Kunst raakt ons. Wanneer werd u door een kunstwerk voor het eerst ontroerd?
Matt Frock: ‘Mijn vroegste herinneringen gaan terug naar de kunstwerken in het huis in New Jersey waar ik opgroeide. Mijn moeder was binnenhuisarchitecte en verfraaide voortdurend de huizen waarin ons gezin leefde. Ik herinner me een kubistische ridder op een paard en super twinkelend behang met groene en gouden patronen. Het huis in Philadelphia waar we naartoe verhuisden toen ik vijf was, zou haar magnum opus worden en mijn eerste kennismaking met hedendaagse kunst.’
Voor welk kunstwerk zou u uw leven geven?
Matt Frock: ‘In 1995 studeerde ik aan de Rhode Island School of Design, een instituut dat mijn kennis van hedendaagse kunst en kunstgeschiedenis enorm heeft vergroot. Ik had dat jaar het geluk om met de bus naar New York City te reizen. De bushalte was voor het MET, waar een retrospectieve van Howard Hodgkin liep. Op de terugweg kwam ik langs de ingang van de tentoonstelling. Ik liep er doorheen om de bus te halen. En halfweg stopte ik. Het schilderij Writing sprong van de muur en opende zich in een immense ruimte. Het was een van de mooiste optische illusies die ik ooit had gezien. Ik keerde terug naar het begin van de tentoonstelling en liet alle werken voor mijn ogen opengaan en hun alternatieve werelden onthulden zich. Ik was laat terug bij de bus, maar het was het waard. Ik ben die ervaring nooit vergeten en pas nu, 27 jaar later, heb ik het gevoel dat ik het werk van Hodgkin voldoende begrijp.’
In welke kunst specialiseert u zich, en waarom?
Matt Frock: ‘Ik maak schilderijen geïnspireerd door de natuur en de kunstwerken van mensen die ik bewonder. Ik hou van het modernisme, omdat er zoveel vooruitgang en vooruitstrevendheid te zien is. Maar ik heb ook een gezonde voorliefde voor de traditionele Japanse nihonga- en Chinese schilderkunst.’
