Jeanine Vandegoor was een twintiger toen twee mannen haar hebben verleid om naar de beurs te komen: Etienne en Willy. Via hun wet Cooreman-De Clercq uit 1982 werd haar beginnende spaarpotje, net als dat van een aanzienlijk deel van de Belgische middenklasse, aan het werk gezet.
- Zijn er al koopjes te doen na de berenmarkt?
- Zijn spaarboekjes, termijnrekeningen en obligaties weer interessant?
- Welke groene beursparels zijn een belegging waard?
De wet Cooreman-De Clercq kende een fiscaal voordeel toe aan wie aandelen in een Belgisch bedrijf kocht. Ondernemingen die zulke aandelen uitgaven, kregen op hun beurt een bijkomend gunstregime dat hun tien jaar lang hogere rendementen op de beurs gaf.
Cooreman-De Clercq markeerde voor Vandegoor een extra bijzonder levensjaar: haar eerste en enige dochter Kelly zag het levenslicht in hetzelfde jaar als de roemruchte wet. Sparen via de beurs kreeg voor de Hoegaardse meteen een zeer tastbaar doel.
Ik check mijn beleggingsportefeuille iedere dag, soms meermaals. Zo kan ik bijblijven met wat bedrijven doen.
‘Ik zette mijn eerste stap via Fivest, een beleggingsfonds waarop ook de fiscale aftrek van toepassing was. Later kon ik werknemersaandelen kopen bij mijn werkgever, Kredietbank. Ook die gaven een fiscaal voordeel’, zegt Vandegoor. ‘Ik heb mijn KBC-aandelen nog altijd.’
Vandegoor bouwde een carrière uit van 42 jaar bij KBC, onder meer als kantoordirecteur en beleggingsadviseur. ‘Je kreeg toen de klassieke keuze: kredieten of beleggingen. Voor mij was het al snel duidelijk dat beleggingen mijn passie waren.’ In haar laatste jaren bij de bank was ze coach voor de andere adviseurs bij de bank. ‘Daarmee was de cirkel rond.’
Sinds twee jaar is Vandegoor met pensioen en verdelen zij en haar echtgenoot hun tijd tussen hun thuisbasis Hoegaarden en een stekje in Oostende. ‘Ons favoriete plekje.’ Haar pensioen houdt haar niet weg van de beurs, integendeel.
‘Ik check mijn portefeuille iedere dag, soms meermaals. Ik vind die dagelijkse opvolging interessant. Zo kan ik bijblijven met wat bedrijven doen, hoe innovatief ze zijn en hoe de koersen bewegen op nieuwsberichten. Soms is dat helemaal in de andere richting dan je zou denken.’
Volgens het boekje
Vandegoor richt zich vooral op Belgische aandelen. ‘Omdat die het makkelijkst te volgen zijn. Om ook buiten België te spreiden, heb ik beleggingsfondsen die indexen volgen. Ook heb ik enkele themafondsen in water en farmacologie.’
Vandegoor heeft het profiel van een klassieke buy-and-holdbelegger. Ze kiest goedehuisvaderaandelen met een zeker dividend. ‘Al heeft 2008 ons weer met beide voeten op de grond gezet. Goede huisvaders bleken toen plots geen goede huisvaders. Iets wat we in het voorbije beursjaar opnieuw hebben gezien.’
Ook de faillissementen van het spraaktechnologiebedrijf Lernout & Hauspie en de drukpersproducent Xeikon waren harde lessen. Maar over beursdips en crisissen heen behield Vandegoor haar vertrouwen in risicokapitaal. Tijd opbouwen in de markt gaat boven het timen van de markt, vindt ze.
Ik zou soms sneller winst moeten nemen.
Om haar aandelen, trackers of fondsen uit te kiezen maakt Vandegoor haar huiswerk volgens het boekje. ‘Ik stel een lijstje op van namen die ik vroeg of laat zou willen. Ik bekijk hun koers-winstverhouding, hun schuldpositie en hun koersevolutie in de voorbije vijf jaar. Ik lees De Tijd en informeer me via mijn broker.’ Welke dat is? Een overbodige vraag. ‘Na mijn jarenlange staat van dienst uiteraard KBC Bolero.’ (lacht)
Crypto’s en memestocks
In de twee jaar dat Vandegoor van haar pensioen geniet, is de beurs er niet stabieler op geworden. Cryptomunten, blancochequebedrijven en memestocks kwamen en gingen. Vandegoor weerstond aan de verleiding van al die nieuwe hypes. ‘Speculatieve beleggingen of exotische bedrijven die ver van mij af staan, daar loop ik in een brede bocht omheen.’
Haar grootste achilleshiel? ‘Ik neem buy-and-hold misschien wat té letterlijk. Ik zou soms sneller winst moeten nemen. Mijn man zegt altijd: 'Zie je wel, je moet sneller reageren.' (lacht)
Echtgenoot Dany kijkt vanaf een afstand mee naar de portefeuille en doet af en toe een suggestie. ‘Al had ik zijn Bpost-kooptip indertijd beter niet gevolgd. Zo zie je maar.’ (lacht)
‘2023 wordt allicht een moeilijk beursjaar, zeker de eerste jaarhelft. Maar gespreid instappen of verder uitbouwen kan opportuniteiten bieden.’
Ook haar jongste aankoop, Colruyt, is nog geen succes. ‘Ik kocht bij een zoveelste winstwaarschuwing tegen 21,5 euro. Altijd de goedkoopste willen zijn, is geen winnende strategie. Je kunt wel meer omzet halen, maar als die niet leidt tot een betere winstgevendheid heb je daar niets aan.’
Aan beginnende beleggers raadt ze aan om alleen te beleggen met geld dat je niet nodig hebt. ‘En om kalm en belegd te blijven. 2023 wordt allicht een moeilijk jaar, zeker de eerste jaarhelft. Maar gespreid instappen of verder uitbouwen kan opportuniteiten bieden.’
‘Met de stijgende rentes beland ik toch opnieuw bij de sector die ik het best ken: financiële aandelen. Banken zouden hun winstmarges dit jaar moeten kunnen verruimen.’ Zou de trotse grootmoeder die ook kopen voor haar kleindochtertjes Senna en Lena? ‘Voor hen kies ik toch eerder een fonds dat de wereldindex volgt. Alles begint immers bij een stevige basis.’