China 'exporteert elke zes uur evenveel als in heel 1978'

Kenschetsend is de post 'China Moves. Or not.' op Tim Duy's Fed Watch. De Chinese autoriteiten hebben het over het weerspiegelen van vraag en aanbod tegenover een muntkorf - maar er wordt niet gezegd wat die korf precies is, de schommelingsmarges blijven dezelfde. Laat ons ook niet vergeten dat de yuan tegenover de euro al 14 procent hoger staat, en we mogen aannemen dat de euro deel uitmaakt van de vermelde muntkorf. 

Yves Smith op Naked Capitalism is heel duidelijk: het is een vage verklaring, met de bedoeling Westerlingen die een appreciatie vragen het zwijgen op te leggen. Het is een voorbereiding op de G-20 bijeenkomt in Toronto (26 en 27 juni). 

Op Mish's Global Economic Trend Analysis wordt het zo omschreven: "De yuan stijgt het sterkst sinds 20 maand, met een "whopping" 0,37 procent - moeten we nu onder de indruk zijn?"

Neil Shah op MarketBeat herinnert eraan dat het invoeren van de vaste koppeling met de dollar midden 2008 een manier was voor de Chinese autoriteiten om het land te beschermen tegen de financiële crisis.

Hij merkt op dat nu andere Aziatische landen met China concurreren door ook hun valuta te sturen. Zij doen dat door dollars te kopen en de eigen valuta te verkopen om ze zwakker te houden. De toevloed van dollars wordt gedeeltelijk omgezet in euro omwille van de diversificatie. In de mate dat China de koppeling los(ser) laat, en die landen dat voorbeeld volgen, zouden ze mogelijk minder euro's kopen.

Maar toch is het niet zeker dat de hele operatie per saldo negatief zou zijn voor de euro. Het is immers denkbaar dat buitenlandse investeerders zich verder engageren in Chinese activa, en dat China de extra toevloed van buitenlandse valuta en vooral dollars zal diversifiëren door meer euro's te kopen, waardoor het voorgaande effect wordt gecompenseerd, en dit kan ook in andere Aziatische landen gebeuren. 

Ook al is per saldo een positief effect voor de euro (en het pond), de verwachtingen blijven toch eerder in de richting gaan van een verdere daling van de euro tegenover de dollar, omwille van de tragere groei in Europa en de besparingsprogramma's.

Emmy Saunders op FT Money-Supply denkt dat de veranderingen niet zo betekenisvol zullen zijn. De taal die in de mededeling wordt gebruikt is voorzichtig en defensief. De Chinese centrale bank heeft nu het recht maar niet de verplichting de wisselkoers te veranderen. Ook hier wordt verwezen naar een positionering van China vlak voor de G-20.

De grootste zorg bij analisten is momenteel het ontbreken van concrete elementen, zo blijkt uit een analistenoverzicht op FT Alphaville. De meeste analisten denken dat we terugkeren naar het systeem van de kruipende koppeling (niet volledig vast dus maar ook niet helemaal los, met frequente herzieningen) - de zogehten 'crawling peg'. Dat systeem was ook in voege tussen 2005 en 2008. 

Op Marginal Revolution is het "China feit van de dag" gevonden op Twitter: China exporteert elke zes uur evenveel als tijdens het hele jaar 1978. Dit komt uit een nieuw boek van Philippe Legrain, Aftershock.

Roland Legrand