Gezocht: safe space voor blanke oude mannen

Door een speling van het lot speelt een aanzienlijk deel van mijn agenda zich af in gezelschap van een vervolgde en onderdrukte groep in het Westen: blanke oude mannen. Of moeten we spreken over witte mannen op leeftijd? Geen idee of de term ‘blank’ nog politiek correct is. Dezer dagen is het onbegonnen werk gelijke tred te houden met de recentste updates in het exhaustieve wokejargon.

Safe spaces, witte privileges en culturele toe-eigening zijn slechts enkele van de begrippen die continu gedebiteerd worden in progressieve kringen ten aanzien van die groep. Zo goed als elk maatschappelijk probleem - klimaatopwarming, racisme, discriminatie, seksisme, ongelijkheid, armoede, werkloosheid - kan volgens de jonge generatie linkse activisten zonder enige gevoel voor ironie volledig herleid worden tot het bestaan van blanke oude mannen.

Het denkbeeld dat al het onheil in de wereld wordt aangericht door een kleine geprivilegieerde groep blanke mannen in het Westen is niet langer een obscure gedachte in de marges van het publieke debat. Het is langzamerhand verworden tot een van de centrale dogma’s in progressieve milieus. In talloze verhitte discussies op sociale media wordt die groep overladen met alle zonden van Israël.

Neem deze uitspraak van een van de boegbeelden van de Belgische klimaatmarsen, Anuna De Wever, na een kritische reflectie van tv-figuur Gert Verhulst over klimaatactivisten: ‘Een oude witte heteroman die de klimaatcrisis compleet minimaliseert en een mening geeft over iets waar hij totaal géén kennis over heeft. What else is new?’ Blanke mannen, excuseer witte cisgendermannen, die ergens een mening over uiten zijn in sommige kringen nu eenmaal uit den boze.

Of neem de tweet van de jongerenafdeling van Groen, die in navolging van de povere peilingen afgelopen weekend gefrustreerd uithaalde naar de moederpartij. ‘Een deel van de groep witte mensen, vaak ook te oud, die daar nu zit maakt foute inschattingen.’

Trend

Beide tweets werden snel ingetrokken, maar ze verraden een duidelijke trend in progressieve kringen. Blanke oude mannen, excuseer geprivilegieerde witte heteromannen, zijn de oorzaak van alle problemen in onze samenleving, moeten zich koest houden in bepaalde debatten en zouden beter plaats ruimen voor de jonge generatie.

Voor dat laatste valt best wat te zeggen. Het leeuwendeel van de Belgische machtsbastions en bestuurskamers wordt voornamelijk bevolkt door dezelfde groep waar Anuna De Wever en co. graag op afgeven. Het uitgebreide ecosysteem van executive events en corporate retreats waar de elite zichzelf fêteert, oogt vaak weinig divers. Zelfs op de annual events, nieuwjaarsrecepties en conferenties van de gesteldelichamenklasse kan je het aantal vrouwen op een paar handen tellen. Etnische diversiteit is al helemaal onbestaande.

Dat het middle management, de executive floor en de sociale agenda van de meest vooraanstaande bedrijven, instellingen en organisaties van dit land hardnekkig verstoken blijven van diversiteit oogt elk jaar net iets meer gênant.

Dezelfde gebrekkige tegenwoordigheid van geest vinden we terug in progressieve kringen die beweren op te komen tegen discriminatie en uitsluiting, maar almaar vaker dezelfde groep stigmatiseren en haar betichten van alle kwalen in de samenleving. Het blijft opmerkelijk hoe bon ton het is bij elk debat continu te goochelen met termen als ‘oude blanke mannen’ en ‘witte mensen’.

Hoewel de diversiteit vaak te wensen over laat op bepaalde niveaus, is het voor de meeste minderheidsgroepen nog altijd gezellig vertoeven in België. De banale karikaturen die progressieve milieus maken van blanke mannen en de daaraan gepaarde tenenkrommende woketerminologie werken eerder op de zenuwen dan dat ze iets nuttigs bijdragen aan het maatschappelijk debat.

Als de proliferatie van banale identiteitsdebatjes en politiek correcte termen in dit tempo toeneemt, moeten we binnenkort safe spaces installeren voor oude blanke mannen die belaagd worden door progressieve activisten die inclusiviteit hoog in het vaandel dragen.