'Beleggen in olie doe je best in Rusland'
Boeiende tijden brengen traditioneel boeiende economische literatuur. Dat is natuurlijk uitstekend nieuws voor al wie geïnteresseerd is in wat reilt en zeilt in de wereld. Maar er is jammer genoeg ook een schaduwzijde. Om die informatielawine te overleven is het eerst verzamelen geblazen, dan schiften, en in het beste geval uiteindelijk ook lezen. Nog vaker kijk je na verloop van tijd gedeprimeerd aan tegen een stapel ongelezen artikels en boeken.
Gelukkig was er deze week de oase van rust die ICE heet. Met die exponent van Duitse pünktlichkeit en verzorgdheid spoor je op krap drie uur van Brussel naar Frankfurt. Geen mails (het gebrek aan WiFi is een heerlijke anomalie op de voor het overige moderne trein), geen telefoontjes, maar heerlijke rust en tijd om wat leesachterstand in te halen.
En dan stommel je al eens op een aangename verrassing, zoals het gesprek dat Fortune enkele weken geleden had met Stephanie Pomboy. Deze marktstratege bij de commerciële onderzoeksinstelling MacroMavens voorspelde begin dit jaar dat Amerikaans staatspapier beter ging presteren dan de markt. Aandelen buiten, zo luidde haar advies, en overheidobligaties en goud binnen. Haar adviezen belanden op de bureau's van grote hefboomfondsen zoals Passport Capital en vermogensbeheerders als BlackRock en Fidelity.
'Ik heb omdat ik zo somber was in de eerst helft van het jaar geen enkele uitnodiging gekregen voor een cocktail party', lacht ze.
Kan ze nog eens in haar glazen bol kijken? Wat verwacht ze bijvoorbeeld voor de rest van het jaar? 'Ik wed dat de Federal Reserve de optie van een verdere kwantitatieve versoepeling openhoudt en dat ze in Washington nog een hele tijd veel herrie maken maar eigenlijk niets doen.'
Moeten beleggers dan aandelen blijven vermijden? Niet noodzakelijk, vertelt Pomboy. 'Op langere termijn wil je zeker een blootstelling hebben aan de ontluikende economieën. Dat is de nieuwe wereldorde. Ik ben geneigd vooral Aziatische aandelen aan te raden omdat die zo sterk gericht zijn op China.'
Is China dan het nieuwe Walhalla? Dat nu ook weer niet, meent Pomboy. 'China kan best wel eens een zeepbel zijn, maar het is een centraal geleide economie. Dat betekent dat het een zeepbel is die langer kan duren dan jij solvabel kan zijn door er tegen te speculeren.'
Strategische oliereserves
Wie China zegt, denkt grondstoffen. 'Ik ben vooral geïnteresseerd in strategische grondstoffen. Het soort waarvan landen als China proberen voorraden aan te leggen. Olie staat daarbij vooraan de rij. Die landen zien hun valutareserves in rook opgaan door de ontwaarding van de dollar. Waarom zouden ze dat geld dan niet uitgeven om strategische oliereserves aan te leggen? Het is beter dan Amerikaanse obligaties te kopen. Het verbaast mij dus ook niet dat de prijs voor een vat Brent-olie nog steeds 109 dollar kost terwijl de wereldwijde economie nou toch niet bepaald sterk groeit.'
Beleggers kunnen hier een graantje van meepikken. 'Een van de problemen is dat grondstoffenfondsen veel aan rendement verliezen door de hoge kosten van futurescontracten', signaleert Pomboy. Ze heeft wel een goede tip achter de hand. 'Je kan dat probleem vermijden door gewoon de Russische aandelenmarkt te kopen. De correlatie (statistisch verband, red.) tussen die index en de olieprijs bedraagt meer dan 90 procent.'
Meest gelezen
- 1 Oost-Vlaming casht tientallen miljoenen op software voor 'next big thing' in bouw
- 2 Brouwer van Delirium Tremens koopt Gouden Carolus-brouwer Het Anker
- 3 Aflopende Oekraïens-Russische deal verhoogt druk op Europese gasprijzen
- 4 Karl Huts zet grote stap naar opvolging van zijn vader bij Katoen Natie
- 5 Trump wil Groenland en Panamakanaal inlijven: een grap of doordachte strategie?