Soms krijg je het gevoel dat topchef Yves Mattagne niet echt zijn best doet, zo oordeelt onze culinair recensent over het pop-uprestaurant Art Club in Brussel.
‘Ceci n’est pas le Sea Grill.’ Het opschrift op de kaart van Art Club is goed gekozen. Als je buur het Magritte Museum is, dan is een verwijzing naar een beroemd schilderij van de surrealist zeker op zijn plaats. Maar ook de toespeling op de Sea Grill is surrealistisch-slim bedacht.
'Met de prijzen die Art Club hanteert, mag je als gast het beste verwachten.'
Dat iconische visrestaurant wordt al dertig jaar geassocieerd met Yves Mattagne, de chef die ook de kaart van Art Club heeft opgesteld. Maar deze nieuwe zaak blijkt dus niets te maken te hebben met de Sea Grill. Het tweesterrenrestaurant is namelijk al sinds eind 2019 gesloten. En omdat het nieuwe ambitieuze project van Mattagne (in de Villa Lorraine) nog niet klaar is, biedt Art Club, minstens tot eind oktober, een tijdelijke oplossing.
Het pand waarin Mattagne tijdelijk onderdak heeft gevonden, is al even groot als zielloos. We hebben uitzicht op het Koningsplein, op een ruime bar en kunst aan de muur, maar toch vormt dit restaurant geen doorleefd geheel.
De grote chef serveert er comfortfood uit de hele wereld, van sashimi tot spareribs. Er staan maar liefst 38 gerechten op de kaart en ze zijn allemaal bedoeld om met zijn tweeën te delen. Vertrouwde namen als zeetong meunière (42 euro) en carpaccio (25 euro) wisselen af met heel wat Aziatisch geïnspireerde bordjes.
En de Sea Grill, die blijkt toch niet helemaal gesloten: beroemde Mattagne-klassiekers als americain van rode tonijn (38 euro) en hamburger met zwezerik en kreeftenbearnaisesaus (26 euro) passen bij het concept.
Het eerste bord toont al meteen met welke finesse Mattagne een sashimi van hamachi (23 euro) afwerkt. Op de rauwe vis liggen dotjes miso, watermeloen en guacamole. Het geheel wordt overgoten met tomatenconsommé en in stikstof bevroren parels van yuzu: de Sea Grill is niet ver weg. Ook een versie van met miso gelakte aubergine (15 euro) is prima. Bij een geslaagde minihamburger van kabeljauw is de bearnaisesaus met oester de ster.
In een paar gerechten sluipt iets te veel nonchalance. Zo is de beroemde americain van tonijn zwak op smaak gebracht. Ook een spiesje van kwartel (26 euro), met harissa, honing en ras el hanout, mist finesse.
Daardoor krijg je het gevoel dat de grote chef en zijn uitgebreide ploeg niet echt hun best doen: zouden ze aan het aftellen zijn tot ze in de Villa Lorraine kunnen beginnen? Je mag hopen van niet, want met de prijzen die Art Club hanteert, mag je als gast het beste verwachten, Sea Grill of niet.
