Blinkend goud, het duisterste hoekje van de City?

En de Britten zoomen in op de goudfixing. Dat de prijs 'fixed' (Engels voor 'gearrangeerd') wordt, is op zich natuurlijk al een vrij ongelukkige benaming.  Vijf banken bepalen de goudprijs in Londen: Bank of Nova Scotia, HSBC, Société Générale, Deutsche Bank en, eum, Barclays.

De 'fixingleider' stelt een prijs voor en vervolgens simuleren de vijf handel door hun koop- en verkooporders te vergelijken. Alle transacties verlopen vervolgens tegen de koers van die fixing. We citeren even The Independent:

'It's an arcane process to say the least and until 2004 used to be done in conditions of high secrecy at the offices of NM Rothschild in St Swithin's Lane (zie foto hiernaast). The price was only set when all five members lowered little Union Jack flags.'

Het was het eerbiedwaardige beurshuis NM Rothschild & Sons dat de dagelijkse goudfixing opstartte in 1919 en continu voorzitter was.

In 2004 zette Rothschild een punt achter meer dan twee eeuwen spilfunctie in de Londense goudhandel door uit de business te stappen. Barclays nam het vrijgekomen zitje in. Het voorzitterschap van de goudfixing roteert sindsdien jaarlijks.

Sinds 2004 verloopt de fixing dus ook niet meer op een fysieke locatie, maar telefonisch onder het toezicht van de London Bullion Market Association. We citeren nogmaals The Independent:

Members simply call out 'flag' to indicate a change in position or 'flag down' when they are ready to complete. Seriously.

De relatief kleine Bank of Nova Scotia maakt misschien ietwat verrassend deel uit van de groep. Maar de Canadezen namen in 1997 Mocatta Bullion over van de Brits-Aziatische bank Standard Chartered. En Mocatta zelf is met een geschiedenis die tot 1671 teruggaat dan weer de oudste speler op de Londense goudmarkt.