De verwachte renteverlagingen geven kwaliteitsobligaties opnieuw de status die ze de afgelopen jaren enigszins verloren hadden. Volgens Haran Karunakaran, Investment Director bij Capital Group, is dit een goed moment om de rol van cashposities te herbekijken.
In september 2024 heeft de Europese Centrale Bank (ECB) haar depositorente voor de derde keer op rij met 25 basispunten verlaagd, waardoor ze nu op 3,25% staat. Deze beslissing was een reactie op de dalende inflatie en de afnemende economische groei in de eurozone. In juni bereikte de depositorente nog een piek van 4%.
Ook in de Verenigde Staten is de inflatie fors gedaald. Hoewel de consumentenbestedingen de economische groei hebben ondersteund, heeft de Federal Reserve – net als veel andere centrale banken – aangegeven de rente de komende jaren te willen verlagen in reactie op de gewijzigde macro-economische omstandigheden.
‘Het debat in de markt is verschoven van hoeveel bijkomende renteverhogingen de centrale banken zullen doorvoeren, naar wanneer en in welk tempo ze dit zullen doen’, zegt Haran Karunakaran, Investment Director bij Capital Group.
Defensieve herallocatie
De afgelopen jaren stapten veel beleggers over op cash om de defensieve rol van hun portefeuille te waarborgen. 2022 was namelijk een jaar dat bij velen nog vers in het geheugen ligt: zowel de aandelen- als obligatiemarkten noteerden toen negatieve rendementen. Cash groeide in die periode uit tot een veilige haven en bereikte recordniveaus in de beleggingsportefeuilles. Aan dit fenomeen kwam echter in 2023 een einde, toen cash aanzienlijk minder goed presteerde dan obligaties.
‘Cash is een defensief instrument dat je tactisch en spaarzaam moet inzetten’
Toch blijven de cashposities hoog. Zo zijn de activa van de Amerikaanse geldmarktfondsen sinds het pre-covid tijdperk verdubbeld tot bijna 6.000 miljard dollar. ‘Cash is een defensief instrument dat je tactisch en spaarzaam moet inzetten. Op lange termijn kan een overmatige en aanhoudende allocatie naar cash leiden tot aanzienlijke rendementsverliezen’, merkt Karunakaran op.
Volgens de expert heeft de cyclus van hoge rentes zijn piek zo goed als bereikt, terwijl ook de inflatie daalt en centrale banken opeenvolgende renteverlagingen bevestigen. Daarom pleit hij voor een terugkeer naar ‘kwaliteitsobligaties’. Zijn analyse van de vijf renteverhogingscycli in de Verenigde Staten sinds de jaren 1980 brengt enkele opvallende inzichten aan het licht.
Cash leidt tot rendementsverlies
De eerste vaststelling is dat het rendement op cash na een rentepiek snel afneemt. In de onderzochte cycli lag, anderhalf jaar na de laatste renteverhogingen, het rendement op drie maanden van de JPMorgan Cash Index USD gemiddeld 2,2 procent lager.
Zodra de inflatie daalt, kunnen centrale banken namelijk snel handelen om de risico’s van een economische vertraging te vermijden. Dat blijkt ook uit de recente beslissing van de ECB. ‘Deze beslissingen hebben een directe impact op de rendementen van cash en andere instrumenten met variabele rente’, zegt Karunakaran. ‘Beleggers in cash worden dan gedwongen om te herbeleggen tegen steeds lagere rentes. Dat leidt tot veel lagere rendementen dan aanvankelijk verwacht aan het begin van de cyclus.’
Kwaliteitsobligaties
Karunakaran merkt op dat het einde van een renteverhogingscyclus historisch gezien gunstig uitpakt voor obligaties. Zo genereerden de effecten in de Bloomberg-index van Amerikaanse bedrijfsobligaties over een periode van drie jaar een gemiddeld cumulatief rendement van 32 procent. ‘Voor een defensieve belegging van zeer hoge kwaliteit is dat een uitzonderlijk resultaat, en bovendien het dubbele van het gemiddelde rendement van cash volgens de JP Morgan USD 3 Month Cash index’, licht hij toe.
Timing versus langetermijnbeleggen
Eind 2023 werd gekenmerkt door een sterke rally op de obligatiemarkten. Vooral de daling van de rente op Amerikaanse staatsobligaties gaf een flinke impuls aan de obligatiekoersen en de winsten van beleggers. Is deze mogelijkheid nu verloren? Volgens Karunakaran zeker niet. ‘Wat vooral telt, is de tijd dat je belegd blijft, met een activaspreiding die aansluit bij de macro-economische situatie,’ zegt hij. Dit betekent dat proberen om het perfecte in- of uitstappunt te kiezen vaak contraproductief kan werken.
‘De vooruitzichten voor hoogwaardige obligaties zijn beter dan in jaren’
Een analyse van eerdere renteverlagingen toont bovendien aan dat over periodes van drie jaar of langer obligaties duidelijk beter presteren dan cash. Karunakaran benadrukt echter dat de huidige verschuiving in het monetaire beleid van centrale banken waarschijnlijk van structurele aard is. Hij verwacht dat deze verandering meerdere jaren zal aanhouden en de obligatiemarkten langdurig zal ondersteunen.
Traditionele rol hersteld
In een macro-economische en geopolitieke omgeving vol onzekerheden blijft een defensieve allocatie belangrijk voor beleggers die hun portefeuille in balans willen houden. ‘Het rendement op obligaties is de afgelopen twee jaar aanzienlijk gestegen’, zegt Karunakaran. Daardoor kunnen obligaties hun traditionele rol van kapitaalbehoud en diversificatie, vooral bij aandelenvolatiliteit, weer terugkrijgen.’
‘De vooruitzichten voor hoogwaardige obligaties zijn beter dan in jaren’, besluit de expert. ‘Ze bieden beleggers een unieke mogelijkheid om hun defensieve allocatie te versterken.’ De klassieke functie van obligaties lijkt dus terug van weggeweest.
Klik hier voor meer inzichten van de experts van Capital Group.