België kan ruim dubbel zoveel vluchtelingen aan

Afgelopen weekend won de CDU, de partij van bondskanselier Angela Merkel, afgetekend de verkiezingen in de Duitse deelstaat Noord-Rijnland-Westfalen. De verkiezingsoverwinning is niet enkel belangrijk omdat de deelstaat met bijna 18 miljoen inwoners de meest bevolkte is, maar ook omdat Martin Schulz, Merkels rivaal voor de nationale verkiezingen in september, er geboren is en de socialisten er normaal gezien de plak zwaaien. Een week eerder won de CDU al in Sleeswijk-Holstein, zij het minder sterk.

De verkiezingsoverwinningen bevestigen Merkels populariteit en geven haar criticasters het nakijken. Die waren talrijk na de ‘Wir schaffen Das’-speech die Merkel eind augustus 2015 gaf en waarmee ze stelde dat Duitsland zijn morele plicht om de vele vluchtelingen op te vangen aankon. Ook N-VA-voorzitter Bart De Wever leverde al snel scherpe kritiek op die koers en ging een paar maanden later nog wat verder door te zeggen dat Merkels vluchtelingenbeleid onvermijdelijk haar ondergang zou betekenen. Het zou slechts een kwestie van enkele weken zijn.

Maar Merkel bleef. En nu wint haar partij verkiezing na verkiezing. Ook de gevreesde overrompeling door het AfD, de euro- en islamkritische partij, blijft uit. Maar de N-VA en Bart De Wever weigeren toe te geven dat ze het bij het verkeerde eind hadden. Meer nog, ze zeggen dat Merkel haar beleid bijgesteld heeft.

Dat klopt. Europa sloot, met de steun van Merkel, half maart 2016 een akkoord met Turkije opdat de grenzen gesloten konden worden voor vluchtelingen. Open grenzen kunnen inderdaad niet de oplossing zijn als tientallen miljoenen mensen op de vlucht zijn. Te veel vluchtelingen in korte tijd kunnen een samenleving ontwrichten, waardoor die zich volledig tegen het opvangen van vluchtelingen kan keren. Dat is ook de redenering van De Wever: door te veel vluchtelingen op te vangen gaan mensen zich afzetten tegen immigratie. Dat leidt tot de opkomst van populisten en extremisten zoals Donald Trump, Marine Le Pen en Geert Wilders. Dat is nefast, omdat het verouderende Europa net immigratie nodig heeft, aldus De Wever in De Tijd afgelopen weekend.

Niet te veel

Die redenering houdt steek. De vraag is wanneer het ‘te veel’ is. En daar hebben de N-VA en De Wever zich vergist. In 2015 en 2016 heeft Duitsland in totaal 1,2 miljoen asielaanvragen verwerkt, bijna 15.000 per miljoen inwoners. In dezelfde periode waren er in België 63.000 asielaanvragen of 5.600 per miljoen inwoners. Verhoudingsgewijs heeft Duitsland 2,7 keer meer vluchtelingen opgevangen. De verkiezingsoverwinningen van Merkel tonen aan dat dat niet ‘te veel’ is. Waarom zou dat voor België anders zijn?

Merkel heeft getoond dat een rijk Europees land niet in een extreemrechtse kramp schiet als het in twee jaar tijd het equivalent van 1,5 à 2 procent van zijn bevolking aan vluchtelingen opvangt.

Het is belangrijk dat te erkennen, want de nood om kwetsbare vluchtelingen te helpen is niet weg. Een paar weken geleden raakte een rapport bekend dat stelde dat in Griekse en Italiaanse vluchtelingenkampen kinderen vreselijk misbruikt worden. Er zouden 23.000 onbegeleide minderjarigen in die kampen zitten. Wouter De Vriendt, parlementslid voor Groen, schreef een open brief aan Theo Franken, staatssecretaris voor Asiel en Migratie (N-VA), waarin hij vroeg om zo snel mogelijk 1.000 onbegeleide minderjarige vluchtelingen naar België te halen. Francken ging niet op die vraag in en verwees onder meer naar de beperkte draagkracht van ons land.

Voor mij is het duidelijk dat de verkiezingsoverwinningen van Merkel aantonen dat een veel groter draagvlak bestaat om mensen in nood te helpen dan sommige politici denken, a fortiori als het om kinderen gaat.

Ik steun de oproep van De Vriendt: haal zo snel mogelijk 1.000 onbegeleide kindvluchtelingen naar België. Wees gerust, daar is voldoende draagvlak voor.