. De aandeelhouders van Solvay kunnen per vier oude aandelen intekenen op één nieuw, tegen 70,83 euro per stuk.

Dat is een forse korting op de beurskoers van woensdagavond, 105,80 euro. ‘Waarom zakt het aandeel dan niet tot 70,83 euro?’, hoor ik u vragen. Simpel: omdat elke aandeelhouder via zijn voorkeurrecht tegen die ‘vriendenprijs’ kan intekenen en hij dus niet - zoals bij een private plaatsing - machteloos moet toekijken hoe een select clubje usurpatoren tegen korting bij de club komt.

Deze ochtend zal de koers van Solvay wel wat lager noteren. Dan noteert de chemiegroep zónder het voorkeurrecht, waarmee we weer op onze terp beland zijn. Stel dat u vier aandelen Solvay hebt. Die zijn tegen de slotkoers van donderdag elk 101,30 euro waard.

‘Overnight’ zijn die vier oude aandelen er plots vijf geworden: vier van 101,30 euro, plus eentje die u tegen de vriendenprijs van 70,83 euro mocht kopen. Gemiddelde prijs van de vijf stukken is dus 95,21 euro, de terp. Het voorkeurrecht is 6,09 euro waard, een vierde van het koersverschil tussen 95,21 en 70,83 euro.

Nog anders gesteld: deze ochtend beschikt de Solvay-aandeelhouder in plaats van één oud aandeel ter waarde van 101,30 euro, over één nieuw aandeel ter waarde van 95,21 euro plus een inschrijvingsrecht dat 6,09 euro waard is.

De aandeelhouder kan die inschrijvingsrechten ofwel gebruiken om een extra aandeel tegen 70,83 euro te kopen en zo zijn economisch belang op peil te houden, ofwel op de beurs verkopen. Wat in principe - als er voldoende ‘arbitrageurs’ tijdelijke prijsverschillen tussen het aandeel Solvay en de inschrijvingsrechten uitbuiten - financieel op hetzelfde neerkomt.

Al moeten we erkennen: voor verstandige beleggers is een kapitaalverhoging binair: ofwel gelooft u in een bedrijf en tekent u voor het volle pond in, ofwel gelooft u er niet meer in en verkoopt u de hele zwik. Gedeeltelijk intekenen is voor mietjes.

En mietjes zitten er niet bij de aandeelhouders van Solvay, dat sinds 1863 voldoende bewezen heeft nooit over één nacht ijs te gaan. En al helemaal niet bij het familiale controlevehikel Solvac  , dat om zijn controlebelang in Solvay op peil te houden eveneens een kapitaalronde mét terp lanceert.

Solvac noteert sinds jaren met een korting van zo’n 30 procent op het enige onderliggend actief, Solvay. Een korting die niet snel zal verdwijnen, aangezien Solvac het minst speculatieve aandeel op de Brusselse beurs is. Ten eerste moet je om Solvac te kopen of te verkopen je naam laten in- of uitschrijven bij het aandelenregister, een tijdrovend proces.

Mede daardoor leren eerdere berekeningen van De Tijd dat de gemiddelde Solvac-aandeelhouder zijn stukken 45 jaar (!) bijhoudt. Als dat geen terp is waarbij u in stormachtige tijden onderdak kunt zoeken.