Elke dag hetzelfde gerecht eten of dezelfde film kijken? De kans is klein dat u dat doet. Maar als het op beleggen aankomt, zien we nog te vaak te weinig variatie in de portefeuille. En dat komt niet zonder risico’s.
De reden waarom u best diversifieert is simpel: risico’s beperken. Dat beschreef econoom en Nobelprijswinnaar Harry Markovitz al in de jaren 1950 in zijn portefeuilletheorie: beleggingen spreiden over aandelen en obligaties verlaagt het risico en de gevoeligheid voor schommelingen, zonder dat dit ten koste gaat van het rendement.
Hoewel ook veel geroutineerde beleggers nog te weinig diversifiëren, zijn het dikwijls beginnende beleggers die onvoldoende spreiden. Ze pikken een verhaal op over een obscuur aandeel dat gaat boomen, ze beleggen in dat ene aandeel en het gevolg laat zich raden.
Budgetvriendelijk spreiden met ETF’s
‘Met één ETF kan indirect in honderden verschillende aandelen belegd worden, wat de risico’s aanzienlijk vermindert’
‘Risico’s verkleinen kan door niet één of vijf aandelen te kopen, maar bijvoorbeeld honderd verschillende’, vertelt Peter Siks, beleggingsexpert bij Saxo Bank. ‘Wie geen tijd en zin heeft om die zelf uit te kiezen, kan beter gaan voor ETF’s (Exchange Traded Fund). Dat zijn kant-en-klare aandelenpakketten. Een ETF spiegelt de prestaties van een index, zoals de S&P 500 of de BEL20. Door in een ETF te beleggen, spreidt u uw inleg over alle aandelen in die index. Met één ETF kan indirect in honderden verschillende aandelen belegd worden, wat de risico’s aanzienlijk vermindert. Bovendien zijn ETF’s budgetvriendelijk, zeker in vergelijking met de actief beheerde beleggingsfondsen als het gaat om productkosten.
Blokken stapelen
ETF’s vormen vaak de bouwblokken van een portefeuille. Leg bijvoorbeeld eerst een basis met een wereldaandelen ETF (onrechtstreeks een belegging in ruim 2.700 aandelen) en een ETF met wereldwijd gemengde obligaties (goed voor ruim 15.000 obligaties). ‘Stapel daarboven dan andere blokjes, zoals thematische ETF’s rond water, cyberveiligheid en vergrijzing’, vervolgt Peter Siks. ‘Wie wat meer risico wil, voegt daar individuele aandelen aan toe. Welke bouwblokken u precies kiest, hangt onder meer af van uw risico-appetijt, beleggingshorizon en financiële kennis.’
Drie ingrediënten, plus de kers op de taart
‘Een gespreide portefeuille telt minstens drie ingrediënten: Preservation, Income en Growth, kortweg PIG’, legt Peter Siks uit. ‘Preservation betekent het vermogen behouden door te beleggen in veiligere activa, zoals staatsobligaties in euro. Deze bieden weliswaar een lager rendement, maar vormen een buffer tegen grote verliezen in tijden van onzekerheid. Income verwijst naar beleggingen die een inkomensstroom genereren, zoals dividendaandelen. Deze inkomsten kunnen herbelegd worden of als extraatje worden gebruikt. Growth wil het vermogen op de lange termijn laten groeien.’ Actieve beleggers kunnen nog een P toevoegen, Play, om met dat deeltje van hun portefeuille meer risico te nemen.
‘Een gespreide portefeuille telt minstens drie ingrediënten: Preservation, Income en Growth, kortweg PIG’
Hoeveel is genoeg?
Er bestaan meer dan 50.000 aandelen en honderdduizenden obligaties. Hoeveel diversificatie is genoeg? ‘Dat hangt af van uw risico-appetijt: hoe minder diversificatie, hoe hoger het potentiële rendement, maar ook hoe hoger het potentiële verlies’, legt Peter Siks uit. ‘Let wel op voor een vals gevoel van diversificatie. Belegt u bijvoorbeeld in een wereldaandelen ETF, een S&P 500 ETF en een tech ETF, dan zal u sommige aandelen drie keer tegenkomen. Kijk dus even onder de motorkap voordat u in een ETF belegt. Tot slot: beleg niet alleen in Belgische bedrijven. Het is verstandig om beleggingen ook geografisch te spreiden.’
Bekijk hier wat Saxo Bank te bieden heeft.