Dat de Belgische arbeidsmarkt zich te weinig flexibel en dynamisch toont, is een oud zeer. Robin Beens en Mieke Dijckmans, de gezichten van de rekrutering en staffing-oplossingen bij SD Worx, reiken bedrijven een aantal recepten aan om doelgerichter te rekruteren én kandidaten beter aan zich te binden.
In welke mate is die starre arbeidsmarkt in België een groter probleem dan in een aantal buurlanden?
Robin Beens: ‘Als we de vergelijking maken met Nederland – waar de krapte op de arbeidsmarkt vandaag even groot is als in ons land – dan zien we dat de werkzaamheidsgraad daar een stukje hoger ligt. Er zit ook meer beweging en mobiliteit in de Nederlandse arbeidsmarkt. Werkgevers hebben het in ons land lastiger om de juiste kandidaat op de juiste plaats te krijgen.’
Wat kan onze arbeidsmarkt in beweging krijgen? Moet de klassieke arbeidsovereenkomst op de schop? Moeten we inzetten op meer flexibele vormen van tewerkstelling?
Mieke Dijckmans: ‘Ik raad bedrijven aan om eerst zelf een grondige analyse te maken van de vaardigheden die ze nodig hebben in hun organisatie. Op basis daarvan kunnen ze zich buigen over de meest optimale invulling daarvan. Dan kom je heel snel in het Build, Buy, Borrow-model terecht waarin je eigen medewerkers verder opleidt en laat doorgroeien, nieuwe mensen aanwerft met een klassiek contract én tegelijk een beroep doet op flexibele medewerkers die je ad hoc inhuurt. Tijdens een rekruteringstraject moet je de eigen vacatures ook kritisch onder de loep durven nemen: welke vaardigheden heb ik écht nodig, en op welke vlak kan ik de drempel eventueel wat lager lager leggen? Door iets breder te werven, is de kans groter dat je kandidaten aantrekt die perfect in aanmerking komen voor de job maar die zich anders laten afschrikken.’
De noden en pijnpunten van de eigen organisatie heel goed in kaart brengen, is essentieel. Vervolgens moet je daar heel bewust en strategisch mee aan de slag gaan.
We horen al enkele jaren dat het aantal freelancers op de werkvloer zal toenemen, maar die stijging blijft beperkt.
Robin Beens: ‘Ik denk dat we wel degelijk op een kantelpunt zitten, maar het verschuift iets trager dan verwacht.’
Mieke Dijckmans: ‘Het aantal freelancers op onze arbeidsmarkt neemt toe. In Vlaanderen en Brussel waren er in augustus 7 procent meer freelancers dan in augustus 2021. Die stijging concentreert zich wel in een aantal specifieke sectoren. Tegelijk stellen we een generatiekloof vast: twee op de vijf jongeren ziet zichzelf in de toekomst als zelfstandige werken.’
Vandaag kiezen werknemers hun werkgever, en niet langer omgekeerd. De rekruteringsaanpak evolueert van het kiezen naar het verleiden van kandidaten.
Staan werkgevers zelf te springen voor meer flexibiliteit en meer freelancers op de werkvloer? In cruciale functies waarin ze veel expertise opbouwen, is dat wellicht niet zo evident?
Mieke Dijckmans: ‘Dat klopt natuurlijk, vandaar het belang van een grondige analyse van de noden van het bedrijf en de beste invulling daarvan. Cruciale vaardigheden stop je best niet in het borrow-gedeelte.’
Robin Beens: ‘Ook het loonbeleid kan hierbij een belangrijke rol spelen. Bedrijven moeten goed bekijken waar ze, vanuit strategische overwegingen, het zwaarst op willen inzetten. We stellen vast dat die keuzes nu vaak nog te opportunistisch zijn.’
Wat zijn dan jullie belangrijkste tips om efficiënter te rekruteren en mensen beter en langer aan het bedrijf te binden?
Robins Beens: ‘De noden en pijnpunten van de eigen organisatie heel goed in kaart brengen, is essentieel. Vervolgens moet je daar heel bewust en strategisch mee aan de slag gaan. In welk statuut trekken we bepaalde mensen aan, welke medewerkers probeen we echt te laten doorgroeien, welk salaris zetten we tegenover bepaalde verantwoordelijkheden?’
Bedrijven zouden een stuk proactiever moeten zijn. Wie of wat heb ik binnen zes maanden nodig, of zelfs volgend jaar?
Mieke Dijckmans: ‘Het optimaliseren van je rekrutering kan daar een positieve impact op hebben. Vandaag is rekrutering vooral een reactief proces: we hebben iemand nodig en we beginnen te schakelen. Bedrijven zouden een stuk proactiever moeten zijn. Wie of wat heb ik binnen zes maanden nodig, of zelfs volgend jaar? Stel daarbij ook de volledige rekruteringsketen in vraag, en zet meer in op de relatie met werknemers én kandidaten. Last but not least moeten werkgevers zich nadrukkelijker afvragen waar ze zelf voor staan als organisatie. Kandidaten zijn immers ook op zoek meer zingeving in hun werk.’