De Sutter krijgt geen waarnemer bij Bpost en Proximus

Om de regering en het parlement beter te informeren over grote beslissingen die een autonoom overheidsbedrijf wil nemen, wilde Groen-vicepremier Petra De Sutter een 'no surprise policy' invoeren, zoals die in Nieuw-Zeeland en Nederland al bestaat. De Sutter zette dat dossier in gang nadat ze letterlijk verrast was door de beslissing van Bpost om zijn krantenwinkels te verkopen aan het gokbedrijf Golden Palace. De minister van Overheidsbedrijven moest wegens die verkoop spitsroeden lopen in het parlement, terwijl ze niet op de hoogte was. Juridisch moest ze ook niet ingelicht worden, aangezien het om bedrijfsvoering ging.

De Sutter wilde bij de autonome overheidsbedrijven Proximus en Bpost een waarnemer installeren die aan de voogdijminister zou moeten rapporteren wat in het bedrijf beslist wordt. Dat stootte op verzet bij de liberalen. Het was uitgerekend premier Alexander De Croo (Open VLD) die in de vorige legislatuur de autonomie van de beursgenoteerde bedrijven uitbreidde en de functie van regeringscommissaris schrapte. Er dreigden ook juridische obstakels, omdat een van de aandeelhouders van Bpost en Proximus - de overheid - dan van voorkennis kan worden beticht.

'Relationship agreement'

De Sutter wilde echter doorzetten en bracht haar plannen vrijdagmorgen voor het kernkabinet. Daar kreeg ze groen licht om werk te maken van een 'no surprise policy', maar een waarnemer komt er niet. Er wordt een nieuwe piste bewandeld met een 'relationship agreement', de term voor een overeenkomst tussen een beursgenoteerd bedrijf en een of meerdere grootaandeelhouder. Dat is de manier waarop ook in Nederland wordt gewerkt.

Volgens De Sutter komen er bindende afspraken tussen de raden van bestuur van de autonome overheidsbedrijven en de regering over de informatieoverdracht aan de voogdijminister. De vicepremier zal de modaliteiten van dat relationship agreement uitwerken.

'Het doel is duidelijk: de raad van bestuur en de bedrijfstop moeten open kaart spelen met de regering. Dat dit principe eensgezind door de kern onderschreven wordt, stemt mij als bevoegd minister tevreden.’