Bedrijfswagens vergroenen is een triomf van pragmatisch klimaatbeleid. Dat gaan we toch niet schrappen?

De vorige regering heeft fossiele bedrijfswagens, inclusief hybrides, vanaf 2026 niet langer aftrekbaar gemaakt. Ondernemingen kunnen alleen nog volledig elektrische bedrijfswagens voor 100 procent aftrekken.

Die fiscale maatregel leidde tot een vergroening van het bedrijfswagenpark, waardoor België goed op weg is het Noorwegen aan de Noordzee te worden. In september was ongeveer 40 procent van de nieuw verkochte wagens in België volledig elektrisch. In 2023 stond de teller nog op 24 procent. Met die sterke groei overtreffen we Nederland en veel andere landen.

De enige overblijvende autoproducent in ons land, Volvo, en allerlei kmo’s die met laad- en energieoplossingen bezig zijn, doen daar hun voordeel mee. Ze leren in België, waardoor ze in de rest van de wereld zaken kunnen doen. Voor al die bedrijven zijn rechtszekerheid en een voorspelbaar kader essentieel. 

In tegenstelling tot de dure Vlaamse subsidies kost dat alles ons niets. We hebben gewoon de fossiele subsidie afgeschaft door de aftrekbaarheid van diesel- en benzinewagens tot 0 procent te herleiden. Het beleid is duidelijk, geleidelijk en ruim vooraf aangekondigd. Het is geen verbod, het wekt weinig weerstand, en bovenal: het werkt.

Het is ook veruit de belangrijkste klimaatregel die ons land de afgelopen jaren heeft genomen. Hier en daar wat huizen isoleren en een bus of twee extra inleggen, dat is gerommel in de marge. Je hele voertuigenpark in recordtempo elektrisch maken, dát is klimaatbeleid dat het verschil maakt. Dat met stekkerauto’s luchtvervuiling en geluidsoverlast radicaal afnemen, is ook mooi meegenomen.

Het Belgische voorbeeld is zo straf dat andere landen het willen kopiëren. De nieuwe Europese Commissie gaat voorstellen om in alle lidstaten bedrijfsvloten versneld te vergroenen. In Italië en Frankrijk legden rechtse regeringen onlangs maatregelen op tafel om bedrijfswagens te vergroenen. Zelfs in Duitsland wordt naar het Belgische voorbeeld gekeken.

Ik was dus geschokt te lezen in de supernota - ondertussen on hold, maar wellicht toch de basis voor verdere onderhandelingen - dat het feestje niet doorgaat. Volgens de nota mogen bedrijven toch nog nieuwe diesel- en benzinewagens inbrengen voor een belastingaftrek van 50 procent, wat zelfs gunstiger is dan de 40 procent waartegen de vervuilendste fossiele wagens vandaag mogen worden afgetrokken.

Plug-inhybrides (PHEV) - grote SUVs die in realiteit meestal gewoon op benzine rijden - zouden 75 procent aftrekbaar blijven, en dus extreem aantrekkelijk. De 100 procent aftrek voor elektrische voertuigen wordt wel behouden, maar verliest zijn werking. Want voor elektrificatie telt niet de absolute aftrek, wel het verschil met diesel, benzine en PHEV’s.

Trofee

Dat zijn de feiten. Hoe dat signaal de markt beïnvloedt, valt moeilijker in te schatten. In Duitsland leidde het abrupt afvoeren van fiscale voordelen voor stekkerauto’s alvast tot een marktimplosie.

Waarom ligt dit überhaupt op tafel? Wie is vragende partij? Oliebedrijven en bedrijven als Toyota, die geen fan zijn van elektrisch rijden?

En wie gaat de formateur zeggen dat dit niet kan? Vincent Van Peteghem (CD&V), die als minister van Financiën de architect van de vergroening was, is goed geplaatst om tegengas te geven. Dit was zijn grote trofee. Gaat die zomaar de vuilnisbak in?

En quid de N-VA? Zuhal Demir heeft als Vlaams minister de vorige regering gevraagd de bedrijfswagens te vergroenen. Dit is exact het soort haalbaar en betaalbaar klimaatbeleid waarvoor de partij zou moeten staan.

En wat te denken van onze nieuwe Vlaamse minister van Klimaat Melissa Depraetere en haar partij Vooruit? Zonder elektrische bedrijfswagens kan ze een kruis maken over de klimaatdoelen van Vlaanderen. Ook een groter aanbod van goedkope tweedehands stekkerauto’s kan ze dan vergeten. Boeken toe dus. Nog voor ze eraan begint. 

Het vergroenen van bedrijfswagens is een triomf van pragmatisch klimaatbeleid. Wat is het alternatief?