Argentinië schoffeert Spanje met nationalisering YPF

De kogel is door de kerk. Met een typisch vlammende toespraak vol nationalistische retoriek, stuurde de Argentijnse president maandagavond een wet naar het parlement om 51 procent van YPF in staatshanden te doen belanden.

Het gaat om de grootste staatsgreep in de energiesector sinds de Russische overheid in de vroege jaren 2000 op controversiële wijze de macht greep bij oliegigant Joekos. De Argentijnse machtsgreep is niet minder controversieel en doet de relaties van Buenos Aires met Spanje en de hele Europese Unie onder nul zakken.

YPF is nu immers voor 57,43 procent in handen van de Spaanse oliereus Repsol. Analisten verwachtten dat Repsol bij de nationalisering ongeveer de helft van zijn belang zou moeten inleveren, maar maandagavond bleek dat de Spanjaarden ongeveer hun hele belang aan Kirchner moeten afstaan.

Meteen een zware klap voor Repsol, dat voor zijn olieproductie in belangrijke mate op de Argentijnse dochter steunt. YPF, dat nog apart in Buenos Aires en New York noteert, tuimelde in New York meer dan 11 procent.

Madrid reageerde prompt furieus op de provocatie vanuit Buenos Aires: 'Dit verbreekt het vriendschappelijk klimaat dat heerste tussen Spanje en Argentinië', zei minister van Buitenlandse Zaken José Manuel Garcia-Margallo. 'Spanje werkte met Argentinië samen gedurende diens donkerste dagen', stipt de minister ook nog eens fijntjes aan.

Officieel stelt Argentinië dat YPF 'onvoldoende investeerde' in olie-exploratie, waardoor Argentinië nu netto-invoerder van olie is. Maar economen wijzen er op dat de echte schuldige Kirchner zelf is. Die klikt al jaren via prijscontroles de binnenlandse energieprijzen in Argentinië op een onrealistisch laag peil vast, wat investeringen in de sector ontmoedigt.

ECONOMISCH BELEID

Met de nationalisering is Kirchner niet aan haar proefstuk toe. De presidente voert al jaren op een zijn zachtst gezegd controversieel economisch beleid. Zo voerde ze een machtsgreep uit bij de centrale bank en eigende de regering zich een groot deel van diens reserves toe.

Ook de dienst voor statistiek voor Argentinië is nu volledig in de greep van Kirchner en publiceerde 'op eenvoudig verzoek' cijfers die alle geloofwaardigheid verloren hebben. Zo besloot het invloedrijke weekblad The Economist onlangs niet langer de officiële Argentijse inflatiecijfers te publiceren, 'omdat zo goed als niemand die nog gelooft'.

De economische politiek gaat bijzonder ver. Zo moet Argentinië zowat het enige land ter wereld zijn waar iPhones vrijwel niet te verkrijgen zijn. Argentinië verbiedt immers de verkoop van mobieltjes die niet grotendeels lokaal geproduceerd zijn. BlackBerry installeerde daarom speciaal een fabriek in het afgelegen Vuurland waar het dure maar lokale mobieltjes produceert, maar Apple kan het zich wel permitteren niet toe te geven.

Vandaar dus de 'drooglegging' van iPhones en heel wat andere smartphones in het nochtans telefoongekke Argentinië. 'Om in Argentinië een iPhone te hebben, moet je er een halen bij je eerste trip naar Miami', klonk het onlangs bij Franco Bertone, CEO van Telecom Argentina.